پنج فیلم برتر جشنواره فیلم فجر از نگاه آرا مردمی اعلام شدند و در میان آنها چند روزی است که اثری از "خروج" ابراهیم حاتمی کیا دیده نمیشود و این در حالی است که خالق "موج مرده" معتقد است خروجِ "خروج" از آرا مردمی امکان ندارد و یک شوخی محسوب میشود در حالی که مسئولین جشنواره معتقد هستند آرا مردمی به هیچ وجه دستکاری نشده و نمیشود. این که آیا فیلم حاتمیکیا مورد توجه داوران قرار میگیرد یا خیر و یا اینکه فیلم "خروج" از نگاه تماشاگران عام و خاص اثری درخشان هست یا خیر از چند منظر قابل بررسی است؛ در نگاه اول باید گفت "خروج" حاتمیکیا که اتفاقا اثری پر از نماد و کنایه و حرف و حدیثهای غیرمستقیم است، چقدر مخاطبش را درگیر است چقدر تماشاگر با پیام فیلم موافق است و چقدر سبک روایت با مذاق مخاطب امروز قرابت دارد؟!
از اینکه ابراهیم حاتمیکیا را خانواده سینما و مخاطب عام و خاص دوست دارد و با سینمای او سالها خاطرهبازی میکند و سبک و سیاق فیلمسازی او قطعا یکی از بخشهای شناسنامهدار سینمای ایران است تردیدی نیست و این که اگر او بعد از سالها رفت و آمد در این سینما از گوشه و کنایهها گلایهمند است و معتقد است حرفم را در سینمایم میزنم و... نکاتی است که میتوان آن را به تحلیل و بررسی نشست اما اگر فیلم حاتمیکیا امروز با نقد برخی از خانواده سینما مواجه میشود و مثل هر اثر هنری در سبک قصهگویی و کارگردانی مورد چالش قرار میگیرد به این نکته برمیگردد که در آثار این کارگردان کارنامهدار دفاع مقدس ستاره، ایده کارگردان و خود حاتمی کیا است و بی تردید اگر فیلمش با نگاهی ریزتر از دیگر سینماگران تحلیل خط به خط میشود، به خود او برمیگردد و اینکه همگان میدانند او همه اثرش را بر اساس حرفهایی میزند که شاید گذر زمان تحلیل آن را بازتر کند.
آقای حاتمی کیا در یادداشتی که با تیتر "اتفاقا خروج ممنوع" نوشته شده است کمی بی رودبایستی تر فیلم خروج را از زوایای کارگردانی، نوع سوژه، انتخاب تیم بازیگری و حتی استارت و فینال فیلم بررسی کردیم که امید است به مذاقتان خیلی ناگوار نیاید.