به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا در آذربایجان شرقی،گودرزی دهریزی در نشست تخصصی کارکرد های قصه گویی کانون پرورش فکری ادامه داد: استخوان بندی عاطفی و احساسی کودک بواسطه قصه شکل می گیرد و در سنین پایین این اثرگذاری بیشتر می باشد، اگر کودکی در خردسالی قصه زیاد بشنود یا بخواند در آینده او تاثیر بسزایی دارد.
وی بزرگترین سرمایه آموزشی هر کودک در مدرسه و دانشگاه را میزان واژه هایی دانست که در دوران کودکی در مغزش لانه گزینی کرده و هر چه تعداد واژه های نادر در وی زیاد باشد در آینده رشدش بیشتر می شود.
وی تصریح کرد: قصه مهمترین ابزاری است که معنی واقعی زندگی را به کودک یاد می دهد و این قصه های اصیل و ناب هستند که این معنی را در کودکان نهادینه می کند.
گودرزی اضافه نمود: اولین کنشی که در قصه وجود دارد کنش روایی است و قصه گو از این طریق با کودک ارتباط بهتری برقرار می کند و با استفاده از روایت در کودک ایجاد علاقه می کند تا کودک را درگیر قصه نماید.
وی کنش دوم را کنش نمایشی عنوان کرد و گفت: این کنش ضمیر ناخودآگاه کودک را نشانه قرار می دهد و کودک در این کنش، رفتار را می بیند و آن را جذب و اسکن می کند و در زمان مشخص بروز می دهد.
وی تصریح کرد: کنش عادت زدایی یکی دیگر از کنش هاست چرا که چیزی که از روی عادت انجام می شود کیفیت خود را از دست می دهد و باید نهادینه و درونی گردد.
گودرزی دهریزی در ادامه گفت: در داستان و قصه عنصری وجود دارد که آشنا زدایی نام دارد و این آشنا زدایی عادت های ذهنی را بر هم می زند و تصویری نو و تازه در ذهن ما متبادر می سازد.
وی در خصوص کنش تمثیلی قصه نیز گفت: کنش تمثیلی قصه در ادبیات ناب وجود دارد چرا که قصه مفاهیم انتزاعی را به تمثیل ( عینی) تبدیل می کند و بعد کودک آن را دریافت می کند.