به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ شهربانو امانی، در یکصد و هشتاد و یکمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران، در نطق پیش از دستور خود با اشاره به وقایع آذرماه نظیر روز دانشجو گفت: آذرماه تاریخ ثبت وقایع و حوادثی است که سر منشاء جمهوریت و نظام در آن رقم خورده است. ماه بر آذری که نهال آزادی و دموکراسی خواهی با خون سه شهید اهورایی در قبل از انقلاب آن هم در دانشگاه محل تمرین و تعلیم و تعالی جنبشهای مردمی در راستای قد کشیدن و اشاعه تفکر آزادی و آزادگی آبیاری شد.
وی ادامه داد: خونهایی که نقطه عطفی شد در پایه گذاری و تداوم دموکراسی خواهی و ضد استبدادی در مهمترین نهاد علمی فرهنگی و مدنی کشور، یعنی دانشگاهها، که شایسته است این روز را به پیشگاه کلیه دانشجویان عزیز سرزمینم از صمیم قلب تبریک گفته و یادی کرده باشم از شهدای این حرکت خطیر و پرمسئولیت که به نوبه خود سهم بسزایی در بیداری ملت و توسعه و پیشرفت کشور عزیزمان ایران داشت. ولی امروز با بغضی فروخورده در گلو، اما استوار که امید بذر هوییتشان است.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: هفته گذشته ۱۲ آذرماه مصادف بود با تصویب قانون اساسی که به نوبه خود ضمن تبریک “روز قانون اساسی” میثاق نامه مردم باید یادآور حقوق ملت در فصل سوم و اصول ۱۹ الی ۴۲ این قانون که الحق اگر از بدو تصویب به مفاد آن عمل میشد چه بسا شاهد حوادث آبانماه سالجاری و خسارتهای جبران ناپذیر و جانکاه آن نمیشدیم.
وی افزود: مناسبتهای دیگری که باید به آنها اشاره کنم گرامیداشت دهم آذر “روز مجلس” و دوازدهم آذر “روز معلولین” است که با اندک تاخیری تبریک و شادباش عرض میکنم.
امانی به شعار شهردار تهران اشاره داشت و افزود: همانگونه که مستحضر هستید شهردار محترم تهران کار خود را با شعار “تهران شهری برای همه” با هدف بهرهمندی تمامی شهروندان از حقوق برابر آغاز کرد که در این بین انتظار میرفت که شهر با تبیین این دیدگاه اداره میشد.
وی ادامه داد: هر چند مدت زیادی از انتخاب شهردار حناچی نمیگذرد ولی لحظه لحظه این ایام را باید غنیمت شمرد و در جهت ساختن شهری متناسب با وضعیت زندگی عموم شهروندان اعم از سالمندان، معلولین و ایجاد جایگاهی با نشاط برای کودکان قدم برداشت.
امانی ادامه داد: متاسفانه این امر تاکنون از سرعت و پیشرفت قابل قبولی برخوردار نبوده است.
حقیقت این است که در پس این شعار زیبا، شهر ما حال خوبی ندارد. نفس تهران به شماره افتاده است.
امانی با تاکید بر اینکه تهران هنوز فاصله زیادی دارد تا شهری برای همه باشد ادامه داد: شهری برای همه نیست. طی یک ماه گذشته روزهایی را سپری کردیم که هوای شهر برای مردمانش ناسالم بود.
وی تصریح کرد: تهران شهری برای همه نیست، چون به صورت میانگین روزی ۱۵ نفر در اثر آلودگی هوا جان میسپارند.
تهران شهر ماشین هاست، تهران شهر پارکینگ بزرگ ماشین هاست، تهران شهر افراد پیاده هم نیست چه برسد به شهروند معلول و سالمند و کودک. متاسفانه عزم و اراده جدی برای حل این مسائل در میان مسئولان و نهاهای مرتبط دیده نمیشود.
این عضو شورا گفت: گاهی اوقات برای حل مشکلات، نیازی به فریاد و صرف هزینههای هنگفت و بودجه های کلان نیست، تنها کافیست کمی بایستید، مردم خودشان عبور میکنند. این سوء مدیریت تنها به اشتباهات محدود نمیشود، عدهای پا را فراتر گذاشته و خواسته یا ناخواسته به حقوق شهروندان دست اندازی کردهاند. امروز بسیاری از نهادها و سازمانها به صورت کاملا غیر قانونی، فضاهای عمومی شهر را تصرف کردهاند. برای آنکه تهران شهری برای همه شود باید اول از خودمان شروع کنیم.
امانی ادامه داد: مشت نمونه خروار است، همانطور که مشاهده کردید، هر روز حقوق اولیه شهروندان بیشتر مورد دست اندازی قرار می گیرد تا جایی که تصرف پیاده رو به یک فرهنگ تبدیل شده است. در تهران آمد و شد افراد پیاده، روز به روز دشوارتر میشود و سد معبر در معابر نیز به آنها اضافه شده است بطوریکه این اقدام از محل کسب افراد به منازل مسکونی و نهایتا با همان رویه به خیابان ها بسط داده شده است.
او در ادامه خاطر نشان ساخت: ایجاد موانع در سطح شهر و شریانهای اصلی به وضوح قابل مشاهده است و مثال بارز آن ایجاد انواع موانع توسط ادارههای دولتی و نهاد های عمومیست که بدون توجه به قوانین، اقدام به تصرف فضای پیادهرو و پارک حاشیهای میکنند. این حداقل حقوق شهروندیست که متاسفانه از بین رفته و میرود.
وی افزود: به هر صورت تصرف و مسدود کردن معابر و آنچه به عنوان سد معبر مطرح میشود، عملی غیر قانونیست، زیرا معابر عمومی متعلق به عموم شهروندان است و کسی حق ندارد تحت هر شرایط و عنوانی معابر را استفاده شخصی قرار داده و آن را مسدود کند.
امانی یاد آور شد: براساس تعاریف و مواد قانونی اشاره شده، شهرداریها موظف هستند از معابر به عنوان یک حق عمومی صیانت کنند و همواره آن را برای استفاده عموم آماده نگه دارند و از تجاوز اشخاص به آنها جلوگیری کنند. اینها حداقل حق شهر و حقوق شهروندیست.
وی در خاتمه گفت: تهران با شعار برای همه نمیشود، تهران با بلدیه و پل و پارکینگ و زیرگذر برای همه نمیشود، اگر قرار بود بشود با صدر و میلاد و توحید و رسالت و دریاچه شهدای خلیج فارس پیشتر از این شده بود.
تهران مدیرانی میخواهد که شجاعت و شهامت تصمیم به تغییر را داشته باشند.