به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، کاراتهکای سنگین وزن ایران گفت: متاسفانه به خاطر پارگی رباط مچ پا، 18 ماه از میادین دور بودم. از 6 ماه قبل تمریناتم را شروع کردم. روند رو به رشدی دارم و همینطور تمریناتم را پیگیری میکنم تا انشاءالله همانند سالهای قبل بازهم عضو تیم ملی کشورم باشم و برای ایران صاحب مدال شوم.
سامان حیدری که پس از آسیب دیدگی و دوری یک سال و نیم از مسابقات در لیگ جهانی کاراته وان پاریس موفق به کسب مدال برنز شد، درخصوص مسابقاتش گفت: 5 مسابقه تا رسیدن به مرحله نیمه نهایی انجام دادم که البته از 3 کاراتهکای میزبان فقط یک نفر از کشور فرانسه بود. اولین مبارزهام با کاراتهکای سنگالیالاصل بود و دومین نفر هم نماینده پرتغال بود که در جدول مسابقات به اشتباه درج شده بود. به هرحال مبارزات وزن آخر همیشه سنگین است و هر 5 رقابت من برای رسیدن به مرحله نیمهنهایی سخت و دشوار بود.
وی که در مرحله نیمهنهایی مقابل سجاد گنجزاده به میدان رفت، درباره این دیدار اظهار داشت: آنچه برای ما مهم بود این است که بالاخره ایران در فینال سنگین وزن یک نماینده دارد. من و سجاد شناخت خوبی از هم داشتیم. در ابتدای مبارزه غافلگیر شدم و دو امتیاز از دست دادم که بعد توانستم امتیازات را جبران کنم. به هرحال مسابقه است و برد و باخت دارد اما به نظر من مبارزه تماشاگر پسندی را انجام دادیم. خدا را شکر که سجاد با حضور در فینال موفق شد مدال طلا بگیرد و دل همه را شاد کند.
حیدری در ادامه تصریح کرد: مبارزات برنز و فینال یک روز بعد انجام شد که فکر می کنم تا حدودی بدنها افت کرده بود. البته خدا را شکر من با شرایط خوبی در این مسابقات حضور داشتم و می دانستم مبارزات سختی را در پیش دارم. برای مدال برنز هم هرچند یک امتیاز عقب افتادم اما در نهایت 3 بر یک برنده شدم. ایران در این پیکارها موفق به کسب 4 مدال شد هرچند باید بگویم ما استحقاق مدالهای بیشتری را داشتیم. 3 نفر از بازیکنان ما در یک قدمی سکو بودند. علی اصغر آسیابری واقعا مبارزات سنگینی را انجام داد و می توانست به مدال برسد. احسان حیدری و مهدی خدابخشی هم در یک قدمی مدال بودند و آسیبدیدگی آنها باعث شد تا نتوانند به مدال برسند. احسان از ناحیه کتف آسیب دید و مهدی هم با شکستگی انگشت دست مواجه شد.
حیدری که پس از آسیب و غیبت 18 ماهه، دوباره به میادین بازگشته است، درباره اهدافش در سال پیش رو گفت: متاسفانه به خاطر پارگی رباط مچ پا، یک سال و نیم دور بودم. از 6 ماه قبل تمریناتم را شروع کردم و در کاراته وان امارات هم مسابقه دادم که پنجم شدم. روند رو به رشدی دارم و همینطور تمریناتم را پیگیری می کنم تا انشاءالله همانند سالهای قبل بازهم عضو تیم ملی کشورم باشم و برای ایران صاحب مدال شوم.