۱۳ هزار قانون داریم که همگی در تناقض با یکدیگرند/درآمد کشور بالا رفته اما امنیت شغلی و اقتصادی کاهش یافته/امثال شهرام جزایری و بابک زنجانی کم نداریم/ ۱۵ امضا برای بازگرداندن عوارض خروج به روال قبل جمع کردیم

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا؛ «رسول خضری»، نماینده سردشت و پیرانشهر و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، با حضور در خبرگزاری برنا ضمن صحبت درباره وضعیت معابر کولبری، در خصوص موضوعاتی از قبیل اشتغال جوانان، وضعیت مرزها و آموزش و پرورش نیز سخن گفت.

متن گفتگوی تفصیلی «رسول خضری» با خبرگزاری برنا را در ادامه می خوانید:

کارت معافیت گمرکی فقط شامل روستاهای شعاع 20 می شود

دولت برای تأمین معیشت 4 استان مبلغ 900 میلیارد تومان معافیت گمرکی تعیین کرده، این طرح در چه مرحله‌ای است؟

مصوبه هیات دولت مربوط به اواخر سال 96 به ریاست آقای روحانی است تا یکسری معافیت‌های گمرکی به مرزنشینان ارائه شود. دولت  کارت‌های معافیتی لحاظ کرده ولی فقط روستاهای شعاع 20 کیلومتری مرز را در بر می‌گیرد و شهرها را شامل نمی‌شود.

 قانون معابر کولبری در مجلس هفتم در سال 1384 مصوب شد و عملا از سال 89 معابر کولبری معابری بودند که توسط وزارت کشور و هنگ‌های مرزی در استان‌های آذربایجان‌غربی، کردستان، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان و همچنین در خوزستان و بوشهر  اجرا می‌شد.

حاشیه شهرها نسبت به روستاها فقیرتر هستند و کسانی که در روستا درآمد ندارند، به حاشیه شهر می‌‌روند و این عوامل نادیده گرفته شده است.

 این کارت‌ها باید تا 500 هزار تومان در ماه شارژ شود. اما کارت‌هایی که در استان کردستان ارجاع شده کمتر از 100 هزار تومان خرید و فروش می‌شوند. یعنی در واقع 100 هزار تومان برای یک فرد کولبری است که هیچ شغل و معیشتی ندارد و چند بچه دارد. این واقعیت خیلی دردناک است و تا زمانی که کسی خودش در مرز زندگی نکرده باشد و نداند که مشکلات مرزنشینی چیست، نمی‌تواند درک درستی از این موضوع داشته باشد.

طرح ساماندهی معابر کولبری در حال حاضر در چه مرحله‌ای است؟

طرح ساماندهی معابر کولبری که بنده طراح آن بودم، بیش از 140 نفر از نمایندگان آن را امضا کردند. خوشبختانه کمیسیون بهداشت، کمیسیون اجتماعی و کمیسیون برنامه و بودجه این طرح را تصویب کردند. البته کمیسیون‌های اصلی این طرح، کمیسیون امنیت و اقتصادی هستند. امیدواریم  این طرح ۹ ماده‌ای پس از اصلاحات، تصویب شده و به صحن مجلس آید که نیاز قشر عظیمی از مرزنشینان را می‌تواند پاسخگو باشد.

با بسته شدن مرز بیش از 75 هزار کولبر در سطح کشور عملا بیکار شدند و بیش از 6 الی 7 میلیون کسبه در بازار که محل ارتزاق‌شان همین معابر کولبری بود، بیکار مانده‌اند.

 کولبرها اجناسی که از آن سوی مرز می‌آوردند به صورت خرده فروشی با قیمت پایین‌تر در اختیار مردم می‌گذاشتند. همین موضوع باعث شد تا مردم به شهرهای مرزی آمده و به عنوان گردشگر خرید کنند. متأسفانه این موارد از بین رفته و در واقع عملا 7 میلیون نفر بیکار شدند.

اخیرا شاهد این بودیم که در بخشی از شهرهای مرزی عده‌ای سفره خالی چند کیلومتری پهن کردند و کسبه، اصناف و کولبرها نشسته و نماد اینکه سفره‌شان خالی از نان است به دولت می‌گویند که به آنها کمک کند.با مصوبه دولت وضعیت بهتر نشده است.

در مقایسه بهار 97 با بهار 96 می بینیم که میزان نارضایتی‌ها بالای 90 درصد افزایش پیدا کرده و وضعیت اقتصادی مردم به شدت کاهش پیدا کرده است. منافع ملی و امنیت ملی در گرو معیشت مرزنشینان است.

اگر مرزنشین از وضع اقتصادی و معیشت تأمین نباشد این خودش یک نوع تهدید امنیت ملی به دنبال خواهد داشت. قطعا امنیت پایدار را به دنبال منافع و معیشت پایدار در مرزها باید جستجو کنیم.

به زودی شاهد تصویب طرح وضعیت کولبران خواهیم بود

این طرح چه زمانی در صحن مجلس مطرح می‌شود و اینکه وضعیت کولبری چه زمانی تعیین تکلیف می‌شود؟

ما این طرح را در قالب یک فوریت مطرح کردیم اما با درخواست یک فوریت موافقت نشد و به صورت عادی بررسی می‌شود. اولین کمیسیونی که به این قضیه ورود کرد، کمیسیون بهداشت و درمان بود و با رأی قاطع تصویب شد.

یکشنبه هفته گذشته نیز در کمیسیون اجتماعی مطرح شد. دستگاه‌هایی مثل وزارت کشور، ناجا، وزارت اطلاعات، بیمه صندوق عشایر و روستاییان و کشاورزان همه در این قضیه دخیل هستند زیرا  در بحث مرزنشینی و معابر کولبری بیش از 15 دستگاه، وزارتخانه و سازمان به صورت مستقیم و غیرمستقیم نقش دارند و همه آنها نظرتشان را ارائه می‌دهند. ما انتظار داریم با حمایت و امضاهایی که جمع شده این رای زودتر به سرانجام برسد.

این هفته مجلس جلسه علنی ندارد و بعد از آن کمیسیون اقتصادی چنانچه بتواند سریع‌تر به جمع بندی نهایی برسد، شاهد تصویب این قانون خواهیم بود. چنانچه این طرح تصویب شود و شورای نگهبان ایراد نگیرد و قبول کند، قطعا یک گام موثری خواهد بود.

می‌خواهیم هر سال برای 10 درصد از این کولبرها شغل ایمن و استاندارد ایجاد کنیم تا بتوانند به کار استاندارد، ایمن و کامل مشغول شده و بیمه بپردازند.

معابر کولبری که سال 89 ایجاد شد اگر به صورت قانونی کار می کرد و منابع درآمدی آن در خود مرزها اخذ و صرف عمران همان منطقه و احداث کارخانجات و صنایع تکمیلی می شد، شاهد حضور هیچ کولبری نبودیم.

بحثی که در مجلس مطرح کردید تلاش برای کاهش عوارض خروج از کشور است. توضیحاتی در این خصوص بفرمایید؟

همه جای دنیا برای ورود شاید پول اخذ کنند اما برای خروج کسی را جریمه نمی‌کنند. این یک نوع جریمه کردن است و در کمیسیون تلفیق هم به شدت مخالفت کردیم اما نتوانستیم رای لازم را بگیریم در صحن مجلس نیز مخالفت کردیم که این قضیه مثل سال های قبل 95 و 96 باشد.

 90 درصد کسانی که از کشور خارج می‌شوند به‌خصوص مرزنشینان دنبال شغل، درآمد و کار هستند. یعنی مصوبه دولت طبق قانون اساسی اصل 43 و 44 باید شغل و معیشت را برای مردم خودش مهیا کند که نتوانسته موفق باشد.

به‌طور مثال کسی که از مرز زمینی به کشور همسایه برای کار کردن خارج می‌شود، می‌خواهد یک معاش و درآمدی برای خانواده اش بیاورد. این فرد باید تشویق شود نه اینکه او را جریمه کنیم.

پس از اینکه از بودجه ناامید شدیم یکشنبه یک طرح دو فوریتی را به اتفاق دکتر کبیری منش نوشته و بالای 15 امضا جمع‌آوری کردیم. به دنبال این هستیم که این میزان عوارض خروجی به سنوات قبل برگردد و ان‌شاءالله بتوانیم این جریمه‌ای که مردم بابت خروجی پرداخت می‌کنند، حذف شود.

 این واقعا اسمش جریمه است و هیچ اسم دیگری نمی‌توانم روی آن بگذارم. کشوری مثل ترکیه علاوه براینکه گردشگر را تکریم می‌کند، ورودی و ویزا نمی‌گیرد. با این روش به بیراهه می‌رویم و ظرفیت‌های گردشگری اندکی که داریم از بین می‌رود. ما در تلاش هستیم، این طرح دو فوریتی را در صحن مجلس حتما به طرح بگذاریم و امیدواریم این طرح رأی بیاورد. بیشترین صدمه را از این طرح اقشار آسیب پذیر جامعه متحمل می‌شوند.

در حال حاضر آیا مرز بسته ای داریم؟

گمرکات باز هستند و به مردم اعلام کردیم که طبق مصوبه دولت عمل کنند.

بیش از 13 هزار قانون تصویب کردیم

مشکل اساسی مجلس این است که خیلی مصوبه دارد. آیا این همه قانون نیاز داریم که تصویب شود؟

مجلس دو مسئولیت خطیر دارد، یکی قانون‌گذاری و دیگری نظارت بر حسن اجرای قانون. در هر دو دوره ابتدایی مجلس، خبرنگاران این سوال را از من پرسیدند که مصوبه مجلس در طول 4 سال پیش رو چیست. من اینجا می گویم که تنقیح قوانین و حذف قوانین اضافی زائد و مانع.

 الگوی قانون‌گذاری ما برمی‌گردد به الگوبرداری آن از فرانسه که کمتر از 3 هزار قانون است اما در حال حاضر ما بیش از 13 هزار قانون تصویب کردیم که بیشترشان در تناقض همدیگر هستند. این یعنی مانع تراشیدن و مشکل ایجاد کردن و اجازه دور زدن به افرادی که دنبال دور زدن قانون هستند.

در واقع کسی که می‌خواهد کار کند مانع برایش ایجاد می‌کنیم و کسی که می‌خواهد قانون را دور بزند به آن هم راه نشان می دهیم، با این شیوه نمی توان کار کرد. خیلی از مجالس دنیا میزان تصویب قوانین شان پایین است و خیلی هم موفق هستند. البته به نظرم تنقیح و به روز رسانی قوانین و حذف قوانین زاید جزو ضروریات یک مجلس است که باید قوه مقننه آن را انجام دهد.

عارف در جلسه سران قوا سخنرانی نکرد/ جلسه سران قوا مفید نبود

جلسه سران قوا با رییس جمهور حول محور چه بود؟

جلسه مفصلی بود. جلسه مشترک سه قوه 4 ساعت طول کشید. رییس فراکسیون های مجلس و فراکسیون های اصلی مستقلین ولایی و امید صحبت کردند. آقای عارف صحبت نکردند و در ادامه ریاست مجلس، رییس قوه قضاییه و رییس جمهور صحبت کردند. همه آنها صحبت های خوبی داشتند اما به نظرم در مجموع اینگونه جلسات دردی را درمان نمی کند. ما بیش از هر زمان نیاز به اعتماد ملی داریم.

یکی از مواردی که مردم را اذیت می کند، نبود امنیت شغلی و احساس امنیت اقتصادی است. ما در 8 سال دفاع مقدس کمترین امکانات و رفاه را داشتیم اما شاهد ناامنی در اقتصاد و جیب مردم نبودیم. متأسفانه با اینکه ما روزانه 2 میلیون و 400 هزار بشکه نفت می فروشیم و درآمدهای کشور بالاتر رفته اما احساس امنیت شغلی و اقتصادی به شدت کاهش پیدا کرده است. این موضوع اصلی باید باشد که من حس کردم که خروجی این جلسه من را قانع نکرد به عنوان یک نماینده به نظرم چیزی که انتظار داشتم پایین تر از آن حد بود.

طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به وزارتخانه از اقدامات ماندگار مجلس خواهد بود

طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به وزارتخانه در چه مرحله ای قرار دارد؟

بنده نایب رییس اول طرح نظارت گردشگری، صنایع دستی و میراث فرهنگی هستم. ما جلسات متعددی داشتیم و منتظر ارائه لایحه دولت بودیم. برای این موضوع حدودا 185 امضا جمع کردیم. مجلس نهم به شدت مخالف این طرح بود در حالی که ظرفیت گردشگری ما بالا است. در زمینه جاذبه های گردشگری جزو 10 کشور برتر دنیا هستیم اما میزان ظرفیت استفاده از داشته هایمان زیر 5 درصد است.

 این مقوله برمی گردد به اینکه ما فضا را برای جذب گردشگر مناسب نکردیم. زیرساخت ها، حمل و نقل و هتلینگ ما با مشکل مواجه بوده و فرهنگ جذب توریست را به درستی تعریف نکردیم.

 قطعا طرح تشکیل وزارت صنایع دستی و گردشگری و میراث فرهنگی جزو کارهای ماندگار مجلس خواهد بود و امیدواریم به خوبی رأی بیاورد.

عبور 12 میلیون جوان از سن اشتغال یک بمب و خطر جدی است

بزرگترین معضل جامعه نبود امنیت شغلی است. این موضوع باعث شده تا جوانان ما انگیزه شان را از دست بدهند. برنامه مجلس برای جوانان چیست؟

در موضوع اشتغال مسرت بخشی یک جامعه مطرح است. کشور با 3 ابر چالش مهم اعم از موضوع بیکاری، بحران آب و صندوق های بازنشستگی روبرو است.

در مجموع 12 میلیون جوان ایرانی از سن ازدواج و اشتغال رد می شوند و این یک بمب و خطر بسیار جدی است. به نظرم هر سه قوا باید برای حل این موضوع تلاش کنند.

به نظر من به جای دانشگاه باید دبستان خوب بسازیم. در کشورمان مسیر آموزش و پرورش و آموزش عالی درست نیست، بیشتر کارمند تربیت می کنیم تا کارآفرین.

تا زمانی که با این ایده، تصور، تفکر و برنامه پیش برویم قطعا راه به جایی نخواهیم برد. کارمند تربیت کردیم و ظرفیت کارمندان بیش از نیاز است و کارآفرین تربیت نکردیم.

در حال حاضر دانشگاه های دنیا نسل چهارم تربیت می کنند اما ما در نسل دوم گیر کردیم. در دنیا دانشگاه های نسل چهارم یک قدم جلوتر رفتند به اسم دانشگاه ثروت آفرین، یعنی تبدیل علم به فناوری و فناوری به ثروت. ریشه های غلطی که از کودکی به ما آموزش می دادند که علم بهتر است یا ثروت اینجا نمود پیدا می کند که چقدر بیراهه رفتیم.

آموزش و پروش ما مقصر اصلی ایجاد این بیکاری است. چرا در کشوری مثل چین با یک میلیارد و 400 میلیون نفر، آمار بیکاری شان زیر 2 درصد است، زیرا دانش آموز و دانشجو در حین تحصیل مکلف است برای خودش یک ارتباطی با صنعت، تولید و بازار برقرار کند. کارآفرینی را از همان زمان برقرار می کنند اما ما این کار را انجام نمی دهیم.

انتظار نداریم نظرات کلی را از شخص رییس جمهور بشنویم. رییس جمهور یک فردی است که مسئول اجرای قانون اساسی است یا می تواند یا نمی تواند، اگر می تواند که بیاید جلو اگر نمی تواند به نظر من با مردم صریح و شفاف صحبت کند.

مسئولین مثل مردم فکر و زندگی نمی‌کنند/ برخی جرمشان سنگین‌تر و حکمشان سبک‌تر می‌شود

اعتماد مردم به مسئولین کم شده، جه تدابیری باید اندیشیده شود تا این اعتماد بازگردد؟

مردم ما مردم خوبی هستند. مردم همیشه در مراسم ها و مناسبت ها در صف اول بوده و هستند. اگر مسئولین همانند آنها فکر و عمل کنند، شرایط بهتر از این خواهد شد.

 متأسفانه مسئولین مثل مردم فکر و زندگی نمی کنند. خودشان را جای مردم نمی گذارند و بزرگترین مشکلی که در این کشور داریم، یک فساد سیستمی است.

دقت کنید فسادهای مالی و اختلاس های 6-10 و 12 میلیارد تومانی امری معمولی شده است، در حالی که در کشوری مثل چین اگر از مسئولی فساد مالی رخ دهد بلافاصله به اشد مجازات می رسد اما در کشور ما برعکس است.

امثال شهرام جزایری و بابک زنجانی کم نداریم. متأسفانه برخی با تمسک و اتصال به افراد رده بالای جامعه به ثروت های نجومی دست پیدا می کنند و به مردم می خندند. این فساد به گونه ای شده که طرف هر چه جرمش سنگین تر مجازاتش سبک تر است. مشکل اصلی جامعه ما عدم اعتماد ملی است و این باید این اعتماد برگردد.

مقام معظم رهبری جمله خوبی فرمودند که «همایش ها را جمع کنید و دیگر وارد میدان عمل شوید.» باید از خودمان شروع کنیم اگر می خواهیم کالای ایرانی تبلیغ شود از ماشین خودمان، لباس مان، کالاهای ایرانی خودمان و از خوراکمان شروع کنیم.

این امر باید از مسئولین شروع شود و پول ها دست مردم نیست. در حال حاضر کسی که زیر 3 میلیون در ماه درآمد دارد زیر خط فقر است. در جامعه و کشوری که 6 درصد ثروت دنیا را دارد، این وضعیت یک فاجعه است.

سهم ما از صادرات در اقلیم کردستان عراق و عراق زیر یک درصد است

مجلس در راستای حمایت از شعار مقام معظم رهبری برای حمایت از کالای ایرانی چه برنامه ای دارد؟

کمیسیون ویژه ای برای حمایت از تولید، رفع موانع تولید و حمایت از اصل 44 قانون اساسی در مجلس تصویب شده است اما فقط مصوبه کافی نیست، مجلس باید نظارت خوبی داشته باشد.

در برخی موارد قوانین رفع موانع تولید، حمایت از تولید ملی و اصل 44 از طرف دولت خوب اجرا نشده است. بیشتر شرکت ها به خصولتی ها داده شده است تا زمانی که به بخش خصوصی اعتماد نکنیم، نمی توانیم قدمی در این راستا برداریم.

حوزه تعاون ما طبق قانون باید 25 درصد اقتصاد مملکت را بگرداند، در حالی که این آمار زیر 5 درصد بوده و عملا بزرگترین کارفرمای کشور دولت است. با وضعیت نمی توانیم شاهد حمایت از کالای داخلی باشیم و باید در عمل این را اجرا کنیم.

قبل از اینکه مرزها را ببندیم، ترکیه 30 درصد بازار را در اختیار داشت، ایران 19 درصد و چین 11 درصد، الان ترکیه 70 درصد بازار عراق را در اختیار دارد و بالای 18-19 درصد چین و کشورهای دیگر در این سهم دخیل هستند. سهم ما از صادرات در اقلیم کردستان عراق و خود عراق به عنوان بزرگترین بازار خاورمیانه زیر یک درصد است.

کشور عراق و سوریه نیاز به ساخت و ساز دارد. دولت، مجلس و سه قوه در این راستا گام برداشته اند اما سهم ما در این حوزه خیلی کم و ناچیز است.