به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، المپیک 2020 توکیو در راه است و هرچه به این رویداد ورزشی نزدیکتر میشویم رشتههای المپیکی بیشتر در حال تلاش هستند که بتوانند کسب سهمیه کنند و در نهایت موفقیت لازم را در این آوردگاه بزرگ به دست آورند. بدون شک با توجه به المپیکی شدن رشته کاراته و ظرفیت بالایی که این رشته در کشور ما دارد مسئولین ورزش و همچنین فدراسیون مربوطه امید زیادی دارند که کاراتهکاهای ایران بتوانند سهم چشمگیری در سبد مدالآوری کاروان ایران داشته باشند.
شب گذشته در یکی از برنامههای ورزشی سیما که از محسن آشوری، دبیرکل فدراسیون کاراته و همچنین یک کارشناس رشتههای رزمی دعوت به عمل آمده بود درخصوص وضعیت کاراته ایران و شانس کسب سهمیه و مدالآوری این رشته برای المپیک توکیو صحبت و تبادل نظر شد. قطعا پرداختن به وضعیت کاراته که در حال حاضر به یکی از امیدهای اصلی کاروان ایران تبدیل شده اتفاق خوبی است ولی این موضوع را باید در نظر داشت که کارشناسی و انتقادی که صورت میگیرد کاملا حرفهای و به دور از غرضورزی شخصی باشد. مجری این برنامه در واکنش به پایین بودن بودجه فدراسیون کاراته و همچنین بالا بودن تعداد کاراتهکاها صحبتهایی را انجام داد که واقعا جای بسی تاسف است. اینکه این مجری خود را همواره برای همه رشتهها علامه دهر میداند و در هر مسئلهای صحبتهای غیرکارشناسی میکند از یک طرف، ولی چیزی که در برنامه شب گذشته بیشتر به چشم آمد این بود که چرا با توجه به وضعیت فعلی کشور و شرایط اقتصادی که وجود دارد متولیان این برنامه به جای امیدبخشی به این رشته پرطرفدار که در آستانه حضور در المپیک قرار دارد با این صحبتهای مطرح شده به فکر تسویه حساب با وزارت ورزش و همچنین کمیته ملی المپیک هستند. هرچند این همه ماجرا نبود و واکنش منفی این مجری به عملکرد بانوان کاراتهکا آنهم در شرایطی که این ملیپوشان باید در آزمون سخت کسب سهمیه تلاش کنند و احتیاج به امیدواری دارند تعجبآور بود.
در همه جای دنیا فدراسیونها بیشتر منابع خود را از بخش خصوصی دریافت میکنند و درآمدزایی دارند و کمتر فدراسیونی را پیدا میکنیم که از منابع دولتی استفاده کند. درست است که فدراسیون کاراته در کشور حدود یک میلیون کاراتهکا را زیرپوشش خود دارد ولی آیا قرار است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هزینه این یک میلیون کاراتهکا را پرداخت کند! اگر اینطور بخواهیم نگاه کنیم پس باشگاههایی که در کشور مشغول به فعالیت هستند چه وظیفهای بر دوش دارند. لیگ کاراته چه در بخش آقایان و چه در بخش بانوان یکی از پویاترین لیگهای ما به شمار میرود و قطعا تیمهایی که در لیگ برتر و لیگهای دسته پایینتر حضور دارند در مقابل ورزشکاران خود وظایفی بر عهده آنها است و باید تمکن مالی نیز داشته باشند. وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ایران همچون کشورهای دیگر وظایفی بر دوش دارند که آنها بیشتر مربوط به تیمهای ملی و ورزشکارانی است که در ردههای مختلف به مسابقات برون مرزی اعزام میشوند و حالا اینکه این مجری خوشسخن در هر برنامه خود به دلایل واهی میخواهد توپ را به زمین وزارت ورزش و هرازگاهی کمیته ملی المپیک بیاندازد واقعا جای سوال دارد.
یکی از وظایفی که فدراسیونها باید به آن توجه داشته باشند جذب اسپانسر و منابع است تا بتوانند در کنار کمکهای دولت اهداف خود را عملی کنند. اگر قرار بود وزارت ورزش و جوانان از صفر تا صد همه کارهای فدراسیون کاراته و یا دیگر رشتهها را انجام دهد اصلا چه لزومی داشت که فدراسیونها تشکیل شوند و بدون شک وجود فدراسیونهای مختلف برای این است که کارها به شکل بهتری پیش رود و رشتهها موفقیت لازم را به دست آورند.
در جواب به برنامه شب گذشته و اظهارات غیرکارشناسانه این مجری باید بگوییم که هرچند جمعیت یک میلیونی کاراته همگی حرفهای نیستند و قسمتی از این جمعیت را کاراتهکاهای آماتور تشکیل میدهند ولی بهرحال وزارت ورزش و همچنین کمیته ملی المپیک متناسب با بودجهای که در اختیار دارند منابع را بین فدراسیونها تقسیم میکنند و حالا با توجه به شرایط بد اقتصادی که در کشور وجود دارد بهتر است به جای صحبتهای نامتعارف و نسنجیده در برنامه تلویزیونی که میلیونها بیننده دارد در آستانه المپیک هم بذر امید را در دل ورزشکاران بکاریم و با فرافکنی سعی نکنیم اقدامات و تلاشهای زحمتکشان ورزش کشور را زیر سوال ببریم. حضور شخصی مانند سیدحسن طباطبایی در فدراسیون کاراته که قبل از این نیز شایستگی و توانایی خود را در این فدراسیون نشان داده بود جای بسی امیدواری است که بتواند کشتی کاراته ایران را به سرمنزل مقصود برساند.