قرار است تلویزیون در ریسکی جدید مجددا به سراغ کاربلدان صاحبنام عرصه طنز تلویزیونی برود اما این بار تفکری جدید در راه است و قرار است سیامک انصاری و جواد رضویان مشترکا سریال طنزی را برای تلویزیون کارگردانی کنند.
در این که سیامک انصاری و جواد رضویان هر دو از بهترینهای نسل قبلی تولیدات طنز تلویزیونی هستند شکی نیست و از سوی دیگر بی تردید تلویزیون در شرایط فعلی نیازمند سریالهای طنز نود شبی است که سابقه نشان داده است معمولا در حد و اندازههای معمولی هم بسیار پرمخاطب از آب درمیآیند. جای بسی خوشحالی است که تلویزیون تصمیم دارد فضای غم و اندوهش را که در اکثر سریالها حس میشود دوباره به ساخت چند سریال طنز و کمدی تبدیل کند و نکته جالبتر اینکه حالا که شرایط همکاری با رضا عطاران، مهران مدیری تا حدودی سعید آقاخانی برای ساخت سریال نود شبی مهیا نیست به سراغ دو تن از هنرمندان کارنامهدار و البته پرطرفدار همان نسل برود که قطعا میتوانند گرهگشای اخم این روزهای تلویزیون باشند.
اما نکتهای که در انتخاب این تیم طناز کمی جای بررسی دارد جنس طنز سیامک انصاری و نوع طنز جواد رضویان است که اگرچه هر دو نیم نگاهی به مکتب مهران مدیری دارند اما سخت بتوان نقطه اشتراکی بین نگاه طنز این دو بازیگر باسابقه طنز سینما و تلویزیون پیدا کرد.
پرواضح است که سپردن سکان ساخت یک سریال طنز به صورت مشترک به سیامک انصاری و جواد رضویان یک اتفاق مبارک برای تلویزیون محسوب میشود اما آیا آنها میتوانند از پس تفکرات یکدیگر برآیند؟ آیا این تفاهم در شیوه و ساز و کار جواد رضویان و سیامک انصاری وجود دارد؟ اگرچه تجربه نشان داده است که هر دو در مقام پارتنر توانمندیهای بسیاری در پاسکاریهای کمیک و حتی شوخیها، بداههها و ایجاد موقعیتهای کمیک دارند اما حضور مشترک در رأس هرم یک سریال طنز تلویزیونی قبل از هر چیز نیازمند یک تفکر مشترک در طنازی است. به نظر میرسد هرچقدر سیامک انصاری معتقد به رخداد کمدی در موقعیت معتقد است جواد رضویان به خصوص در طنز هرشبی به کمدی کلامی و تیپیکال نظر داشته باشد اتفاقی که در کارنامه این دو بازیگر قابل بررسی و یادآوری است.
بدیهی است که مدتهاست سیامک انصاری و جواد رضویان در نشستهای مختلف به تفاهم لازم در چیدمان و سبک و سیاق کار رسیده باشند و قطعا اشتراک نظرشان در نوع کار قابل پیش بینی است اما تجربه نشان داده است در ساخت سریالهای هرشبی زمان و شکل و شمایل فرسایشی کار گروه سازننده را به یک چالش در سرعت ساخت و رساندن کار به آنتن میرساند. بدیهیتر این است که در این شرایط تفکر مشترک در ساخت سریال طنز و نگاه نزدیک دو کارگردان و البته سلیقه هر یک در انتخاب دیگر بازیگران نقطه عطف موفقیت یک مجموعه نمایشی طنز نود شبی است.
در کارنامه تلویزیون و در کنار تولیدات ماندگار طنز هرشبی داشتیم چند اثر نمایشی طنز را که در نطفه شکست خورده بودند اما تلویزیون فرصت این آزمون و خطا را داد تا بودجه مفصلی حیف و میل کارگردان شدن بعضی ها بشود که برخی مواقع این اتفاق رخ نداد.
به زودی نگاهی محتوایی خواهیم داشت به تولیدات طنز تلویزیون که قطعا سخت ترین وپر چالش ترین بخش در ساخت سریالهای طنز و انتخاب سوژه، موضوع و سبک و سیاق شوخیها برای نویسندگان و سازندگان است.