اصولا جدا از ژانرها، گونهها و سبک و سیاقهای فیلم سازی در کشور ما دو گروه از سینما وجود دارد که معمولا آثار و سازندگان آن با نگاهی متفاوت، اقدام به فیلمسازی میکنند ضمن اینکه تهیهکنندگان، صاحبان فیلم و صاحبان سینما نیز به این تقسیمبندی عجیب اما واقعی اعتقاد دارند.
در روزگاری که وضعیت اقتصادی بر اوضاع و احوال امور فرهنگی از جمله سینما، تئاتر و تلویزیون تاثیرگذار بوده است بیشک موفقیت آثار در گیشه مد نظر سرمایهگذاران و اهالی بیزینس در حوزه سینما قرار گرفته است.
در این اوضاع و احوال، قاعدتا برخی از بازیگران که در بازگشت سرمایه نامدارتر هستند و اصولا بازیگران سینمای بدنه شناخته میشوند، حضور فعالتری دارند چراکه سرمایهگذاران با اطمینان خاطر بیشتری با آنها به نتیجه میرسند.
این اتفاق که خود یکی از شیوههای فیلمسازی محسوب میشود و حاصلش سینمای بدنه است، در برخی از اوقات روی روند تولیدات سینما به لحاظ کیفی تاثیرگذار بوده است به طوری که محتوا و گاهی اوقات لِول آثار سینمایی را زیر سوال برده است.
در این باره بازیگرانی هستند که بعد از گذشت مدتی جایگاهشان دچار خدشه و تغییر میشود، به این نحو که از میزان فروششان در گیشه کاسته شده و عملا در سینمای بدنه به پایان عمر حرفهای میرسند. بدیهی است اگر به لحاظ کیفی و توانمندی قدرت و توان ماندگاری را نداشته باشند عملا جایگاهشان را از دست داده و دیگر دعوت به کار هم نخواهند شد.
و البته در کنار این آثار بازیگرانی را در همین سینما میتوان یافت که با مراقبت از جایگاهشان در انتخاب پشنهادات، فیلمنامهها، نقشها و البته کار با برخی کارگردانها به یک وسواس حرفهای میرسند. و در نتیجه مسیرشان از بازیگر بدنه بودن صِرف فاصله گرفته و در مقام یک بازیگر حرفهای میدرخشند.
مهناز افشار در فیلم «قسم»، الناز شاکردوست در فیلم «شبی که ماه کامل شد» نشان دادند تنها بازیگران گیشه سینما نیستند و میتوانند با حضور درخشان حتی کاندیدای سیمرغ جشنواره هم باشند. اتفاقی که در کارنامه مهناز افشار در سالهای اخیر به تعداد دیده شده و الناز شاکردوست هم امسال با نرگس آبیار نقشی با همین مختصات را تجربه کرده است.
بیشک در سینمایی که تنها بازگشت سرمایه محوریت دارد و استقبال از یک بازی خوب در اولویت سازندگان نیست بازیگر برای رسیدن به جایگاهی که کارنامهاش متضرر نشود کار سختی پیشرو دارد؛ نمونهاش حمید فرخنژاد که اقرار کرد گاهی مجبور میشود در فیلمهایی بازی کند که خودش را در آن حد و اندازه نمیداند.