جشنواره رادیو فرصت مناسبی برای افزایش صمیمت هاست

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، مریم نشیبا درباره جایگاه رادیو و همچنین آینده این رسانه گفت: نمی توانم پیش بینی مشخصی از آینده رادیو داشته باشم. زیرا به طور کلی از رسانه های نوین مانند تلفن های همراه هوشمند فاصله دارم و به یک تلفن همراه ساده بسنده کرده ام.اما با توجه به اینکه این رسانه خاصیت فزاینده تصویر سازی ذهنی را در  مخاطب ایجاد می کند، قیمت بسیار کمتری نسبت به سایر رسانه ها دارد و همچنین به راحتی قابل دسترس است، نمی توان پایانی برای آن در نظر گرفت.

 نشیبا در خصوص خاطرات تلخ و شیرین آمیخته با رادیو گفت: وقتی خانم معصومه ذباح که به مدت بیست سال نویسنده برنامه شب بخیر کوچولو بود و متاسفانه در اثر عارضه بیماری به رحمت خدا رفت، برای من خاطره بسیار دردناکی را به جا گذاشت.زیرا او نه تنها عاشقانه به کار و فعالیت خود ادامه می داد بلکه مادری نمونه و دبیر برجسته ای نیز بود.شیرین ترین اتفاق کاری بنده نیز در همان سال های اولیه فعالیتم و زمانی روی داد که قصد خواندن خبر ساعت 16 را داشتم . به محض ورود به استودیو و در حالی که استرس فراوانی را تحمل می کردم تا جایی که وجودم می لرزید، آقای بهروز رضوی را دیدم که پشت میکرون قرار داشتند به بنده گفتند شما کی هستید ! و همان لحظه بنده را به هموطنان معرفی کردند . آن لحظه شیرین ترین اتفاق کاری ام بود  .

این پیشکسوت رادیو درباره علاقه مندان  به حرفه گویندگی و مخاطبان رادیو گفت: توصیه بنده به 

علاقه مندان این است که حتما نسبت به افزایش توان و قدرت فن بیان خود به نحوه شایسته ای  توجه داشته باشند. سلامت جسم،دانش کافی و بسیار بالا در زمینه های مختلف و از همه مهمتر علاقه فراوان به این کار مهمترین توصیه بنده به این افراد است. مخاطبان ما همیشه عاشق صداقت هستند . به همین خاطر باید با آنها همگام و همکلام باشیم تا

بر اساس خواست های منطقی و به حقی که دارند  برنامه های مناسب را تولید کنیم.یقینا این روند ارتباط دو سویه را به بهترین حالت ممکن ارتقا می دهد.

مقالات علمی ارائه شده در اولویت مدیران باشد

نشیبا در رابطه با برگزاری جشنواره بین المللی رادیو گفت:نفس جشنواره رادیو که با توجه ویژه از جانب مسئولان و مدیران همراه است، می تواند سازنده باشد.یعنی اگر همه عوامل از صدابرداران تا تهیه کنندگان به فعالیت خود توجه کنند، کار در جهت مستقیم انجام می شود.بنده معتقدم جشنواره بین المللی رادیو به گونه ای باید مطرح شود که در طول سال، همه بخش های رادیو را مورد بررسی قرار دهد و اصلا خود را  به مدت زمان و یا آثار مشخصی محدود نکند. زیرا جشنواره بین المللی رادیو گردهمایی بسیار بزرگی است که نیازمند صرف زمان بیشتر است.همچنین نباید موضوعات را در جشنواره محدود کرد و تمام فعالیت هایی که در طول سال انجام می شود باید در طراز مشخصی بررسی شود.

وی در خصوص حضور برنامه سازان کشورهای خارجی در جشنواره بین المللی رادیو گفت:به علت اینکه برنامه سازان سایر کشورها مدت زمان بسیار محدودی در زمان برگزاری جشنواره رادیو حضور دارند، شاید زمان کافی برای استفاده از همه نقطه نظرات آنها میسر نشده و تعامل فنی و تکنیکی میان انها و برنامه سازان خودمان به حد کافی محقق نشود. اما با این حال حضور آنها در ایران منجر به آن می شود که با فرهنگ و مردم ما بیشتر آشنا شوند . 

وی درباره فضای حاکم بر جشنواره بین المللی رادیو گفت: باید در راستای نحوه برگزاری جشنوراه ،فضای صمیمی گسترده تری ایجاد شود  تا مسئولین و برنامه سازان بیش  از هر زمان  دیگری به هم نزدیک و از نظرات هم مطلع شوند.حتی در جشنواره رادیو  و برای افزایش حس صمیمت، از افراد شاغل در بخش های مختلف رادیو گرفته تا مخاطبانی که علاقه وافری به این رسانه دارند نیز دعوت شود.

نشیبا  درباره روند  رو به رشد جشنواره رادیو و مقالات علمی ارائه شده به آن افزود: استفاده شایسته از منابع گوناگون ؛ خصوصا نیروی انسانی مجرب مورد توجه قرار گیرد تا یک کار فاخر به منصه ظهور در آید. هر چند که واقعا نمی توان تمام سلایق را راضی نگه داشت اما تلاش ها به نحوی باشد که بیشترین رضایت ممکن به دستآید.همچنین در این میان تلاشهای صورت گرفته از سوی فرهیختگان و اساتیدی که  در زمینه های مختلف علمی به فعالیت مشغول بوده و حجم قابل توجهی از امور پژوهشی را در قالب مقاله علمی به جشنواره بین المللی رادیو واجلاس جهانی صدا ارایه کرده اند نیز بسیار مهم است. باید در رابطه با شیوه های صحیح انتقال این مفاهیم علمی ارزشمند نیز راهکارهای مناسبی صورت گیرد. در عین حال این مطالب وقتی به دست مسئولین می رسد باید به شکلی باشد که مدیران ما فرصت مطالعه آنها را داشته باشند و نباید اجازه داده شود که این مطالب در قفسه های کتابخانه صرفا قرار بگیرد.

وی در پایان تصریح کرد : به عبارت بهتر باید این مقالات به اولویت های اصلی مدیران تبدیل شوند.بعضی از این آثار بیشتر نگاه ایده آلی دارد که شاید امکان اجرایی شدن انها در مدت زمان مشخصی میسر نشود و بعضی آثار دیگر نیز به گونه ای هستند که امکان استفاده کاربردی ار آنها کمتر وجود دارد و جنبه های پژوهشی آنها مورد مطالعه واقع شود. همچنین باید مطالب مورد نظر با زبانی قابل فهم در اختیار همه سطوح برنامه سازان قرار بگیرد تا آنها با اطمینان خاطر به فعالیت خود ادامه دهند. مدیران ، برنامه سازان و همه عوامل در زمان برگزاری جشنواره باید بیش از گذشته به هم نزدیک شوند و صحبت کنند.