اصولا داوری چیزی جز سلیقه نیست و یکی از دلایلی که تیم متنوعی برای گروه داوری فستیوالی در حد و اندازههای فیلم فجر چیدمان میشود به همین نکته بازمی گردد که آثار در رشته های مختلف از زوایای متفاوت و با سلیقه های متفاوت بررسی شوند و درواقع نظرات و دیدگاه داوران در یک نظرسنجی چند وجهی جمع بندی و محصولش اعلام گردد.
اگرچه خیلیها به دخالت های داخلی و خارجی در امر قضاوت طعنه می زنند و گاهی این اتفاق در ادوار مختلف رخ داده است اما در منطقی ترین حالت باید گفت هنر و توزین هنرِ هنرمند و هر اثر هنری اتفاقی مطلق نیست و باید به آن نگاهی نسبی داشت، طوری که گاهی اثری که مورد اقبال عموم است از میز داوران خارج نمیشود و شاید به همین دلیل است که در بخش انتخاب مردمی نیز سیمرغی تعبیه شده است که به زعم بسیاری از اهالی رسانه و خانواده سینما اتفاقا سیمرغی ارزشمندتر است و بسیاری از صاحبان این سیمرغ به خودشان می بالند که توانسته اند با هنرشان به اقبال عموم دست پیدا کنند
با این مقدمه نسبتا طولانی برآن هستیم که تا پیش از مراسم اختتامیه از شنیده ها، بازخوردها، نظرسنجی های مختلف از خانواده رسانه منتقدین و صاحب نظران این عرصه و حتی براساس نظرات مردمی پیش بینی ها و حدس و گمان های مرتبط با کسانی که می توانند صاحب سیمرغ امسال باشند منعکس کنیم.
شاید جذاب ترین سیمرغ به حوزه ی بازیگری در جشنواره فیلم فجر برگردد که بازی متفاوت و خاص پیمان معادی در فیلم درخت گردو به کارگردانی محمدحسین مهدویان یکی از اتفاقات ویژهی جشنواره فجر امسال است معادی در فیلم درخت گردو کاراکتری را با لهجه ی کردی بسیار پر انرژی، خاص و متفاوت از آب دراورده است و می تواند یکی از نامزدهای کسب سیمرغ باشد
شنیده می شود پریناز ایزدیار نیز در فیلم های سامان سالور و حمیدرضا قربانی دو نقش متفاوت را از خود به تصویر کشیده است. سه کام حبس و مغزاستخوان فیلم هایی هستند که امسال پریناز ایزدیار می تواند با آنها دورخیزی برای سیمرغ داشته باشد...
ادامه دارد