قتل خواهر به دلیل ارثیه خانوادگی

به گزارش گروه انتظامی و حوادث خبرگزاری برنا، تابستان 90، مردی در تماس با پلیس 110 از فوت ناگهانی خواهرش در تهران  خبر داد.
ماموران به محض حضور در خانه با جسد زنی 67ساله روبه‌رو شدند که آثار کبودی روی بدنش دیده می‌شد. با محرز شدن وقوع قتل، کارآگاهان به برادر مقتول مشکوک شدند و او را دستگیر کردند. کریم در همان بازجویی‌های ابتدایی به قتل اعتراف کرد تا پرونده اش برای صدور حکم در اختیار شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی قرار گیرد.

صبح دیروز در ابتدای جلسه، اولیای‌ دم شامل برادر و خواهر مقتول، درخواست متفاوتی داشتند. برادر مقتول رضایت داد، اما خواهرش گفت: «کریم می‌توانست به اورژانس زنگ بزند، اما این کار را نکرد. شاید اگر او را به بیمارستان می‌رساند، زنده می‌ماند. کریم پیش از این به خاطر درگیری‌های خانوادگی، همسرش را طلاق داده بود. حتی یک‌بار سر همسرش را جلوی گاز گرفته بود تا بسوزد. من قصاص می‌خواهم و حاضرم تفاضل دیه را هم پرداخت کنم تا اعدام شود.»

سپس نوبت به کریم رسید. او با ناخواسته دانستن قتل، گفت: «در سال 90، به فاصله چند ماه پدر و مادرم فوت کردند و از همان موقع همراه خواهرم در یک آپارتمان زندگی می‌کردیم. او طبقه اول سکونت داشت و من در طبقه دوم بودم. از پدرمان یک خانه به ارث مانده بود که سر همان با خواهرم اختلاف داشتم. او قصد فروش خانه را داشت تا سهمش را بردارد. با من هم خیلی بدرفتاری می‌کرد. حرف‌هایش باعث شده بود با وجود داشتن فرزند معلول، همسرم را طلاق بدهم.»

متهم درباره روز حادثه توضیح داد: «چند ساعت قبل از حادثه تازه از بیمارستان میلاد مرخص شده بودم. نیمه‌شب به خانه رسیدم. خواهرم تا مرا دید فحاشی کرد و پرسید تا حالا کجا بودی؟ گفتم بیمارستان بستری بودم، اما قبول نکرد. درگیری‌مان بالا گرفت و او به صورتم چنگ انداخت. من هم هلش دادم که سرش به نرده خورد و روی زمین افتاد. فکر نمی‌کردم اتفاق خاصی افتاده باشد برای همین به طبقه دوم رفتم. صبح برای خرید شیر از خواب بیدار شدم و به واحد خواهرم رفتم، اما هرچه صدایش کردم، جوابم را نداد. هنوز روی زمین افتاده بود. به سمتش رفتم و متوجه شدم فوت کرده است. با پلیس تماس گرفتم و مامورها سررسیدند. من قصد قتل خواهرم را نداشتم و حادثه یک اتفاق بود.» کریم در آخرین دفاع خود نیز از اولیای دم درخواست بخشش کرد و گفت: «من پشیمانم، اما خواهرم همیشه اذیتم می‌کرد.»

در پایان دادگاه، قضات برای صدور رای وارد شور شدند.