فرزندانی که شبیه والدین خود نیستند

به گزارش گروه باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، بینی ها و لب ها و گونه به طرز عجیب و غریبی تغییر کرده است و تا می توانستند خود را به دست تیغ های جراحی داده اند. این عمل های جراحی، شاید پیشتر از این فقط در بین دختران رایج بود اما این روزها از چسب های سفید رنگ روی سر و صورت ها به خوبی می توانیم درک کنیم که جراحی زیبایی، جای خود را در بین پسران هم باز کرده است.

شروع ماجرا

اما حالا پا را باید فراتر بگذاریم. همین دختران و پسران به سن ازدواج می رسند و می خواهند تشکیل خانواده بدهند. بعد از آن همه تیغ بُری ها، بله را می گویند و سر سفره عقد می نشینند. به قول خود با یک ظاهر «فول لاکچری» بله را گفته و وارد خانه و زندگی می شوند. حالا وقت فرزندآوری است. لحظه شیرینی که هر پدر و مادر جوانی، انتظارش را می کشند. سونوگرافی جنینی را در شکم مادر نشان می دهد و پیامی که فرزند شما سالم است. حالا وقت زایمان رسیده است. بعد از دریافت مژدگانی توسط خانم پرستار، نوزاد به همه نشان داده می شود و اینجا تازه شروع ماجراست.

چهره های عجیب و غریب

چهره های عجیبی در بیمارستان های ایران بعد از عمل جراحی  دیده میشود که حتی والدین آن ها نیز در جستجو فرزندان خود بوده و تشخیص چهره هایشان برایشان دشوار است. این نوزادان هیچ شباهتی با پدران و مادران خود ندارند. دکتر حسین شیرعلی، روانپزشک در گفت و گو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا درباره رواج این اعمال جراحی می گوید: نمی شود یک علت را عنوان کرد و همه را در یک چارچوب دید ولی در کل این عمل های زیبایی که انجام می شود تا حدودی نشان دهنده کاهش اعتماد به نفس و احساس کافی و خوب نبودن و زیبا نبودن است و این تغییرات را احساس می کنند که اعتماد به نفس را به آنها برگرداند.

گاهی اوقات زیبایی ها لازم است

وی در ادامه می افزاید: اعتماد به نفس چیزی نیست که فکر کنیم در قدیم وجود داشته و الان دیگر نیست. از قبل هم راه های دیگری برای جبران آن انتخاب می شده است و به این شدت و وسعت امکان آن در اختیار جامعه نبود. الان این فرصت وجود دارد و برخی ها متاسفانه بیش از حد معمول از آن استفاده می کنند. البته گاهی اوقات این زیبایی ها لازم است. شاید کسی واقعا چهره زیبایی نداشته باشد و لازم داشته باشد که این کار برایش انجام شود ولی گاهی اوقات صرفا همین که عمل انجام شود، این احساس ایجاد می شود که توانستند از یک امکاناتی استفاده کنند. گاهی اوقات برخی برای نشان دادن توان مالی به دیگران استفاده می کنند ولی به هر صورت ریشه اصلی مسأله این است که آن چهره و ظاهری که افراد دارند، انگار برایشان کافی نیست و می خواهند آن را جبران کنند.

آموزه های قابل انتقال به فرزندان

این روانپزشک در پاسخ به این سوال که چطور می توان اعتماد به نفس از چهره را بالا ببریم که نیاز به عمل نداشته باشیم می گوید: عوامل متعددی وجود دارد. اگر قرار باشد که یک جوان اعتماد به نفس خوبی داشته باشد، باید از کودکی پدر و مادر این حس خوب را به او منتقل کرده باشند. در مدرسه این حس باید به بچه ها منتقل شود. باید به کودکان آموزش بدهند، اگر بخواهند فردی خوب و مفید باشند، لزوما به این معنا نیست که چهره اش متقارن بوده یا بینی اش فلان فرم خاص را داشته باشد. اینکه در مدارس فقط به روی درس تأکید می شود و مهارت اجتماعی آموزش داده نمی شود و فقط رتبه های کنکور مدنظر است، حتی متأسفانه از اول دبستان بچه ها را درگیر می کند. دقیقا به این معناست که بچه ها فقط برای کنکور دادن آماده می شوند. اگر بخواهیم کار اساسی کنیم، هم زمان بر است و هم نیاز به همکاری گسترده رسانه ها و مدارس دارد. بهترین کار این است که قبل از اینکه عمل جراحی انجام دهند که عوارض غیرقابل برگشتی داشته باشد پیش از آن حتما با یک روانشناس مشورت کنند و ببینند این عملی که میخواهند انجام دهند لازم و ضروری است یا خیر و عامل لازمه را شناسایی کنند.