پروازه درباره این فیلم که مستند پرتره از زندگی معصومه بهمنبیگی، پیرزنی ایلیاتی است گفت:من سالهای زیادی فیلم کوتاه داستانی می ساختم،مدتی هم تب جشنواره ها من را گرفته بود و این موضوع حس بدی را به من می داد تا اینکه یک دوران خلا و کار نکردن را گذراندم و پس از آن شروع به مستند سازی کردم.
عزتاله پروازه با عنوان اینکه زمانی که تصمیم به ساخت این فیلم گرفت با بچه های زیاد این زن روبرو شد که تعدادشان به 9 نفر می رسید گفت: نمی توانستیم به همه بچه های او بپردازیم و همچنین کهولت سن بی بی باعث می شد تا تنها روزی دو ساعت بتوانم از او تصویر بگیرم و برای همین دو سال ساخت فیلم طول کشید.
او با بیان اینکه برای ساخت مستند پرتره باید ارتباطمان را با سوژه حفظ کنیم عنوان کرد:برای اینکه طرز تلقی آنها از کار ما به نوعی نباشد که گویا فقط بی بی سوژه ماست زمان زیادی را با آنها می گذراندیم و هر ماه به محل زندگی آنها می رفتیم و ارتباطمان را به هیچ وجه با خانواده شان قطع نمی کردیم.