اربعین جلوهگاه تعزیت و عزا و بزرگداشت شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است و این موضوع به قضاوت تاریخ اتفاق افتاده است. هنگامیکه حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، سبط رسولالله، سید جوانان اهل بهشت و ریحانه رسولالله در صحرای کربلا با آن وضعیت به شهادت رسید؛ کوفیان ایشان را دعوت کردند و بعد برخلاف دعوت خودشان دست به شمشیر بردند و حضرت را به شهادت رساندند، طبیعی است که بعد از این عمل پشیمان شدند زیرا امام مسلمانان را به شهادت رسانده بودند.
بعد از این واقعه کوفیان با مشکلات بسیاری مواجه و از کرده خود پشیمان شدند. به دلیل همین پشیمانی سه نهضت به فاصله دو سه سال اتفاق افتاد؛ نهضت اول «توابین» بود که حدود ۱۲ هزار نفر در آن کشته و یا به عبارتی شهید شدند. نهضت دوم واقعه «حره» و نهضت سوم، قیام مختار است. تمام این قیامها بهنوعی توبه برای یاری نکردن از امام حسین (ع) بود.
هنگامیکه اربعین فرارسید، ازآنجاکه شهادت اباعبدالله الحسین (ع) سایه سنگینی از ندامت و پشیمانی در همهجا حتی در دربار شام، کوفه و بصره ایجاد کرده بود. به همین دلیل نسبت به بازماندگان اهلبیت چه در مدینه و چه در شام و کوفه، خجالتزده بودند و این اربعین بازگشتی به ندامت برای آنها بود. به همین دلیل چهل روز بعد یا یک سال بعد از شهادت امام حسین (ع)، «جابربن عبدالله انصاری» که از اصحاب رسولالله (ص) بود و وعده زیارت مزار اباعبدالله الحسین (ع) را به او داده بودند، برای زیارت امام حسین (ع) از مدینه به کوفه آمد و ایشان اولین زائر حقیقی کربلا شد. «جابر» در آنجا «عطیه کوفی» که یکی از بزرگان تابعین بود را دید و باهم برای زیارت همراه شدند. هنگامیکه به مزار امام حسین (ع) رسیدند، جابر آن جمله معروف «چگونه میشود دوستی پاسخ دوست خود را ندهد» را به زبان آورد و جابر جواب خود را اینگونه داد: «دوست چگونه میتواند جواب دوستش را بدهد درحالیکه سرش را از بدن جدا کرده و سرش فرسنگها از پیکرش فاصله دارد.» عطیه میگوید بعد از این اتفاق «جابربن عبدالله انصاری» از هوش رفت. حرکت «جابر» برای زیارت اربعین آغاز شد که از ۱۳۸۰ سال پیش تا امروز ادامه داشته و به شعار تشیع تبدیلشده است و زائران هرسال اربعین به زیارت امام شهیدشان میآیند. این حرکت بسیار پُرمعناست زیرا میلیونها نفر به این زیارت آمده و همه یک کلمه را بر زبان میآورند که «ما موالی اهلبیت «علیهمالسلام» و موالی امام حسین (ع) هستم.» موالی اهلبیت رسولالله یعنی ما محب رسولالله و موحد هستیم. ما پیرو اباعبدالله الحسین (ع) هستیم و زیر بار ظلم نمیرویم. این گروه عظیم یکصدا شعار «یالثارات الحسین» را سر میدهند که همگی از منتظران قیام امام زمان (عج) هستند.
این هیمنهای که در خیل عظیم اربعینیها ایجاد میشود، باعث وحدت، همدلی و عطوفت نسبت به یکدیگر است. اربعین نماد ویژهای از وحدت جهان اسلام است به این معنا که تمام مسلمانان زیر پرچم اهلبیت (علیهمالسلام) جمع میشوند و اسلام حقیقی را معرفی میکنند.
منبع: خبرآنلاین