فریال بهزاد نویسنده و کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: غیبت چند ساله فیلمهای کودک مناسب در سینماهای ایران باعث شد تا کودکان مخاطبان فیلمهای کمدی بزرگسال شوند. کودکان شاهد فیلمهایی شدند که نباید در آن سن این فیلمها را میدیدند و از طرفی آموزش و پرورش نیز به این مسائل دامن زد. سالهای گذشته شاهد این بودم که یک فیلم کودک در سینما اکران بود اما مدارس کودکان را به دیدن فیلمهای بزرگسالان میبردند.
بهزاد خاطرنشان کرد: بچهها حرف و چیزهای تابو را میدیدند و ذائقهشان تغییر میکرد و از همان کودکی با مفاهیم بزرگسال عادت کردهاند و سینمای کودک دیگر آنها را جذب نمیکند. بسیاری از فیلمها نیز وجود دارند که فقط نام آثار کودک را به یدک میکشند و هیچ ربطی به این سینما ندارند.
وی افزود: این سالها درباره حمایت از سینمای کودک شعارهای بسیاری داده شده است. سینمای کودک زمانی که رونق داشت سینماهای بسیاری را فقط به آثار کودک اختصاص میدادند ولی امروز این سینماها وجود ندارند. حمایت چندانی از اکران فیلمهای کودک در حال حاضر نمیشود و سینمای کودک توان رقابت با سینمای بزرگسالان را ندارد و این فیلمها فقط در جشنواره کودک و نوجوان استقبال میشوند.
این کارگردان در ادامه اظهار داشت: طبیعتاً به مرور سرمایهگذارها به سمت سینمای کودک نرفتند و کودکان به سمت دیدن فیلمهای خارجی رفتند و یا فیلمهای بزرگسال را میدیدند و به همین دلیل ما در سینما مخاطبان کودک را فراموش کردیم. یکی از دلایلی که در دهه 60 شاهد رونق سینمای کودک بودیم ممنوع بودن فیلمهای ویدئویی بود که مردم به آثار روز دنیا دسترسی نداشتند و محدودیتها باعث رونق سینمای ایران نیز میشد اما امروز با دسترسی آسان به اینترنت دیدگاه و سلایق عوض شده و از آنجا که پیشرفت سینمای ایران با سینمای دنیا همسان نبوده مردم بیشتر به سمت آثار خارجی پیدا کردند.
کارگردان فیلم سینمایی «کاکلی» در ادامه خاطرنشان کرد: از طرفی ما در تکنولوژی پیشرفت مناسبی نداشتیم و چون سینمای کودک نیاز به فانتزی و تخیل دارد پیشرفت در تکنولوژی لازمه موفقیت در سینمای کودک است که ما در این زمینه قدرت کافی را نداریم. از طرفی فیلمنامهنویسان ما نیز در گرانی و محدودیت دچار مشکل میشوند و به دلیل مشکلات مالی نمیتوانند از قدرت خود به طور کامل استفاده کنند و با توجه به این مسئله در قصهپردازی نیز دچار مشکل میشویم چرا که هر بار تهیهکنندهها اصرار به کم شدن پروداکشن تولید دارند.
وی در پایان افزود: متأسفانه سینمای تجاری ما فقط به ساخت آثار کمدی توجه دارد که مثلا نیمی از فیلم در خارج از کشور ساخته شود و از جذابیتهایی که در آنجا وجود دارد و ایران دارای آن جذابیتها نمیتواند باشد استفاده کنند. ما مدام در تلاش برای ساخت آثاری هستیم که بتوانند نظر مخاطبان را به راحتی جلب کنند و مسائل مهم دیگر را کنار میگذارند.