به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ رضا رفیع با انتشار ویدئوی زیر در صفحه شخصی اش نوشت: این فیلم صمیمی و خودمانی را خود بهنوش جان بختیاری بی شیله پیله، یک هفشده روز پیش در صفحه خودش شفاف کاشت، اما نمی دانم چی شد یا از ناحیه چه باشیله پیله هایی تحت فشار وارده یا رودربایستی صادره قرار گرفت، که روز بعدش از بیخ از صفحه اش برداشت. به قول خودش زد شل و پل کرد؛ نه انگار که از اول بود. یک مشت خاک هم روش!... ان شاءالله تعالی که بشود فراموش!
منتهی خب الان خودم گذاشتم که رحمت بر خودم باد!.... نمی خواستم بگذارم که نمی گرفتم. در طنز من انتقاد از همه جایز است؛ چه دوست باشد، چه دشمن. چه غریبه باشد، چه شما باشید که می شناسمتان و دوستتان دارم. و چه علیه خودم باشد که خداوند فرمود: قولوا الحقّ ولو علی اتفسکم(حق را بگویید،حتی اگر علیه خودتان باشد). کسی که ملاک منفعت را در دستور کار قرار می دهد، در هر گفتنی و انتقاد کردنی، نگاه می کند ببیند طرف دوستش هست یا نیست!.... نکند با طرح این انتقاد و بیان یک حقیقت، منافع دوستی شان بهم بخورد. همین روحیه است که مثلا یک خطا را اگر دیگران مرتکب شوند، از در و دیوار بر سرشان می ریزیم؛ و اگر از خودمان باشند و خودمانی، چشم مبارک را می بندیم و "غمض عین" را در اینجا به کار می بریم. نه در نادیده گرفتن خطای کسی که سهواً مرتکب آن شده است یا که پوزش خواسته و متوجه اشتباه خود شده است.
مدتی است که فیلم هایی از برخی بازیگران همیشه در صحنه(که نمی خواهیم نام ایشان فاش شود!)، پخش و پلا شده در فضای مجازی و حتی سر از خبر ۲۰ و ۳۰ تلویزیون هم در آورده، که نشان می دهد بعضی از دوستان سلبریتی سینما و تلویزیون، برای رفتن به محافل عمومی، از چند تا آدم تنومند و رستم وار با عنوان بادیگارد، برای محافظت از وجود ذیجود و نازنین خود می کنند که اگر سیل مشتاقان و هواداران، بی هوا به سمت آنها هجوم آوردند، پراکنده و پرکنده شوند!
اولین بار خود حقیر، دو فروند بادیگارد قلچماق برای خودم در نظر گرفتم؛ منتهی نه در عالم واقع، که در مجموعه تلویزیونی "شبی با عبدی" که چون شخصیت "یک مقام آگاه" و به ظاهر مشکوک و امنیتی را داشتم، خودم پیشنهاد کردم که دو تا بادیگارد همراهی ام کنند که ملت بخندند!.... فکر نمی کردم چند وقت بعدش این قضیه جدی شود و بعضی دوستان، بادیگارد دار شوند.
البته همه این عزیزان، خودشان اقدام به استخدام بادیگارد نمی کنند، بلکه در مراسمی عمومی که می روند، بادیگاردهایی حضور دارند از سوی صاحبان مجلس که آنها را از دم در تا روی سن همراهی می کنند تا در هجوم خیل سینه چاکان، ناکار نشوند و خدای نخواسته آسیب نبینند. باید هر دو روی سکه را دید.....