بهروز غریب‌پور: من خاوری نیستم که ۳هزار میلیارد بدزدم و بروم/مرده من هم حرف خواهد زد!

به گزارش گروه سینما خبرگزاری برنا؛ در ابتدای این نشست بهروز غریب پور عنوان کرد: تلاش همه ما این بود که مصاحبه ای نکنیم و بگذاریم در یک سکوت مطبوعاتی فیلم سینمایی «اردک لی» در جشنواره تعمیم داده شود و بعد کارهای رسانه را شروع کنیم. اما حضور«اردک لی» در جشنواره منتفی شد و به ما فرصت داد درباره فیلم، اهداف و جریان تولدیش صحبت کنیم.

این کارگردان با اشاره به دلیل برگزاری این نشست گفت: رد شدن فیلم سینمایی«اردک لی» تنها اولویت ما برای برای گزاری این نشست نبود. ولی من لازم می‌دانم راجع به سابقه «اردک لی» توضیح بدهم؛ 25 سال پیش زمانی که من در کانون پرورش فکری کودک و نوجوانان مدیر مدرسه تئاتر کانون بودم یک ملاقاتی با شخصی به نام اردکی داشتم که از مراجعین بود و برای من تا پایان صحبتی که داشتیم سوال بود که نام خانوادگی این شخص مشتق از چه چیزی است؟ در پایان صحبت ما من سوال کردم که چرا فامیلی شما اردکی است و او بعد از درنگی گفت: ما یک خانواده ای بودیم در آذربایجان که نام خانوادگی مان اردک لی بود اما هر کدام به علتی این اسم را عوض کردیم و به سه فامیلی تقسیم شدیم: اردکی، رودکی و آن هایی که در ده اردک لی ماندند هنوز اردک لی هستند.

وی ادامه داد: من با فاصله کوتاه این فیلمنامه را نوشتم و همان زمان هم به شواری تولید کانون ارائه دادم ولی شرایط ساخت آن مهیا نشد تا اینکه علی حضرتی با سرمایه شخصی اش  ساخت این فیلم را به عهده گرفت.

کارگردان «دونده» با بیان دوری 16 ساله‌اش از سینما گفت: دوری من از سینما حدود 16 سال بود و همین موجب شد برخی فکر کنند من دیگر علاقه ای به کار سینمایی ندارم ولی اینطورنبود. ما برای ساخت این فیلم از 150 کودک از بهزیستی ومدارس جمع آوری کردیم که تمام گروه ما 300 نفر بودند.

غریب پور گفت: ما در 22جلسه با یک کار شبانه روزی این فیلم را به اتمام رساندیم و تصور من این است که حتما زحمت این گروه دیده خواهد شد. و چون فیلم ناشی از یک مساله معمول و رایج در جامعه است با یک واکنش خوب رو به رو خواهد شد.

علی حضرتی تهیه کننده این فیلم ابتدا با اشاره به روزمه خود که برای برخی افراد خیلی سوال بود توضیح داد:  برخی به من میگویند علی حضرتی از کجا ناگهان آمد و تهیه کننده شد؟ من بعد از اتمام درسم در رشته تئاتر همزمان در تئاتر به عنوان دستیار صحنه فعالیت داشتم، بعد به عنوان مدیر صحنه ادامه دادم  و سپس دستیار یک تئاتر شدم. چندسالی وقفه افتاد و تهیه کنندگی تئاتر را شروع کردم بعد از آن یک فیلم کوتاه تهیه کردم و در سال 93 اولین فیلم سینمایی ام به نام «خداحافظی طولانی» و بعد با اصغر عبداللهی کار کردم و حالا هم با بهروز غریب پور.

وی ادامه داد: من با یک معادله چند مجهولی طرف بودم که چه اتفاقی در بنیادهای سینمایی ما می‌افتد. گویا یادشان رفته باید برای محتوا و معنای آثار هم ارزش قائل شوند. به هر حال بخش خصوصی هم به حداقل حمایت ها نیاز دارد اما گویا موضوعاتی مانند عشق، مهربانی و ... مورد توجه قرار نمی گیرد و تنها موضوعاتی مانند اعتیاد، اسیدپاشی و ... در خروجی جشنواره فیلم فجر دیده می‌شود.

این تهیه کننده عنوان کرد: اسامی فیلم هایی که با بودجه های ارگانی در این دوره از جشنواره ساخته شده اند قابل توجه بود اما باید بگویم اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره ملی فیلم فجر همان کسانی هستند که بودجه می دهند تا دیگران فیلم بسازند و آنها در جشنواره بپذیرند.

وی با اشاره به برچیده شدن مراسم فرش قرمز از جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: در دوران وزارت علی جنتی و سیدعباس صالحی امیری دیدم که فرش قرمز بسیار مورد پذیرش افراد بود به طوری که قرار بود فرش قرمزی منقش به سیمرغ در سال آینده زیر پای هنرمندان پهن شود اما امسال هیئتی با نماینده ملایر از سازمانم سینمایی به کمیسیون فرهنگی رفتند و صحبت کردند و گویی بساط فسق و فجر را جمع کرده باشند گفتند که خوشبختانه بساط فرش قرمز برچیده شد. معلوم نیست آقای روحانی نظاررتی بر سازمان سینمایی دارد که گویی از زبان مخالفان در کمیسیون فرهنگی صحبت می‌شود.

 این کارگردان تصریح کرد: امسال آقایان گفتند که باید تنوع آثار داشته باشیم اما امسال می بینیم تنها برخی فیلم ها با موضوعاتی خاص در جشنواره حضور دارند. برای مثال «اردک لی» می توانست این تنوع را ایجاد کند زیرا درباره اقوام و فرهنگ ایرانی بود. جا دارد که بگویم من به دنبال جایزه نیستیم و نبوده ام اما امروز می بینیم که حضور نداشتن در جشنواره فیلم فجر جزو ارزش ها محسوب می‌شود.

غریب پور با تاکید بر اینکه امسال تعداد آثار دفاع مقدسی در جشنواره فیلم فجر زیاد است، توضیح داد: با توجه به اینکه ارگان ها به سی و ششمین جشنواره فیلم فجر آمده اند برخی در پی این هستند که بخش خصوصی را نابود کنند. جالب است که بگویم ما جشنواره فیلم «مقاومت» داریم و فیلم هایی که درباره دفاع مقدس هستند می توانند در آنجا حضور داشته باشند اما اگر مساله، دفاع است باید بگویم که «اردک لی» دفاع از ناموس ملی است اما جشنواره، کوتاه نظرانی دارد که فکر می کنند اگر مین و خمپاره در یک فیلم وجود داشته باشد آن فیلم یک اثر دفاع مقدسی است.

وی ادامه داد: من می دانم که «اردک لی» راه خود را باز می کند چون من دغدغه فرهنگی داشتم و به رفتار مدرسان ایراد عمیق دارم. «اردک لی» در پی بیان همین مساله است اما در اینجا روی سخن من با آقای روحانی است که در شعار و عمل متفاوت عمل می کند. چطور شد در دوره جنتی و صالحی امیری جشنواره ضد ارزش بود اما حالا یک موضوع ارزشی است. من حاضرم درباره این موضوع با دوستان مناظره کنم.

غریب پور با بیان اینکه برخی از فیلم ها هنوز آماده نشده اند، اظهار کرد: من می دانم که برخی از فیلم ها هنوز به طور کامل آماده نشده اند حتی برخی از فیلمسازان تنها چند سکانس از اثر خود را به هیات انتخاب ارایه داده اند و همان فیلم ها در جشنواره پذیرفته شدند. در چنین شرایطی مسئولان، آیین نامه جشنواره را کجا قایم کردند؟

کارگردان نمایش اپرای عروسکی سعدی تصریح کرد: من ۲ سال مدیر کاخ جشنواره بودم و می دانم که بسیاری از فیلم ها در نیم ساعت مانده به نمایش صداگذاری ناقصی داشتند. آیا نباید این مسایل حل شود؟ پس فیلم ما که به طور کامل به هیات انتخاب ارایه شده بود چرا حذف شد.

غریب پور ادامه داد: دوستان حتی دلایل رد شدن این فیلم را به ما نگفتند اما من توقع داشتم برای مثال پوران درخشنده به من زنگ می زد و می گفت که فیلم شما به این دلایل رد شده است. حداقل به احترام ریش سفید من به من می گفتند که فیلمت خوب نیست.

وی با اشاره به اینکه در زمان ساخت هم از این فیلم حمایت نشد، اظهار کرد: علیرضا تابش و علیرضا رضا داد در حالی که به من قول حمایت داده بودند اما ریالی به این فیلم کمک نکردند و این موضوع باعث تعجب من شد.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار برنا مبنی بر این که مثل اینکه به طور سیستماتیکت تصمیم گیرندگان سینمای ایران در مقابل کارگردان‌های پیشکسوت و کم کار محافظه کارانه رفتار میکند و  آنها را در پروسه تولید و حتی پخش همراهی نمیکند. مانند ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی،  خسرو سینایی و ... شما نیز متوجه این امر شده اید.گفت: بله، من حتی فکر میکنم در حذف ما اراده ای وجود دارد. در تئاتر، سینما، ادبیات و ... این مساله دیده می‌شود. اما اینطور نیست که آنها موفق شوند و هر طور می‌خواهند تصمیم بگیرند. من معتقدم که مرده من هم حرف خواهد زد. چرا مثلا ناصر تقوایی نباید فیلم بسازد؟ چرا بهرام بیضایی باید از کشور برود؟سال گذشته من با رییس رسانه‌های تصویری خلوتی داشتم و او گفت حیف است آقای تقوایی فیلم نمی‌سازد و شرایط را برایش ایجاد نمی‌کنند. اما آقای ابطحی گفت:  من از عدم حضور ناصر تقوایی در سینما ناراحت هستم و دلم می‌خواهد تعدادی از فیلمهایشان را بخریم تا کمکی باشد برای قدر دارنی از کسی که به سینمای ایران خدمت کرده است. آقای ابطحی این رایزنی را کرد. این شاید کمکی برای زندگی ناصر تقوایی بود ولی کمک بزرگ این است که نگذاریم تقوایی در خانه بپوسد. ضمن اینکه امروز من از نام فیلم هایی که سر در سینماها می‌بینیم عرق شرم می‌ریزم، صد رحمت به «گنج قارون» و «کوشان‌ها».

کارگردان اپرای عروسکی خیام افزود: آرزو می‌کنند ما نباشیم، متاسفم که در سپهر سینمایی ایران دیگر بزرگانی که در آن کار می‌کردند، حضور ندارند. ببینید با مهرجویی چه کار کردند، مهرجویی که طلای سینمای ایران فیلم «گاو» را ساخته الان کجاست؟ چرا اصلا کسی نمی‌رود به حرف او گوش کند؟ چطور به بیضایی نمی‌گویند تو جزء سرمایه داران ایران هستی، برگرد و فیلم بساز. چرا باید تو نمایشی را فقط برای دو شب در آمریکا روی صحنه ببری؟

بهروز غریب پور در پایان گفت: من را با اردنگی هم از ایران نمیتوانند بیرون کنند. من با مردم ایران از ابتدا بوده ام و خواهم بود.من  خاوری نیستم که سه هزار میلیارد تومان بدزدم واز ایران بروم و من قلمم را دارم و فکرم. آن قدر شرافت دارم که مردم ایران همیشه خواهم بود.