به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، «حمیدی بعیدینژاد»، سفیر ایران در لندن، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
تحولات پیرامون تصویب قطعنامه اخیر شورای امنیت در خصوص یمن از برخی جنبهها بسیار مهم بودهاند به طوری که جزئیات وقایع آن توسط رسانههای بینالمللی نیز پیگیری و منتشر شد است. تحولات به خوبی نشان میدهند که عربستان و امارات برای باز بودن دست خود در تحولات و مذاکرات آینده در خصوص یمن اصولا با تصویب قطعنامه جدید موافق نبودند، اما سازمان ملل متحد و دیگر اعضای شورای امنیت اعتقاد داشتند که با توجه به شکنندگی اوضاع در یمن نیاز است که نتیجه مذاکرات و تفاهمات به دست آمده در سوئد ثبت و ضبط شوند تا طرفهای مذاکرات خود را متعهد به اجرا و تداوم آن در مذاکرات آینده بدانند.
آخرین پیشنویس تهیه شده توسط انگلیس تا ظهر روز قبل از تصویب قطعنامه به طور خصوصی مورد موافقت اعضای شورا قرار گرفته بود، هر چند عربستان از رهیافت قطعنامه به ویژه وجود بندی در خصوص تحقیق نسبت به یافتن عوامل ایجاد قحطی و بحران انسانی در یمن به عنوان جنایت علیه بشریت بسیار نگران بود ولی نتوانسته بود بند را حذف کند. این پیش نویس بدین ترتیب در روز قبل از رأی گیری با وجود بند مربوط به تحقیق درباره بحران انسانی و بدون اشارهای به ایران با رنگ آبی منتشر شده بود که در شورای امنیت به معنای نهایی شدن پیش نویس جهت رأی گیری است. اما صبح روز بعد به دنبال تماس بن سلمان با پمپئو وزیر خارجه آمریکا، به نیکی هیلی دستور داده میشود که با این نسخه مورد توافق مخالفت کند و در صورت عدم انجام برخی تغییرات خاص، تهدید به وتوی آن کند.
حداقل در این دهههای اخیر کمتر موردی ثبت شده است که آمریکا بخواهد قطعنامه ارائه شده از سوی انگلیس را وتو کند. حتی نیکی هیلی نیز که آخرین روزهای خدمت خود را در سازمان ملل میگذراند به بهانه بیماری از این اقدام استنکاف میورزد، به طوری که ماموریت به یکی از اعضای نمایندگی آمریکا داده میشود و بدین ترتیب به اجبار متن قطعنامه با تغییراتی، سادهتر میشود و بند مزبور از آن حذف میشود. محور پیش نویس جدیدی که به رأی گذاشته میشود ثبت و ضبط دستاوردهای مذاکرات استکهلم و درخواست از دبیرکل سازمان ملل برای تشکیل گروه نظارت بر اجرای آتش بس در بندر الحدیده است که به اتفاق آراء به تصویب میرسد.
در مجموع آرایش جبهه سیاسی اعضای شورای امنیت نشانه تغییر جناحبندیها در سطح جهانی و این واقعیت است که سیاستهای افراطی در منطقه حتی در میان متحدان خود نیز در انزوا قرار گرفتهاند.