طرح های ضربتی پلیس در کاهش جرائم بیهوده است/ روند رو به رشد کلاهبرداری، کیف قاپی و آدم ربایی در کشور

به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا، مدت هاست که نیروی انتظامی در قالب طرح رعد، سارقان و مجرمان کوچک و بزرگ را دستگیر می کند، سوالی که مطرح می شود این است که آیا این اقدام پلیسی، در کاهش جرائم تاثیرگذار بوده است یا خیر؟

در این خصوص با وکیل پایه یک دادگستری گفتگو کرده ایم که در ادامه می خوانید.

عبدالصمد خرمشاهی، وکیل پایه یک دادگستری و پرونده های مطرح جنایی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی برنا اظهار داشت: از نظر جرم شناسی علل و عوامل جرم زایی مشخص است تا زمانی که علل و عوامل وجود دارد قطعا مجرم هم در جامعه هستند چرا که هیچ انسانی بالذات مجرم متولد نمی شود.

وی تصریح کرد: مجموعه عوامل در بروز هنجارها و بزه ها نقش دارند که از جمله انها آسیب های اجتماعی، خانوادگی، کاستی های موجود در جامعه، شرایط اقتصادی نامطلوب و ... هستند که منجر به تولید و رشد جرائم می شوند.

خرمشاهی بیان داشت: تا زمانی که علل و عوامل تولید جرائم از بین برده نشود، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که مجرمان هم کمتر شوند در ابتدا باید دید که ایا زمینه برای کاهش جرائم فراهم است یا افزایش آنها.

وکیل پایه یک دادگستری افزود: 2 علت عمده رشد جرائم، فقر مادی و فرهنگی هستند که زنجیروار این علل و عوامل را تحت شعاع قرار داده و با تاثیرگذاری بر یکدیگر، شدت جرم را افزایش می دهد.

وی بیان کرد: به طور حتم در شرایط فعلی اقتصاد کشور، جرائم مالی از جمله کلاهبرداری، رانت خواری، کیف قاپی، آدم ربایی و ... رشد بیشتری داشته اند که اگر انتظار داریم با این منوال آمار جرائم کاهش یابد، یک خوشبینی ساده انگارانه است.

خرمشاهی تصریح کرد: دولت باید در جهت رفع نواقص برآید و با ترمیم شرایط اقتصادی، سوق و جهت گیری جوانان را از سمت و سوی بزهکاری به زندگی سالم پیش ببریم.

وکیل پایه یک دادگستری ادامه داد: همچنین جمع اوری ارازل و اوباش و یا سارقان در طرح های پلیسی، کار بیهوده ایست چرا که تجربه نشان داده است با توجه به اجرای طولانی مدت این طرح، آن در کاهش جرائم موفق نبوده ایم.

وی افزود: مجرمان، قربانیان مشکلات همین جامعه هستند که به جای برخورد موقت و بی تاثیر تنها با هدف نمایش دادن، بهتر است به انها امکانات، آموزش و بسترهای حمایتی داده شود چرا که این افراد جوانان و فرزندان این سرزمین هستند.

خرمشاهی در پایان گفت: بنابراین بدون از بین بردن بستر ایجاد جرم، نمی توانیم توقع داشته باشم که مجرم هم وجود نداشته باشد این نوع تفکر مصداق آن است که به جای ریشه بیماری، بیمار را از بین ببریم.