به گزارش خبرگزاری برنا ؛ سپیده موسوی، بازیگر این نمایش در گفتگو با خبرنگار فرهنگی برنا گفت: من مردم روزی که به دنیا آمدم از مخاطب خود میخواهد که برای ٧٥دقیقه با دقت بیشتری ناظر بر منظری از جامعه خویش باشد که در طی روزمرگی روزگار خویش با نگاهی از آن گذر کرده است، شاید با این نگاه دقیق و عمیق بر مسائل مطرح شده، مخاطب در مورد معضلات اجتماعی از یک نظارهگر ساده به مشاهدهگر و سپس به یک کنشگر اجتماعی ارتقاء یابد و به قدر توان خود سعی در بهبود جهان پیرامون خود داشته باشد؛ اگر هم در او توانی برای انجام عملی مثبت نیست حداقل شاید این نمایش باعث شود که او با دیدی موشکافانهتر به پیرامون خود بنگرد و شاید این نمایش حداقل او را به تأمل در مورد چرایی و دلیل این معضلات به فکر فرو اندازد.
او تاکید کرد: فضای امروز تئاتر آینهی تمام قد جامعه است، حال تئاتر از حال جامعه مستثنا نیست، از این رو فضای امروز تئاتر فضایی کدر و تار است که روزنهی روشنایی امید برای بهبود شرایط روز به روز در آن کم سو تر میشود و حجم اندوه و غمِ به پیش نرفتنها و به عقب برگشتنها روز به روز در حال افزایش است. با تمام این تفاسیر باید آستین همت بالا زد و دست از سعی و تلاش برنداشت و همچون گروههای تئاتر مستقل که همچنان در این شرایط نا مطلوب چراغ تماشاخانه های این کشور را روشن نگه داشتهاند به تلاش و استقامت در برابر مشکلات ادامه داد که این اتفاق امری ستودنی و قابل تقدیر است.
موسوی با تاکید بر اینکه نقش رها دور ترین نقش ممکن به من بود، بیان کرد: امروز براین باورم که رها نزدیک ترین حس در وجود من است؛ در ابتدا بازی کردن این نقش به دلیل تفاوت، سختی و چالش برانگیز بودن آن برایم جذاب بود، نقش بسیار از من دور بود اما تلاش کردم تا به آن نزدیک شوم. رها یک شخصیت دوست داشتنی است که هماکنون در درونم دیده میشود. رسیدن به هویتِ یک بی هویت، کار دشواری است اما این شبها بر روی صحنه، این بی هویتی را با قلب و وجودم لمس خواهم کرد.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: بی شک یکی از ویژگی های این نمایش دربرگیری طیف وسیعی از انسانها از نظر جنسیتی، طبقهی اجتماعی، رده سنی، دیدگاهها، عقاید و گرایشهای مختلف است که هرکدام از آنها ممکن است با یک یا چند کاراکتر به دلیل وجه تشابه های بینشان همذات پنداری کنند. در نهایت تمامِ مردم عام، مخاطب خاصِ این نمایش قرار میگیرند، زیرا این نمایش تلنگری به تمام افراد جامعه است.
مهدی کاسه ساز، دیگر بازیگر این نمایش نیز بیان کرد: من مردم روزی که به دنیا آمدم به مخاطبان خود یادآوری میکنم که پدر و مادر میتوانند با عملکرد نادرست و اشتباه خود سرنوشت بدی را برای فرزندان خود رقم بزنند؛ بدون شک تاثیری که والدین در زندگی ما انسانها دارند، هیچ چیز در کرهی زمین ندارد. بنابراین والدین در قبال فرزندان و تربیت آنها مسئولیت سنگینی برعهده دارند.
او ادامه داد: از آنجا که هر فردی یک روزی پدر و یا مادر خواهد شد، مخاطب این نمایش است؛ بدین معنی که این نمایش برای همه مردم جامعه است و نیاز تا همهی آنها این نمایش را تماشا کنند. توجه بیشتر به فرزندان و یا تغییر سبک رفتار با وی از سوی والدین، از جمله اهدافی است که این نمایش بر عهده دارد.
کاسه ساز با بیان اینکه در نقش امیر تاجبخش، یک خواننده مطرح را در این نمایش بازی میکند؛ گفت: در دوران کودکی این فرد، طلاق بین مادر و پدر رخ خواهد داد؛ از این رو در منزل مادربزرگ خود سکونت میکند و در آنجا بزرگ میشود. این کاراکتر بارها بیان میکند که همه چیز در زندگی او فراهم است اما نبود پدر و مادر بسیار اورا آزار میدهد.
او افزود: امیر تاجبخش شخصیتی است که بارها آن را پردازش کردهام و امروز با آن زندگی خواهم کرد؛ خوشبختانه ارتباط خوبی با این نقش برقرار کردهام.
این هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون در پایان تاکید کرد: فضای امروز تئاتر نسبت به سالها گذشته بهتر است اما همچنان آن اتفاقی که شایسته آن است رخ نداده است؛ ما باید بدانیم که خودمان باید از خودمان حمایت کنیم. زیرا به دلیل بودجه و فضای محدود امکان تبلیغات گسترده در شبکههای مختلف تلویزیونی را نداریم.
همه مردم جامعه، مخاطب خاص این نمایش هستند
امیرعلی تقیزاده، بازیگر نقش امید در این نمایش گفت: این نمایش سعی دارد تا به مخاطبین خود بگوید، والدین بهتری برای فرزندانمان باشیم؛ بنابراین همه مردم جامعه، مخاطب خاص این نمایش هستند و باید این نمایش را تماشا کنند. فکر میکنم مخاطبین این نمایش کسایی هستند که بالاخره یک روز مادر یا پدر میشوند.
او ادامه داد: نقش امید، نقش سختی است، انسانی که در ظاهر بسیار آروم است اما از درون فشار و رنج بسیاری را تحمل کرده است؛ این انسان تمام دنیایش به پدر و مادرش محدود شده است و به همین دلیل تمام عمر در انتظار بازگشت پدرش از ژاپن بود.
امیرعلی تقی زاده، تهیه کننده و بازیگر نمایش من مردم روزی که به دنیا آمدم در پایان تاکید کرد: متاسفانه فضای امروز تئاتر اصلا خوب نیست؛ کارگردانهایی با نمایشها بد خود باعث قهر مردم با تئاتر میشوند؛ این اتفاق به تئاتر آسیب بسیار بزرگ و جدی خواهد زد، به نوعی که ممکن است آثار بسیار درخشان و قوی نیز دیده نشوند. ما امیدواریم که فضای تئاتر بهبود پیدا کند و شاهد تماشای آثار خوبی همانند نمایش من مردم روزی که به دنیا آمدم باشیم.
نمایش من مردم روزی که به دنیا آمدم همه روزه تا 30 بهمن ماه، ساعت 21 در سالن شماره دو عمارت نمایشی نوفل لوشاتو به روی صحنه میرود.