به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا ؛ از لحظه ورود شبکه های اجتماعی به کشور ؛با آن ها به مثابه مسافر ناخوانده ای برخورد شده که از مجراهای مختلف می خواهند آن ها را حبس و نابود کنند اما فکر نمی کنند که شاید این مهمان ناخوانده ای که به بخشی مهم از زندگی ما تبدیل شده است روی خوشی هم داشته باشد. از سوغاتی هایش نپرسیدیم و برخوردی دوستانه با آن نداشتیم. این مسئله تنها مختص به جامعه ما نیست در کشورهای دیگر هم شبکه های اجتماعی گاها مسئله ساز شده اند. اما آن ها این را هم خوب فهمیدند که شبکه های اجتماعی روی دیگری نیز دارند. می توان از این شبکه ها استفاده های مثبت هم داشت و حتی آن ها را تبدیل به یک بستر مهم برای کاستن از مشکلات و آسیب های اجتماعی کرد.
مطلب حاضر بر اساس تجربه سایر کشورها در استفاده از شبکه های اجتماعی نوشته شده است:
مطالب موجودی که به استفاده نوجوانان و جوانان از رسانه های اجتماعی می پردازد ما را به این سو سوق می دهد که حضور در شبکه های اجتماعی نوجوانان را دچار معضلات بهداشت روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، خودزنی و خودکشی می کند که این مطالب به نظر دور از سواد علم رسانه بیان شده است و در مثبت ترین تصور به یک مبحث یک سو نگاه کرده اند.
رسانه های اجتماعی می توانند برای بسیاری از نوجوانان نیروی مثبتی در زندگی شان باشند ؛ فناوری مسائل جدیدی برای جوانان امروز مطرح می کند که وقتی درست استفاده کردن از شبکه های اجتماعی را به فرزندان و جوانان بیاموزیم می توانیم نه تنها نگران حضور آنها در اینگونه فضاها نباشیم و امیدوار باشیم در محیطی که علم استفاده از آن را می دانند حتی کسب و کار های مناسب برای خود ایجاد کند.
حتی در بسیاری از موارد شبکه های اجتماعی می توانند فواید متعددی برای نوجوانان و جوانان با شرایط خاص داشته باشند. برای نوجوانان اینترنت می تواند یک فضا برای یافتن افراد همفکر باشد، این به ویژه برای کسانی که کمتر اجتماعی هستند اهمیت بیشتری دارد. اصل مهم دراین میانه آموزش صحیح سواد استفاده از شبکه های اجتماعی با روش درست و بهینه است. مشکل اساسی به بیراهه رفتن استفاده از فضای مجازی در ایران برگرفته از ناآشنا بودن نسبت به این علم است ؛ وقتی فردی آدرس درست را در اختیار نداشته باشد ؛گمراه شده و مسیر اشتباه را پیش می رود . وضعیت استفاده از فضای مجازی در ایران هم دچار گمراهی و نبود آدرس درست در دست مردم است.
در جوامعی که با فضای مجازی قهری برخورد نمی کنند ؛ راهکارهای مناسب استفاده از این بستر را دنبال کرده و سعی در یافتن مسیرهای استفاده بهتر دارند .
به طور مثال افرادی که در زمینه سلامت روان کار کرده اند از بستر شبکه های اجتماعی برای ایجاد شرایط مطلوب تر روحی و روانی نوجوانان و جوانان بهره می جویند و نشان داده اند که جوامع آنلاین، فضاهای مجهزی را در اختیار نوجوانان قرار می دهند. برای نمونه در توییتر و تامبلر نوجوانان می توانند خودشان را بیان کنند و با دیگران در ارتباط باشند.
همچنین بعضی از نوجوانان و جوانان در انجمن های آنلاین به راحتی در مورد سلامت روانی خود صحبت می کنند، این مسئله دلایل متعددی دارد که یکی از آن ها امکان گمنامی است که در این فضا وجود دارد، و دیگری امکانی است که به افراد داده می شود تا با دیگرانی که در حال مبارزه با بیماری شان بودند، همبستگی پیدا کنند. افراد می توانند راه حل های متعددی برای مشکلات شان پیدا کنند.
واقعیت این است که گوشی های هوشمند و همه چیزهایی که با آن ها می آید می توانند هم در جهت غنی سازی به سلامت روان به کار روند و هم به آن لطمه بزنند. این یک تناقض نیست، بلکه به نحوه استفاده ما بستگی دارد. اما معمولا این نکته نادیده گرفته می شود و برنامه هایی ارائه می شوند که در پی خلع سلاح شبکه های اجتماعی هستند، به جای اینکه در مورد چگونگی بهترین ارتباط از طریق رسانه های اجتماعی کار شود.
وقتی آگاهی و سواد رسانه ای جوانان را به طور صحیح و بدور از عناد با شبکه های اجتماعی بالا ببریم ؛جوانان با نیروهای بی شماری مواجه می شوند که می توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روانی و رشد علمی آنها داشته باشند.
تکنولوژی یک ابزار است که می تواند به روش های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. برای ما در مورد مسئله جوانان و رسانه های اجتماعی نباید سؤال اصلی این باشد که «رسانه های اجتماعی آری یا نه؟» بلکه باید سؤال اصلی این باشد که چگونه می توانیم بهترین استفاده را از شبکه های اجتماعی برای نوجوانان داشته باشیم تا از مشکلات آن ها کاسته شود؟