یک جامعه‌شناس:
مسئول عدم احساس امنیت زنان ما در جامعه کیست؟/ قدم زدن زنان در شهر به معنای ولنگاری تصور می‌شود
امیرمحمود حریرچی گفت: با توجه به اینکه احساس امنیت برای زنان، حقی است که باید به رسمیت شناخته شود. سوال اینجاست: احساس امنیت برای زنان را چه کسی باید ایجاد کند؟ و مسئول عدم احساس امنیت زنان ما در جامعه کیست؟
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی برنا؛ «قدم زدن زنان در خیابان ممنوع!» زنان حق ندارند بی‌جهت در خیابان قدم بزنند چراکه به گفته عده‌ای عفت عمومی را لکه‌دار می‌کنند و باعث پیدایش جرم و جنایت در جامعه می‌شوند بعلاوه مردان را تشویق به تجاوز و تعدی کرده و در یک کلام امنیت شهر را به خطر می‌اندازند!
متاسفانه ما قوانینی به شدت مردانه داریم و تبعیض جنسیتی و جنسی حتی تا پیاده‌روی زنان در سطح شهر هم کشیده شده است. البته هیچ‌کس از پیاده روی زنان جلوگیری نمی‌کند و در کنار آن امنیتی هم برای او فراهم نمی‌کند تا با خیالی آسوده حق قدم زدن داشته باشد. به این ترتیب اگر زن یا دختری در خیابان به ویژه در ساعات تاریکی شب مورد اذیت و آزار خیابانی قرار گیرد مقصر شمرده شده و قانون عملا حمایت چندانی از او نمی‌کند.
این درحالی است که زنان همیشه برای گرفتن حق خود تلاش کرده‌اند و فریادها زدند اما با وجود جامعه‌ای که نه قانون او راحمایت می کند و نه سنت‌ها اجازه چنین آزادی را به او می‌دهد باید چگونه عمل کرد؟
وجود احساس امنیت اجتماعی به‌ویژه برای بانوان از شاخصه‌های مهم حقوق شهروندی به شمار می‌رود که در کشورهای توسعه یافته بسیار به آن توجه می‌شود. ما نیز به عنوان کشوری که قوانین‌مان را بر اساس قوانین الهی بنا کرده‌ایم باید آغاز کننده ایجاد شهری امن باشیم که در آن زنان و کودکان‌مان در هر ساعتی از شبانه‌روز بتوانند مانند مردان با امنیت خاطر قدم بزنند.
در این راستا با امیرمحمود حریرچی، جامعه شناس اجتماعی و استاد دانشگاه علامه طباطبایی به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
شیوع بیماری جنسیتی در جامعه
امیر محمود حریرچی با بیان اینکه این ممنوعیت که بعضا برای زنان ایجاد و احساس می شود حکومت نوعی بیماری جنسیتی بر روان جامعه است، گفت: متاسفانه بسیاری از افراد در هنگام راه رفتن در خیابان به سایرین با نگاه جنسی می نگرند، این افراد که تعدادشان هم کم نیست بیمارند و برای کشور به منزله یک هشدار تلقی می شوند.
قدم زدن زنان؛ ولنگاری و بی بند و باری
استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه گاها افراد تصور می کنند، زن یا دختری که در خیابان راه می‌رود قطعا به دنبال فردی برای ولنگاری و بی بند و باری می‌گردد، عنوان کرد: این تصور متاسفانه در جامعه ما به صورت شدید حاکم شده و هر روز زنان ما را محدود تر و دربندتر می کند.
او ادامه داد: البته باید توجه داشت که در جامعه ما فرهنگ ها و سنت های اشتباهی وجود دارد که عملا اجازه چنین رفتاری را به زنان ما نمی دهد و سریعا مورد قضاوت و تهمت قرار می گیرند.
حریرچی با تاکید بر اینکه زنان در جامعه امروز باید بیش از گذشته مراقب رفتار خود بوده و از آسیب دیدن جلوگیری کنند و البته مراقب افرادی که متعرض آن‌ها می شوند باشند، اضافه کرد: البته این موضوع سابقه طولانی در کشور ما دارد. در واقع زنان ما در طول تاریخ با قرارگیری در جامعه ای که همواره به او نگاه جنسیتی داشته مورد آزار قرار گرفته اند.
این جامعه شناس افزود: در این مورد خود زنان نقش مهمی دارند چراکه می‌توانند با نوع رفتار و نحوه پوشش خود این چارچوب را برای جلوگیری از تعرضات سوءاستفاده کنندگان ایجاد کنند.
مسئول عدم احساس امنیت زنان ما در جامعه کیست؟
حریرچی با اشاره به این نکته که احساس امنیت برای زنان، حقی است که باید به رسمیت شناخته شود، گفت: سوال اینجاست، احساس امنیت برای زنان را چه کسی باید ایجاد کند؟ مسئول عدم احساس امنیت زنان ما در جامعه کیست؟ به طور قطع مسئول این موضوع نیروی انتظامی و قوانین است.
او عنوان کرد: عموما دیده می‌شود هنگامی که تعرضی شکل می‌گیرد و پای فرد به کلانتری کشیده می‌شود اهمیتی به او داده نشده و در مواردی خود زن متهم به بدرفتاری و هنجارشکنی شده و مقصر عنوان می شود.
قانون هم زنان را بایکوت می‌کند
این جامعه شناس در پایان گفت: زنان ما حتی به لحاظ قانونی و امنیت اجتماعی مورد تبعیض قرار می گیرند در حالی که قوانین باید با برخوردهای جدی که با معترضین می کند، زمینه پیدایش چنین خشونت هایی را برچیند. در واقع زنان باید بتوانند در پناه قانون باشند و نگاهشان به قانون جایگاه مطمئنی برای آرامش روحی، جسمی و روانی او در جامعه باشد.
عضو کارگری شورای عالی کار:
یادداشت؛
در گفتگو با یک جامعه شناس مطرح شد؛
بررسی علل کاهش همدلی در کشور از نگاه جامعه‌شناسی؛
نظر شما
اخبار برگزیده
پرونده ویژه
تبلیغات متنی