به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، مرتضی نخعی امرودی جراح شانه و آرنج و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره تاندونهای روتاتورکاف شانه اظهار کرد: این تاندونها در سر شانه وجود دارند و فرد میتواند به کمک آنها بازوهایش را بالا ببرد و بچرخاند و شایعترین دردهای شانه مربوط به تاندونهای روتاتورکاف است.
وی بیان کرد: شایعترین دردهایی که در قسمت اسکلتی- عضلانی بدن ایجاد میشوند دردهای کمر است و پس از آن دردهای شانه قرار دارند بنابراین تقریبا همه افراد در طول عمرشان یک تا ۲ بار درد شانه را احساس میکنند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره سن شیوع پارگیهای تاندونهای روتاتورکاف شانه، گفت: این پارگیها معمولا ًدر سنین میانسالی و کهنسالی رخ میدهند؛ همچنین گاهی اوقات والیبالیست ها، بسکتبالیست و هندبالیست هم ممکن است به این عارضه دچار شوند زیرا آنها مدت زمان زیادی دستان خود را در بالای سرشان نگه میدارند که این موضوع سبب پارگی تاندون شانهآنها میشود.
وی ادامه داد: این عارضه در میان شاغلانی که باید دستشان را طولانی مدت بالا نگه دارند مانند نقاشهای ساختمان یا افرادی که کار تأسیساتی انجام میدهند هم شایع است؛ جراحان و دندانپزشکان که طولانی مدت دستشان را جلو نگه میدارند هم ممکن است دچار پارگیهای تاندونهای روتاتورکاف شانه شوند.
وی درباره علائم پارگیهای روتاتورکاف شانه تأکید کرد: از علائم این عارضه میتوان به دردی اشاره کرد که در قسمت بالای بازو و سر شانه احساس میشود؛ این دردها در شب تشدید میشوند به طوری که فرد را از خواب بیدار میکنند؛ برخی اوقات هم این درد بر اثر ضربههای کوچک سر شانه ایجاد میشود.
این جراح شانه و آرنج تصریح کرد: افرادی که دچار درد در قسمت بالای بازو و سر شانه هستند باید برای تشخیص بیماریشان به پزشک مراجعه کنند؛ برای تشخیص پارگیهای تاندون روتاتورکاف شانه گرفتن عکس ساده ضروری است و MRI نمیتواند جایگزین عکس ساده شود؛ در عکس ساده متوجه میشویم که آیا علائمی از پارگی تاندون روتاتورکاف شانه هست یا خیر و اینکه این علائم از چه زمان ایجاد شدهاند؛ همچنین به کمک عکس ساده پی میبریم که آیا مشکلات دیگر ارتوپدی مانند آرتروز همزمان با این عارضه وجود دارند یا خیر و پس از عکس ساده بنا به تشخیص پزشک MRI انجام میشود.
نخعی امرودی گفت: وقتی تشخیص پارگیهای تاندون روتاتورکاف شانه قطعی شد باید درمان آغاز شود؛ روشهای غیر جراحی نخستین راههای درمان هستند؛ برای بهبود این عارضه بیمار باید از انجام حرکاتی که باعث درد میشوند، پرهیز کند؛ فیزیوتراپی و مصرف داروهای مسکن هم از روشهای غیرجراحی درمان پارگیهای تاندونهای روتاتورکاف شانه هستند؛ در برخی مواقع هم لازم است که کورتون تنها یکبار به داخل مفصل شانه تزریق شود البته کورتون عوارضی هم دارد برای مثال تزریق کورتون در مبتلایان به فشار و قندخون باعث تشدید بیماری آنها میشود.
وی درباره میزان اثربخشی روشهای دیگری مانند تزریق اوزون، ژن هیالورونیک اسید و PRP اظهار کرد: میزان موفقیت این روشهای درمانی هنوز اثبات نشده است و این درمانها هنوز در مراحل تحقیقاتی هستند.
این جراح شانه و آرنج بیان کرد: اگر بیمار پس از سه تا ۶ ماه با وجود انجام تزریقات، فیزیوتراپی و دارو درمانی بهبود پیدا نکرد باید تحت عمل جراحی قرار گیرد؛ این جراحی به دو صورت آرتروسکوپی و باز انجام میشود.
نخعیامرودی درباره جراحی آرتروسکوپی افزود: در این جراحی چند سوراخ اطراف شانه ایجاد میشود و از داخل این سوراخها یک دوربین وارد شانه میشود سپس تصویر گرفته و روی مانیتور نمایش داده میشود؛ جراح به مانتیور نگاه میکند و تصویر را میبیند سپس از طریق سوراخهای دیگر وسایلی را داخل مفصل میبرد که به کمک این وسایل تاندونهای پاره شده درمان میشود.
وی درباره جراحی باز، تأکید کرد: در این روش برشی به عمق هفت تا هشت سانتیمتر در سر شانه ایجاد و تاندون ترمیم میشود؛ جراحی آرتروسکوپی نسبت به جراحی باز گرانقیمتتر است؛ درمان استاندارد پارگیهای تاندون روتاتورکاف شانه جراحی باز بوده؛ این جراحی درصد موفقیتش نسبت به جراحی آرتروسکوپی کمی بیشتر است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تصریح کرد: هر جراحی عوارض خاص خودش را دارد و هیچ جراحی صد در صد موفقیت آمیز نیست؛ در جراحی شانه ممکن است بیمار پس از عمل، مدتی دچار خشکی شانه یا پارگی دوباره تاندون شود در این جراحی همچنین احتمال عفونت هم وجود دارد، اما این عوارض در جراحی شانه بسیار کم هستند به طوری که امروزه جراحی شانه حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد موفقیت آمیز است و بیمار میتواند پس از جراحی به کار قبلیاش برگردد و فعالیتهایش را همچون گذشته انجام دهد.
مراجعه به شکسته بندها ممنوع
نخعیامرودی گفت: افرادی که دچار درد شانه هستند تنها باید به پزشک مراجعه کنند؛ این اشخاص باید از رفتن پیش شکسته بندها خودداری کنند، زیرا درمانهایی که شکسته بندها انجام میدهند عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به همراه دارند.
وی درباره میزان موفقیت درمانهای گیاهی برای بیماریهای شانه، اظهار کرد: موفقیت هیچ یک از درمانهای گیاهی برای بیماریهای شانه هنوز اثبات نشده است بنابراین افراد باید از این درمانها پرهیز کنند؛ اثربخشی داروهای شیمیایی نسبت به گیاهی بیشتر است همچنین عوارض جانبی این داروها هم کمتر از داروهای گیاهی است.
نخعیامرودی درباره افرادی که جراحی اولین و تنها راه درمان آنهاست، یادآور شد: افرادی که زیر ۶۵ سال سن دارند و بر اثر ضربه به طور ناگهانی تاندون آنها کامل پاره شده است باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند؛ اگر جراحی این اشخاص به تأخیر بیفتد کیفیت تاندون از دست میرود و ممکن است تاندون کوتاه و سر تاندون ریش ریش شود؛ این اشخاص به درمانهای غیرجراحی جواب نمیدهند یا تنها به صورت کوتاه مدت بهبود پیدا میکنند.