حداکثر ۲۵ درصد سلامت مردم تحت تولیت وزارت بهداشت قرار دارد

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، سید هادی ایازی معاون اجتماعی وزارت بهداشت در این پیام گفت: چگونگی مواجهه جوامع انسانی با آثار و بلایای طبیعی، نقشی تعیین‌کننده در کاهش یا افزایش اثرات ویرانگر آن‌ها دارد. این مساله را به خوبی در مقایسه‌ای گذرا میان ویرانی‌ها، مرگ و میر و پیامدهای خواسته و ناخواسته زلزله در کشور ما با بسیاری از کشورهای زلزله‌خیز جهان می‌توان دید.

متن کامل این پیام به شرح زیر است:

چگونگی مواجهه جوامع انسانی با آثار و بلایای طبیعی، نقشی تعیین‌کننده در کاهش یا افزایش اثرات ویرانگر آن‌ها دارد. این مساله را به خوبی در مقایسه‌ای گذرا میان ویرانی‌ها، مرگ و میر و پیامدهای خواسته و ناخواسته زلزله در کشور ما با بسیاری از کشورهای زلزله‌خیز جهان می‌توان دید.

بر پایه پژوهش‌ها و آمارهای جهانی و مشاهدات ملی، حداکثر 25 درصد سلامت مردم تحت تولیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دارد و 75 درصد باقی‌مانده شامل مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت می‌شوند که نیازمند همکاری و هماهنگی میان‌بخشی و برون‌بخشی و پذیرش مسوولیت از سوی دستگاه‌ها و نهادهای مسوول در هر زمینه است. در حقیقت بخش عظیمی از بار نظام سلامت به دلیل کم‌بود و کاستی‌های بخش‌های دیگر جامعه به آن تحمیل می‌شود؛ مانند آلودگی‌های زیست‌محیطی و در راس آن‌ها آلودگی هوا و ریزگردها، حوادث و پیش‌آمدهای جاده‌ای و مرگ و میر و معلولیت‌های مترتب بر آن‌ها که بیش‌تر ناشی از رعایت نکردن ایمنی و استانداردهای لازم در راه‌سازی و تولید خودروها تا عدم آموزش و فرهنگ‌سازی لازم در این زمینه است. این‌ها و بسیاری از مسایل دیگر شامل همان کم‌بود و کاستی‌هایی است که اثرات سنگین آن گریبان‌گیر نظام سلامت شده‌اند و هزینه‌های زیادی را بر آن و جامعه تحمیل کرده‌اند.

زلزله نیز از جمله مسایلی است که رعایت استانداردهای جهانی ساخت و ساز و شهرسازی، فرهنگ‌سازی و آموزش همگانی می‌تواند به طور چشم‌گیری از مخاطرات و پیامدهای ویرانگر آن که البته افسردگی و بیماری‌های روانی و مسایل و مشکلات اجتماعی پس از روزهای بحران به مراتب سخت‌تر و بدتر است، بکاهد و آن را نزدیک به صفر برساند. کشور ما از جمله کشورهایی است که در پهنه گسترده خود با گسل‌های پرشمار و بزرگی در گوشه گوشه خود مواجه است و در همین سده اخیر زلزله‌های ویرانگر و بزرگی چون لار، طبس، بویین‌زهرا، روبار و منجیل، بم، اهر و ورزقان را از سر گذرانده. در همین دو دهه 80 و 90 خورشیدی این تفاوت به خوبی میان زلزله بم و آثار آن تا زلزله امسال کرمانشاه و زمین‌لرزه‌های ریز و درشت جاری کرمان به خوبی قابل مشاهده و لمس است. نوع برخورد، ایمن‌سازی و آمادگی در برابر هر کدام، موجب تفاوتی فاحش در میزان اثرات مخرب و مرگ و میر ناشی از هر کدام شده است.

امیدواریم امروز که روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی نامیده شده است به ویژه در این ایام پرزلزله، تلنگر و آغازگاهی باشد برای پذیرش مسئولیت از سوی دستگاه‌ها و اجتماع در راستای ایمن‌تر شدن و کاهش اثرات بلایا.