به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا ، محمدرضا عباسیان از مدیران سینمایی و تهیه کننده و مستندساز در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار ما به اهمیت برگزاری جشنواره های سینمایی؛ نقاط قوت و ضعف آن پرداخت و گفت: در دنیا هر جشنواره ای یک چارچوب و مانیفست فکری دارد و بر اساس آن در استمرار مدیریت و استمرار پیاده کردن آن چارچوب فکری نتیجه می دهد فیلم هایی از فیلم سازانی که با این نگاه و قالب فکری ساخته شده را جمع آوری می کنند و در جشنواره مطرح می سازند و در بلند مدت الگو را به فیلم سازان می دهند که اگر این گونه فیلم بسازید با این نگاه تکنیکی و محتوایی ما این را می آوریم در جشنواره می آوریم و به شما جایزه می دهیم و مطرح تان می کنیم و انگیزه ای می شود تا یک شکلی از فیلم سازی پیاده شود.
به گفته عباسیان، در کشورمان جشنواره های بسیار زیادی برگزار می شود چه جشنواره های ملی و موضوعی و چه جشنواره های ملی فراموضوعی و چه جشنواره های منطقه ای که فقط دارد اتفاق و رویداد به وقوع می پیوندد و فکر نمی کنیم که نتیجه این جشنواره قرار است چه باشد و چه کمکی به ارتقاء سطح فکری فیلم سازی می کند.
دبیر اسبق جشنواره فیلم فجر تصریح کرد: من در مورد خیلی از جشنواره ها معتقدم هزینه ای که صرف می شود اگر برای تولید فیلم های خوب سرمایه گذاری و هزینه شود خیلی تاثیرگذار تر است.
عباسیان در ادامه با بیان این که بزرگ ترین مشکل امروز سینمای ایران در همه گونه ها هم چون فیلم کوتاه، مستند و فیلم بلند بحث جشنواره زدگی است،گفت: اصل موضوع این است که جشنواره در سینمای حرفه ای دنیا یا حتی در حوزه فیلم کوتاه و مستقل برای چه برگزار می شود؟
وی که مدیرعاملی موسسه رسانه های تصویری را در کارنامه کاری خوددارد، اظهار داشت: در ایران فراموش کردیم از مهم ترین جشنواره های ملی و بین المللی که برگزار می کنیم تا هم چون فجر و کودک یا جشنواره فیلم کوتاه، فیلم نامه، عکس و مستند که در فاصله ١١ ساله در حال برگزاری است.
عباسیان همچنین ادامه داد: البته از سویی آن نگاه و در خواست حداقلی وجود دارد و به هر حال جشنوارهایی برگزار می شود و تعدادی فیلمساز فیلم های شان را در آن جشنواره مشارکت می دهند و یک فضای دورهمی به وجود می آید تا آثار یکدیگر را ببینند و نقد و بررسی کنند و حال برگزیدگانی انتخاب شوند و این نگاه حداقلی ارزشمند و اتفاق بزرگی برای فیلمسازان به خصوص استان است و نمی توان کتمان کرد و نادیده گرفت.
کارگردان مستند به یادماندنی « قانا» تاکید کرد: اگر یک استمرار نگاه و سیاست گذاری وجود داشته باشد که من فیلم ساز امسال فیلمم پذیرفته نشده و به این دلیل بوده و من برای سال آینده با آن فیلم بسازم و یا فیلمم پذیرفته می شود و جایزه نمی برد و بفهمم که به این دلیل فیلمم نگاه محتوایی یا تکنیکی را نداشته و به من کمک کند تا من تکنیک و محتوای اثرم را تا سال آینده ارتقا دهم و امید داشته باشم در این جشنواره شرکت کنم این اتفاق خیلی مهمی است که باید رخ دهد.
وی در تکمیل مطلب فوق گفت: اگر این گونه باشد که امسال در خراسان شمالی این جشنواره برگزار شود و حال جشنواره بعدی ممکن است ١٥ سال دیگر برگزار شود یا ٧ سال دیگر باشد پس من بروم سبک فیلم سازی خود را ادامه دهم و هیچ گوشه چشمی به چارچوب و مانیفست محتوایی و تکنیکی برگزار کنندگان جشنواره نداشته باشم که آفت است و در جشنواره فیلم کوتاه تهران به عنوان معتبر ترین جشنواره فیلم کوتاه کشور و منطقه متاسفانه وجود دارد عملا یک جشن دورهمی برگزار می شود و کمکی به ارتقاء صنعت سینما نمی کند.
دبیر اسبق جشنواره فیلم فجردر توضیح بیشتر افزود: وظیفه و کارکرد جشنواره فیلم تلاش برای ارتقاء فیلم سازی در چارچوب فکری آن جشنواره است یعنی جشنواره فیلم کن برای خود یک چارچوب فکری دارد و جشنواره برلین هم همین طور و برآن اساس فیلم سازان را رشد می دهند و آن نگاه مد نظرشان را در دنیا تقویت می کنند و فیلم سازی هم که با آن نگاه فیلم می سازد چنان مطرح و برجسته می کنند تا همه دنیا او را بشناسد.
به گفته وی عباس کیارستمی این گونه به دنیا شناسانده شده اند و این ابزار را دارند و در منطقه هم ما جشنواره هایی داریم که به این نقطه رسیده اند اما در ایران متاسفانه به دلیل تغییرات مدیریتی که آن طراحی فکری در برگزاری جشنواره ها وجود ندارد.