نگرش های بر پایه تفکیک جنسیتی نیروهای ارزشمند هر جامعه را از بین می برد / باید تاب آوری خود را بالا ببریم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ حضور موثر زنان در جامعه امروز، نه یک دغدغه، بلکه سیاستی است در جهت تغییر رویه سنتی و کلاسیک مدیریتی . امروزه زنان درجهان  نه صرفا در مقام کارمند بلکه در مقام کارفرمای جمعی از مردان و زنانِ دیگر نقش هدایتگر و مدیر دارند ؛ این مهم در ایران نیز بدل به مطالبه ای فراگیر در بین فعالان حوزه زنان شده است.

از سویی دیگر طی سال های بعد از انقلاب بسیاری از زنان کشور توانستند با تغییر تدریجی سنت ها، پله های ترقی را طی کرده و به درجات بالای موفقیت  برسند.

از جمله این زنان سیده فاطمه مقیمی - اولین پرزیدنت سازمان جهانی تبلیغات IAA در ایران، عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی و صنعت و معدن تهران؛ است. دکتر مقیمی که مدیر عامل شرکت حمل و نقل بین‌الملل سدیدبار است و  در کارگروه‌های مرتبط با موضوع حمل‌ونقل همکاری‌های زیادی دارد در سال ۲۰۱۲ از سوی بانک توسعه اسلامی ( IDB) به عنوان کارآفرین برتر جهان اسلام برگزیده شد.  او در سال ۲۰۱۶ عنوان نخست کارآفرین برتر زن را در کنفدراسیون اتاق‌های بازرگانی و صنعت آسیا و اقیانوسیه (CACCI) از آن خود کرد. این فعال موفق  اقتصادی در گفتگو با خبرگزاری برنا از تجربیات خود در زمینه فعالیت های کاری و همینطور ضرورت حضور زنان در جامعه  چنین گفت که در ادامه می خوانید:

سیده فاطمه مقیمی با اشاره به فعالیت‌هایش در بخش حمل و نقل بین المللی جاده‌ای و کشتیرانی گفت: از سال اول انقلاب اسلامی، فعالیت خود را در شرایطی که در بسیاری از نقاط کشور هنوز برای زنان فعالیت در عرصه های اجتماعی به خصوص اقتصادی  ناباورانه‌ بود آغاز کردم و  ادامه دادم ؛ از موانع خسته نشدم و تلاش کردم ؛ شرکت خود را تاسیس کردم و باز تلاش کردم و به آنجا رسیدم که می توان گفت موفق هستم .

او با تاکید بر اینکه زمانی می توان گفت موفقیت به دست آمده که فرد احساس خوبی در زندگی داشته باشد، گفت: خوشبختانه من این حس خوب را در زندگی دارم.

مقیمی با بیان اینکه در زمینه توانایی‌ در انجام کارها  به هیچ عنوان به تفکیک و تبعیض جنسیتی اعتقاد ندارد، افزود: نباید فراموش کنیم که مدیر اقتصادی در خانواده ها زنان هستند و بزرگترین حسابگری در خانواده ها بر عهده زنان است؛ این شعار نیست بلکه یک واقعیت است.

وی اظهار کرد: اگر مردی در جامعه موفق می شود و به شغل و جایگاه اجتماعی بالایی دست می یابد، در واقع دست‌‎پرورده یک زن و رشدیافته در خانواده ای است که بیشتر از همه مادر به او خط فکری و تربیتی داده و در همان قالب رشد کرده تا به موفقیت رسیده است.

این فعال حوزه زنان گفت: اگر زن به دلیل مهیانبودن فضای بیرون از خانه در محدودیت قرار گرفته، دلیل بر این  نیست که نمی تواند مدیر اقتصادی بیرون از منزل باشد که در حال حاضر در اکثر کشورهای دنیا بستر حضور زنان در عرصه اجتماعی ؛ فرهنگی ؛ سیاسی ؛ اقتصادی گشوده شده است و  خوشبختانه در ایران هم اخیرا آن را مشاهده می کنیم، زنان حضور موثرتری در جامعه خواهند داشت و رنگ و نوع مدیریت آنان می تواند اثرات خود را بر رشد جامعه بگذارد.

وی ادامه داد: در حال حاضر زنان با اقتدار؛ در سطح کشوری، شهری و روستایی به فعالیت های مختلف اقتصادی مشغول هستند. البته بر اساس آمار، پیش از انقلاب هم زنان در حوزه های مختلف فعالیت داشته اند و حتی زنان در پست های وزارت و مدیر کلی منصب و جایگاه داشته اند ولی این رشد آماری حضور زنان در چند دهه اخیر پررنگ تر و موثر تر شده است .

فاطمه مقیمی با بیان اینکه باید نگاه جنسیتی را کنار گذاشت افزود: ما باید از درون کیسه‌ای که پر از مهره های سیاه و سفید است، مهره درشت تر را برداریم و جدا کنیم؛ توجه ما نباید بر این باشد که این مهره چه رنگی است. گاهی در جامعه ای اکثر مهره‌های برگزیده سیاه‌اند، گاهی هم همگی سفید. نگرشی که بر پایه تفکیک جنسیتی شکل گرفته باشد نیروی ارزشمند در هر جامعه ای را از بین خواهد برد.

وی تاکید کرد: من عقیده  دارم هر آدمی که می خواهد موفق شود، اول باید به خودش رجوع کند و توانایی های خود را بشناسد و اعتماد به نفس داشته باشد.

مقیمی با اشاره به شکست هایی که در مسیر کاری اش تجربه کرده است افزود: وقتی به گذشته خود نگاه می کنم همیشه موفقیت وجود نداشته  و در بسیاری از مراحل با شکست نیز همراه بوده است اما من تاب‌آوری خود را بالا برده و خود را به جایی رساندم که اگر شکستی هم رخ داد، آن را درسی برای اشتباه نکردن در آینده ببینم.

فاطمه مقیمی در پایان به برنا گفت: من از اینکه یک گیلانی و ایرانی هستم احساس افتخار می کنم  و هیچ چیزی را با ایرانی بودن خود عوض نخواهم کرد.  با توجه به اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا امکان زندگی  و رشد و فعالیت داشتم اما قلب من در این مملکت است و با تمام موقعیت های جهانی‌ای که برای زندگی دارم، باز هم در ایران مانده و خواهم ماند.