آیا رنگ مو باعث ابتلا به سرطان می‌شود؟

در سال ۲۰۱۰، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان نتیجه گرفت که شواهد کافی برای تعیین ارتباط بین استفاده از رنگ مو و افزایش خطر ابتلا به سرطان وجود ندارد.

از آن زمان تاکنون تحقیقات بیشتری انجام شده است و نتایج بهتری حاصل شده است.

زمانی رنگ مو‌ها حاوی مواد شیمیایی بودند که به عنوان ماده سرطان زا در حیوانات شناخته می‌شدند. بین سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۲ همه رنگ‌های مو برای حذف این مواد شیمیایی اصلاح شدند.

با این حال، هنوز هم هزاران ماده شیمیایی مختلف تولید کننده رنگ مو ممکن است در محصولات خود از آن‌ها استفاده کنند. در نتیجه این مسئله همچنان ممکن است که برخی از آن‌ها سرطان زا باشند.

هرچه بیشتر در معرض مواد سرطان زا قرار داشته باشید احتمال ابتلا به سرطان نیز افزایش پیدا می‌کند. عوامل مرتبط با رنگ مو حاوی مواد شیمیایی شامل موارد زیر می‌شود.

• نحوه ارتباط، اکثر افرادی که از رنگ مو بیشتر از سایر افراد استفاده می‌کنند نظیر آرایشگر‌ها در مقایسه با کسانی که مو‌های خود را رنگ می‌کنند، در معرض رنگ بیشتری قرار دارند.

• زمان استفاده، افرادی که قبل از اصلاح فرمول رنگ مو در سال ۱۹۸۰ مو‌های خود را رنگ می‌کردند، در مقایسه با افرادی که بعداً شروع به رنگکردن نمودند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان بودند.

• هر چه بیشتر مو‌های خود را رنگ کنید، بیشتر در معرض مواد شیمیایی موجود در آن قرار می‌گیرید.

• رنگِ رنگ مو، رنگ‌های موی تیره مانند سیاه و قهوه‌ای حاوی مواد شیمیایی بیشتری هستند که ممکن است حاوی رنگ‌های سبک سرطان زا باشند.

محققان اخیراً دریافته اند که ژنتیک ممکن است یکی دیگر از عوامل مؤثر در خطر ابتلا به سرطان در ارتباط با رنگ مو باشد.

رنگ مو باعث بروز چه نوع سرطانی می شود؟

سرطان خون: طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS)، برخی از مطالعات حاکی از آن است که رنگ مو باعث افزایش خطر ابتلا به لوسمی غیر هوچکین در زنان می‌شود، اما اکثر این زنان قبل از سال ۱۹۸۰ با استفاده از رنگ‌های تیره‌تر رنگ کردن مو‌های خود را آغاز کردند. اگرچه سایر مطالعات نشان می‌دهد که هیچ ارتباطی بین رنگ مو و این نوع از سرطان وجود ندارد.

اخیراً، یک منبع معتبر نتایج مطالعات اش را در سال ۲۰۱۷ منتشر کرد که حاکی از آن بود بین رنگ مو و لوسمی ارتباط معنا داری وجود ندارد. از طرف دیگر، یک پژوهش معتبر دیگر در مورد بررسی‌های مربوط به سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد که ممکن است یک افزایش جزئی در رابطه با خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین در خانم‌هایی که از رنگ مو استفاده می‌کنند وجود داشته باشد، اما عمدتا در افرادی که بیش ز. ۲۰ سال از رنگ مو استفاده کرده اند، تشخیص داده می‌شود.

سرطان مثانه: بنا بر منابع معتبر قدیمی، احتمال ابتلا به سرطان مثانه در افرادی که به طور مرتب با رنگ مو کار می‌کنند، افزایش پیدا می‌کند. این تحقیق قطعی نیست، زیرا این افراد شامل افراد زیادی می‌شود که از قبل سال ۱۹۸۰ استفاده از رنگ مو را آغاز کردند.

یک بررسی جدید‌تر از منبع معتبر از همه مطالعات موجود شواهد اثبات شده‌ای را ارائه داده است که نشان می‌دهد استفاده از رنگ مو خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش نمی‌دهد.

سرطان سینه: پژوهش معتبر دیگر سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که بین رنگ مو‌های تیره و سرطان پستان در زنان آمریکایی آفریقایی ارتباط نزدیکی وجود دارد. اما محققان باور دارند که این مطالعه محدودیت‌هایی دارد که از اعتبار آن می‌کاهد، بنابراین تحقیقات بیشتری برای تایید نتایج مورد نیاز است.

سرطان پروستات: بر اساس نتایج یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۱۶ مشخص شد که رنگ مو ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را در افراد افزایش دهد. با این حال، کارشناسان معتقدند که این مطالعه به دلیل مشکل در نحوه انجام و تفسیر آن معتبر نیست.

هیچ مطالعه دیگری در مورد ارتباط بین رنگ مو و سرطان پروستات وجود ندارد، بنابراین هیچ مدرکی معتبری که رنگ مو با سرطان پروستات مرتبط باشد، وجود ندارد.

رنگ مو‌ها به دو شکل ارائه می‌شوند، نحوه تغییر رنگ مو و اینکه مدت ماندگاری آن چگونه است:

۱. رنگ مو‌های اکسید کننده (دائمی)

رنگ موی اکسیداتیو باید با ترکیبی از یک ماده اکسید کننده (توسعه دهنده) مانند پراکسید هیدروژن با آمونیاک و یک ماده رنگی فعال شود.

آمونیاک لایه بیرونی ساقه مو را باز می‌کند. ماده اکسید کننده سپس وارد ساقه مو می‌شود و ضمن پیوند رنگدانه‌های جدید به ساقه مو، رنگدانه‌های طبیعی را از بین می‌برد. در این روش به طور دائم رنگ موی تان تغییر می‌کند.

۲. رنگ مو غیر اکسید کننده (نیمه دائمی و موقت)

رنگ مو غیر اکسیداتیو از ترکیب دوپلر استفاده نمی‌کند. به راحتی ساقه مو را می‌پوشاند یا رنگ می‌کند. از آنجا که این نوع رنگ نمی‌تواند رنگدانه‌های طبیعی مو را از بین ببرد، در نتیجه نمی‌توانند مو‌های شما را روشن‌تر کنند.

این رنگ مو شامل دو دسته می‌شود:

• نیمه دائمی، این رنگ‌ها در فاصله کوتاهی وارد ساقه مو می‌شوند. بعد از چند هفته یا بعد از حدود پنج شستشو از بین می‌رود.

• موقت. این رنگ‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که پس از یک شستشو از بین می‌روند. نمونه‌هایی از آن اسپری رنگی‌های هالووین و گچ مو است.

رنگ مو‌های اکسیداتیو نسبت به مواد غیر اکسیداتیو مواد شیمیایی بیشتری دارند. این رنگ مو‌ها قوی‌تر هستند و احتمالاً پوست سر را تحریک می‌کنند. یک راه برای ورود رنگ به بدن شما ایجاد می‌کنند؛ بنابراین اگر برخی از این مواد شیمیایی سرطان زا باشند، خطر ابتلا به سرطان با رنگ مو‌های اکسید کننده بیشتر از رنگ مو‌های غیر اکسید کننده است.

۳. سفید کننده (دکلره)

سفید کننده یک ماده اکسید کننده است. این رنگدانه‌های مو‌های شما را از بین می‌برد و آن را روشن‌تر می‌کند. رنگ مو‌های نیمه موقت و موقت فاقد مواد اکسید کننده هستند، بنابراین نمی‌توانند رنگ طبیعی مو‌های شما را روشن کنند.

رنگ مو‌ها ترکیبی از مواد اکسید کننده، آمونیاک و مواد رنگی هستند. آن‌ها برعکس دکلره عمل می‌کنند، زیرا به مو‌های شما رنگدانه اضافه می‌کنند. ماده اکسید کننده موجود در رنگ مو معمولاً قبل از افزودن رنگدانه جدید رنگدانه طبیعی را از بین می‌برد.

حنا: حنا یک رنگ مو طبیعی گیاهی است که حدود شش هفته ماندگاری دارد.

رنگ موی ارگانیک: شما می‌توانید رنگ موی ارگانیک تهیه کنید، اما آن‌ها هم حاوی مقداری مواد شیمیایی هستند، معمولاً مواد مصنوعی. ممکن است سایر مواد طبیعی به راحتی روی مو‌های شما رنگ جدید بیافرینند، اما مواد شیمیایی به همان اندازه رنگ موی معمولی پتانسیل ایجاد سرطان را دارد.

گرافن: گرافن جدیدترین گزینه غیر رنگ کننده مو است. اسپری کردن یا شانه زدن آن بر روی موها، پوشش رنگی را روی مو‌های تان به جای می‌گذارد.

بر خلاف رنگ مو، شامل آسیب‌های شیمیایی به مو‌ها نمی‌شود و بیش از ۳۰ بار شستشو، همچنان ماندگار است. تنها نقطه ضعفش این است که فقط در رنگ سیاه و قهوه‌ای در دسترس است.