دو تیم نیمه نخست را با انگیزه ای مثال زدنی شروع کردند . تیم میهمان که میبایست ابتدائا به فکر گل نخوردن باشد تا بتواند در ادامه کار نتیجه دلخواه را بگیرد، از این نکته غافل شد و پرسپولیس که به خوبی متوجه ضعف حریف در سمت چپ خط دفاعیش شد، با تدارک چند حمله مزد برتری خویش را در دقیقه 17 گرفت. در پی آشفتگی و عدم یارگیری استقلال خوزستان، سانتر زیبای فرشاد احمدزاده از گوشه سمت چپ محوطه جریمه استقلال خوزستان ، با ضربه سر دقیق مهدی طارمی تبدیل به تنها گل مسابقه شد. شیخ ویسی بعلت نزدیکی طارمی با خط دروازه ، نتوانست روی این توپ زمینی که به میانه دروازه نواخته شد عکس العمل مناسبی نشان دهد . گل دقیقه 20 میزبان نیز ، در اثر همین بی توجهی میهمان به خط دفاعی اش رقم خورد که البته توسط داور مردود اعلام شد تا سید سیروس ، متوجه جدی شدن قضیه شود و عقیل کعبی جوان را بجای ابوالفضل علایی پر اشتباه وارد بازی نماید. از دقیقه 23 به بعد بازی کمی متعادل شد و خوزستانی های با انگیزه نیز در چند نوبت می توانستند خطرساز شوند.
نیمه اول با بازی ترکیبی، پاس های سالم، مالکیت توپ و در یک کلام برتری مطلق پرسپولیس و کم دقتی میهمان اهوازی به پایان رسید . استقلالی ها بسیار دونده و پرتلاش ظاهر شدند، منتهی هم توپ و هم فضا را به پرسپولیس داده بودند؛ شاید اگر آبی ها بازی را با احتیاط بیشتر، با تمرکز روی گل نخوردن آغاز می کردند و با کنترل 20 دقیقه ابتدایی بازی ، نیمه اول را در مقابل حملات طوفانی پرسپولیس با تساوی به پایان می رساندند ، میتوانستند در ادامه کار خطرساز شوند اما پرسپولیس تیم بزرگی است و موقعی که فضا و توپ را بطور همزمان در اختیار داشته باشد و تیم حریف نیز لحظه ای از ساختار دفاعی اش غفلت نماید، حریف را بدجوری تنبیه می کند .
نیمه دوم نیز با حملات پر دامنه پرسپولیس آغاز شد که در دقیقه 55 ، محمد طیبی دفاع مستحکم ، آماده و ملی پوش استقلال خوزستان توپ را به کرنر فرستاد و کرنر ارسالی را سید جلال پیش تاخته با ضربه سر از بالای دروازه به بیرون زد .
از اینجا به بعد بود که موتور استقلال خوزستان روشن شد و تا پایان 90 دقیقه تیم برتر میدان بود اما پرسپولیس تاکتیک دفاع و ضدحمله را در دستور کار قرار داد. استقلال خوزستان با دوندگی فراوان، بازی فیزیکی و تلاش مضاعف، تمام راه های ممکنه جهت دستابی به گل را امتحان نمود و پورموسوی با تعویض نانگ و آرش افشین و آوردن حسین بهرامی و مهدی زبیدی به زمین مسابقه در دقایق 68 و 76 ، نشان داد که به هیچ وجه قصد تسلیم شدن ندارد و اقدام مناسبی در راستای تهاجمی کردن تیم انجام داد ولی بی فایده بود. در آن سو پرسپولیس هوشمندانه و با دقت بازی می کرد و هیچگاه تسلیم اراده و برتری خوزستانی ها نشد. ورود علیپور و ربیع خواه در دقایق 79 و 85 موید این نکته بود که برانکو قصد حفظ نتیجه را دارد و از نتیجه مسابقه رضایت دارد.
پرسپولیس با کسب این 3 امتیاز، یک گام دیگر به قهرمانی نزدیک شد و تیم خوزستانی نیز علی رغم بازی جذاب و برتری مطلق در نیمه دوم ، چاره ای جز پذیرفتن شکست نداشت . البته چیزی از ارزش های این تیم با شخصیت کم نمی شود . نکته قابل توجه در این دیدار ، سرعت بالای انتقال بازی از دفاع به حمله و بالعکس، همچنین ایجاد موقعیت های خطرناک گلزنی در روی دروازه دو تیم بود. درود بر پرسپولیس بزرگ و استقلال خوزستان با غیرت که نشان دادند نمایندگان شایسته ای برای ایران در آسیا هستند .
نویسنده: محسن بابادی آنالیزور و تحلیلگر فوتبال ایران