به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا در استان تهران، محمد روشنفکر رئیس انجمن تولیدکنندگان کاشی و سرامیک در نشست خبری انجمن صنفی تولیدکنندگان کاشی و سرامیک که در حاشیه بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی کاشی و سرامیک برگزار شد درباره مشکلات صادرات در این صنعت گفت: ما در کشورمان عملا در حوزه کاشی و سرامیک صادرات نداریم و دلیل آن نبود السی و مشکلات مربوط به باز شدن ال سی است و همچنین نگاه صادراتی موجب شده است ارز به دست تولیدکنندگان نرسد و آن ها ریال دریافت کنند.
وی افزود: اگرچه برجام باعث شده تا امیدهایی را در دل تولیدکنندگان و صادرکنندگان به وجود بیاید اما هنوز شرایط به نحو مطلوبی فراهم نشده است. تولیدکنندگان نمیتوانند بدون حمایتهای صندوق ضمانت صادرات در بازارهای جهانی حضور داشته باشند و اکنون بدون فعالیت موثر صندوق ضمانت مشکلات صادرات برای تولیدکنندگان دوچندان شده است.
روشنفکر با اشاره به تحریم ها و گران تر شدن واردات ماشین آلات صنعتی به کشور افزود: به دلیل وجود تحریم در کشورهزینه های ترانزیت کالا بالاست و امکان رقابت را در بحث ترانزیت از بین برده است.
وی درباره رقم صادرات کاشی و سرامیک کشور گفت: در سه سال قبل 114 میلیون متر مربع بوده است که این رقم در سال 95 به 124 میلیون مترمربع افزایش یافته است. که البته این ارقام چندان مناسب نیست و صادرات باید منجربه واردات ارز مناسب به کشور شود.
رئیس انجمن تولیدکنندگان کاشی و سرامیک درباره اینکه تولیدکنندگان کاشی و سرامیک تجربه مناسبی در بازار عراق به دست آورده اند تاکید کرد: در حال حاضر 80 درصد بازار کاشی و سرامیک این کشور توسط تولیدکنندگان داخلی تامین می شود، اما نباید تنها در بازار این کشور متمرکز شویم و ما برای اینکه زمینه همکاری ایران در کشورهای دیگر را به وجود بیاوریم در حال مذاکره با انجمنهای تخصصی در حوزه کاشی و سرامیک در کشورهای آلمان، ایتالیا و چین هستیم.
وی همچنین با اشاره به تنظیم قراردادی با کشور ایتالیا خاطر نشان کرد: حداکثر تا دو ماه آینده قرارداد دوطرفه ای با کشور ایتالیا برای صادرات کاشی و سرامیک منعقد خواهد شد و تلاش بر این است تا ایران بعنوان یک کریدور صادراتی جایگاه خود را به دست آورد.
روشنفکر با اشاره به اینکه برای گسترش صادرات نیازمند کمکهای دولتی هستیم گفت: با وجود هزینههای بسیار برای خرید ماشین آلات روز جهان برای تولید، نمیتوان از تمام توان تولید استفاده کرد و امروز فقط ۵۰ درصد ظرفیت تولیدات کارخانههای ایرانی فعال است و همچنین بیش از ۸۰ درصد سرمایه گذاری در بخش کاشی و سرامیک را بخش خصوصی انجام داده است و به همین نسبت نیز دولت باید در بخش سیاست گذاری اختیاراتی را به انجمنها و سازمانهای مردم نهاد واگذار کند.