به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ "علی صفری" شهردار قزوین در یک گفت و گوی مفصل، به مهمترین اتفاقات سال گذشته پرداخت.
او در مورد بدهیهای شهرداری که از مدیریت گذشته به ارث رسیده و به دغدغه اعضای شورای شهر تبدیل شدهاست، گفت: شهرداری قزوین، نزدیک به 360 میلیارد تومان بدهی بابت دریافت وام از بانک شهر دارد که تا سال 95 دریافت شده و با توجه به بودجه محدود شهرداری بازپرداخت آن یکی از چالشهای شهرداری است؛ البته بدهیهای دیگری هم وجود دارد که مربوط به بانک نیست و شهرداری بخشی از آن را پرداخت کرده و طی یک برنامه ریزی در حال پرداخت بقیه بدهیهاست.
او ادامه داد: تقریباً50 درصد این وام مربوط به پیمانکاران و بقیه آن هم شامل اوراق مشارکت است؛ البته رقم اولیه بیشتر بوده که بخشی از آن با تهاتر املاک در گذشته پرداخت شده و امروز 360 میلیارد تومان هم باقی مانده است.
صفری، رقم سود ماهانه برای وامهای دریافتی که شهرداری پرداخت میکند، حدود 7 میلیارد تومان اعلام کرد.
شهردار قزوین، با رد این ادعا که برای این وامها، پروژههای ستاره پونک، الهیه و بادامستان و حکمآباد ساخته شده و ارزش این پروژهها از این وام بیشتر است، گفت: ارزش مجموع این پروژهها نیمی از این بدهیها هم نیست؛ ضمن اینکه اگر ارزش زمین این پروژهها که متعلق به شهرداری است و ارتباطی با سرمایهگذاری ندارد، کسر کنیم، ارزش پروژههای یاد شده 30 درصد این مبالغ هم نمیشود. البته این بدان معنی نیست که وامهای گرفته شده حیف و میل شده است، اما باید بررسی شود آیا راه حل بهتری وجود نداشت؟
صفری با اشاره به بدهی باقیمانده از گذشته افزود: با این وجود، توانستهایم در این مدت بدون هیچ گونه استقراضی، شهر را مدیریت کنیم؛ مضافاً اینکه پروژهها نیز یا به پایان رسیده یا به سرعت در حال انجام است.
او، در مورد سرانجام سریال ناتمام پروژه شهید انصاری شرقی هم بیان کرد: پروژه شهید انصاری شرقی از گذشته دور با نگاه احداث و ادامه خیابان شهید انصاری تا تقاطع خیابان آیتاله کاشانی(باغ دبیر) در دستور کار شهرداری بود که به دلیل ایرادات فنی و اجتماعی، شورای عالی شهرسازی ومعماری، در طرح جامع شهر قزوین در سال 95 ملغی و مقرر شد، به عنوان محله بلاغی با نگاه پیادهمحوری و گردشگری طراحی و انجام شود که با ابلاغ ضوابط آن، عملیات اجرایی آغاز میشود.
مدیرعالی شهری قزوین، در پاسخ به منتقدان که در مدیریتش، کار شاخصی مثل ساخت پل یا برجهای ساختمانی اجرا نکردهاست، گفت: قرار نیست من پلسازی و برجسازی کنم. نگاه مجموعه مدیریت شهری و شورای شهر، محلهمحوری و افزایش کیفیت زندگی شهروندان است. افزایش سرانه فضای سبز، توزیع عادلانه خدمات در نقاط مختلف شهر، ارتقای سرانه فرهنگی با احداث خانههای فرهنگ و کاهش آسیبهای اجتماعی و همچنین افزایش حمل و نقل پاک و عمومی جزو برنامههای ماست.
به گفته شهردار، ساخت هفت خانه فرهنگ در نقاط و محلات مختلف شهر، بوستانهای محلهای، بهسازی پیادهروها، تقویت زیرساختهای گردشگری قزوین به ویژه سبزهمیدان، افزایش 50دستگاه اتوبوس درونشهری، 40 کیلومتر مسیر دوچرخه، تصویب طرح تراموای شهری و آغاز عملیات طراحی آن و پروژه کمربندی سبز شهر قزوین که از میدان شورا واقع در بلوار ملاصدرای شمالی تا میدان مینودر را در بر میگیرد و علاوه بر حل مشکل ترافیک، پیادهمحوری در کنار آن طراحی شده، در جهت افزایش کیفیت شهروندان است.
جذب نیروی انسانی، از جمله مسائلی بوده که بارها شهردار قزوین را در سال گذشته در معرض انتقاد قرار دادهبودکه در پاسخ گفت: در تمام سالهای گذشته، هر سال حدود 80 تا 100 نفر به شهرداری جذب شدهاند؛ اما در سال 97 ما کمترین جذب را داشتهایم، به طوریکه میزان نیروهای ورودی به شهرداری، بسیار کمتر از نیروهای خروجی از شهرداری هستند؛ بنابراین نه تنها افزایش نیرو نداشتهایم، بلکه با کاهش نیروی انسانی روبهرو بودهایم.
او همچنین در مورد تغییرات کُند و یا تثبیت نیروهای گذشته شهرداری که مورد انتقاد اصلاحطلبان که پیروز کارزار انتخابات شورای شهر بودند، چنین پاسخ داد: اولاً شهرداری یک نهاد خدماتی است و در تراز جناحهای سیاسی نمیگنجد و معتقدم بزرگترین آسیب در شهرداری، تغییرات سیاسی است؛ بنابراین تغییرات باید بر مبنای کارآمدی، همراهی، صداقت و وفاداری به برنامهها باشد. هر زمان احساس شد که این گزینهها در مدیر یک حوزه وجود ندارد، تغییراتی در مدیریت آن صورت گرفتهاست.
او در ادامه تاکید کرد: قطعاً شهرداری بدون تغییر معنی ندارد و در غیر این صورت، به سکون و خمودگی دچار میشود؛ از این رو، هر مدیری که نتواند راه پرپیچ و خم شهرداری را با سرعت مناسب طی کند، قطعاً کنار میرود و فردی باانرژی جایگزین او خواهد شد. هرچند برای تغییر هر مدیری باید به اجتهاد برسم.
شهردار قزوین، دربخش دیگری از گفت و گو به دیدگاه افکار عمومی که شهرداری را نهادی رانتی وفسادخیز میدانند، پرداخت و خاطرنشان کرد:
بودجه شهرداری قزوین دو برابر بودجه عمرانی کل استان است؛ بنابراین با چنین گردش مالی عظیمی، قطعاً ممکن است تخلفاتی هم رخ دهد، و اگر این تخلفات با سوء نیت و استفاده شخصی باشد، قطعاً برخورد جدی و قضایی صورت خواهد گرفت؛ اما باید توجه کرد که حیطه فعالیت شهرداری بسیار بزرگ است، از این رو، باید میزان تخلفات را با گردش مالی و گستردگی فعالیت شهرداری مقایسه کرد.
او همچنین در مورد نحوه تعاملش با شورای شهر را مثبت ارزیابی کرد و افزود: معتقدم تعامل با دستگاهها و حتی جریانات مختلف اجتماعی به معنای نبود استقلال نیست و استقلال نیز معنای جنگ و ستیز با دیگران نیست؛ بنابرای برای پیشبرد امور مردم، باید با حفظ کرامت و حدود وظایف یکدیگر با هم تعامل کنیم.
به باور شهردار، هیچ معجزهای بالاتر از گفت وگو نیست و کشاندن اختلافات به فضای مجازی و مطبوعات جز آشفته کردن فکر مردم، نتیجه دیگری ندارد.
او گفت: مدیران باید به جای ستیز، با هم گفت وگو کنند؛ چون هدف مشترک همه ما یکی است و آن، توسعه شهر و تعالی کشور عزیزمان است. ما شهرمان را دوست داریم و نباید این تلقی ایجاد شود که فردی، گروهی، جریانی یا مدیری آن را بیشتر دوست دارد.
ناکارآمدی طرحهای جامع با افزایش آمار پروندههای کمیسیونهای ماده 5 و ماده 100
مدیرعالی شهر قزوین، همچنین در بخش دیگری از صحبتهایش بانگاه کلان به موضوع شهرسازی گفت: متأسفانه نتوانستهایم شهرسازی جدید را بومیسازی کنیم؛ زیرا همیشه فکر میکردیم شهرسازی یک دانش فنی است، درحالیکه مجموعهای از دانشهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی هنری است. نتیجه چنان نگرشی، چنین شده است که کالبد شهرها بدون در نظر گرفتن مسائل فرهنگی و اجتماعی بزرگ میشود.
او خاطرنشان کرد: نباید شهرها به صورت آمرانه چینش شود و این تفکر که شهرها باید از طریق نهادهای دولتی اداره شود، یک اندیشه نادرست است؛ بنابراین باید به سمت دیپلماسی شهری حرکت کنیم که در قالب آن، مردم نقشآفرینان اصلی در حوزه مدیریت شهری باشند یا به تعبیر بهتر، باید بگویم که از یک حکومت شهری به حکمروایی شهری حرکت کنیم.
صفری با انتقاد به نقش دولت در طرحهای جامع و تفصیلی گفت: وقتی دولت، طرحهای جامع و تفصیلی شهرهای ما را بدون دخالت مردم تهیه میکند، نشان میدهد هنوز نپذیرفتهایم که مردم میتوانند نقش اصلی را داشته باشند. مسلما نتیجه این میشود که بیشتر طرحهای جامع و تفصیلی ما ناکارآمد است.
به گفته شهردار، وقتی آمار پروندههای کمیسیونهای ماده 5 و ماده 100 افزایش یابد، نشان از ناکارآمدی طرحهای جامع دارد و تا زمانی که دولت این طرح را تهیه میکند، کیفیت زندگی در شهرها با چالشی جدی مواجه میشود؛ چون نگاه صرفاً فنی دارد و از مسائل اجتماعی دور است.
منبع: ویژه نامه نوروزی پیام شهر