مائده طهماسبی، بازیگر تئاتر، سینما ، تلویزیون وکارگردان تئاتر، در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در رابطه با تاثیر تحصیلات آکادمیک در عرصه بازیگری اظهار داشت: اهمیت و تاثیر تحصیلات در مقوله بازیگری به عقیده من پیش فرض است و این بسیار خوبِ زمانی که فردی وارد عرصهای میشود بهخصوص حوزه بازیگری آن سواد اولیه را برای این کار داشته باشد. از هوش و استعدادی برخوردار باشد و بداند در چه وادی شرکت میکند فکر میکنم این پیش فرض تحصیلات برای فردی که میخواهد وارد این عرصه بازیگری شود لازم است.
او افزود: در این مورد که برای بازیگری تحصیلات شرط لازم و کافی میباشد نمیتوان به طور صددرصدی این را گفت بدین خاطر که هیچ چیزی مطلق نیست و نمیتوانم باید بگویم. درعرصه هنر انسانهایی را داشتهایم که بدون دارا بودن تحصیلات آکادمیک توانستند در این شغل رشد کنند و خودشان را ثابت کنند و استثناء هم وجود داشت مثالی که همواره میگویند اکبر عبدی است. اکثر بچههایی که در سریالها می بینم همیشه میگویند حتما برای فن بیان و بدن دوره ببینیم این بچه هایی که بلافاصله جلوی دوربین رفتن و از آنجا اونجا رشد کردند و به شهرت رسیدند. آنها اگر خیلی باهوش باشند به دنبال گذراندن دوره های گوناگون بازیگری میروند و این بدین معنی است که اگر میخواهند در این شغل ماندگار باشند به این سواد قبل و بعد از این کار احتیاج دارند.
او اظهار داشت: داشتن استعداد و تحصیل برای بازیگری یک پکیج و مجموعه است درواقع هوش خیلی تاثیر دارد همیشه می گویند خواهان این هستیم که بازیگر بشیم ولی چیزی یادشان می رود یک مثال هست که کسی که میخواهد پزشک شود که نمیتواند بگوید من دوست دارم پزشک باشم چراکه کسی که می خواهد پزشک باشد باید دارای ویژگی های خاصی باشد اما در بازیگری خیلی از افراد به خودشان اجازه می دهند و فکر میکنند که می توانند بازیگر شوند بدون این که هوش، استعداد و تحصیلاتی در این زمینه داشته باشند. شما اگر بخواهید در نقشها بمانید و ماندگاری داشته باشید پیش فرض آن استعداد، هوش، تحصیلات و کار کردن است درحال حاضر به نظر می آید بازیگری تبدیل به یک کار تفننی برای عده ای شده است.
طهماسبی در ارتباط با این که تنها تعداد محدودی از خروجیهای دانشگاه وارد فضای حرفه ای بازیگری میشوند تاکید کرد: خروجی رشتههای هنری بهخصوص بازیگری از دانشگاهها زیاد است اما از این تعداد زیاد فقط تعداد اندکی به نتیجه می رسند به این علت که درکشور ما همواره عرضه زیاد و تقاضا کم است. چون عرضه بالا و تقاضا پایین است طبیعتا دانشجویانی که فارغ التحصیل می شوند امکانات کمتری برای جذب شدن در این شغل دارند و تنها تعداد اندکی وارد این حرفه می شوند. البته این موضوع در جهان وجود دارد یعنی شما می توانید این موضوع را به آمریکا هم تعمیم دهید و نمیتوانید به دلیل اینکه در مدیوم تئاتر سینما و تلویزیون در هالیوود چون تولیدات زیاد است پس ممکنِ تعداد بازیگر بیشتری را جذب کند ولی تولیدات صنعت سینما، تلویزیون و تئاتر کشور ما بسیار کم هست مگر ما در سال چه تعداد فیلم، سریال و نمایش تولید میکنیم؟
بازیگر فیلم «ماهیها عاشق میشوند» در ادامه افزود: فکر میکنم همه گله و شکایت دارند و میگویند ما در رشته بازیگری تحصیل و تلاش کردیم چرا جذب نمیشویم؟ این چرا تقصیر هیچکس نیست؛ تقصیر آن دانشجویان هم نیست بلکه باید راهی در زندگیشان قرار گیرد و همچنین تلاشی داشته باشند آنها در موقعیتی که رقابت در آن بسیار است قرار دارند و البته باید خوش شانس هم باشند اگر تمام فاکتورها را یعنی هوش، استعداد و تحصیلات را دارند در کنار همه این ها اگر میخواهند دیده شوند باید شانس بیاورند.
او در پایان گفت: من در هیچ آموزشگاهی تدریس نکردم به این دلیل که فکر میکنم آموزش و تدریس برای خودش دارای قاعده است و درواقع شما باید استادش باشید که این کار را انجام دهید. الان داستان آموزش رنگ و بوی تجارتی گرفته و بچه های ما به خاطر اینکه بعضی افراد اسم و شهرتی دارند به کلاس های آن ها می روند و این افراد هم کسب درآمد می کنند . اما در مجموع کلاس ها بد نیست و کلاس خوب هم زیاد داریم.