سلیقه مخاطبان قابل پیش بینی نیست/در سال ۹۸ شاهد تعداد زیادی کارگردان بودیم که معلوم نبود از کجا آمدند !

ایوب آقاخانی کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و هنر برنا درمورد وضعیت تئاتر در سال 98 اظهارداشت: من وضعیت را چندان مطلوب ندیدم و شیوع ویروس کرونا شاید به شکل دیگری بر روی تئاتر تاثیر منفی خود را بگذارد اما حتی اگر این ویروس هم شیوع پیدا نمی کرد ما بی شک بحران های دیگری داشتیم. واقعیت این است که در طول سال 98 عده بسیار زیادی کارگردان را شاهد بودیم که نمی دانستیم این افراد از کجا آمدند و عده بسیار زیادی نمایشنامه نویس دیدم که سابقه ای از آن ها در ذهنم وجود نداشت در اینجا منظورم شخص خودم نیست بلکه هرفردی که پی جو تئاتر و نمایش ها است و باید یک مبنا و اصولی برای کار تئاتر قائل باشیم.

او در ادامه افزود: مبادی و مبانی ورود به عرصه تئاتر در سال 98 پهن شد و بدون حساب و کتاب به نظر رسید برای همین نتیجه بدست آمده هم چندان مورد رضایت نبود و از میان چهره های گمنامی که به تئاتر ورود پیدا می کردند بدون اینکه هیچ عاقله مرد و عاقله زنی کیفیت قلم و یا توان کارگردانی آن ها را تایید کرده باشد تنها تعداد بسیار کمی از این ها به طور نسبی موفق شدند که بازهم از دستاویزهای غیرکیفی و غیراصولی بهره ور شدند. این دستاویزهای غیراصولی همانند استفاده از چهره های شهیرو امثالهم نتوانست نجات بخش آنان باشد و تنها توانستند شرایطی نسبتا بهتر از آثار مجاور خود داشته باشند.سال 98 سال عجیبی در تئاتر حرفه ای بود سالی که به گونه ای اصرار داشتیم اعلام نشده قیافه تئاتر حرفه ای را تغییر دهیم و درواقع ساز و کار ورود و خروج از آن را بازتعریف کنیم و به نظر من نتیجه خوبی از آب درنیامد.

این کارگردان در پاسخ این سوال که ایرانی یا خارجی بودن نمایشنامه ها در جذب مخاطب تاثیر دارد یا خیر؟ گفت: خارجی یا ایرانی بودن نمایشنامه درحال حاضر ملاک نیست و الان ما با مخاطب گم و گیج طرف هستیم که اثر به اثر درمورد اینکه  واکنشش چگونه باشد تصمیم می گیرد. نمایشی را به روی صحنه بردم که احساس کردم این نمایش با شکست مواجه خواهد شد به این دلیل که در این هیاهویی که برای تئاتر به راه افتاده تا بتوانیم مخاطب جذب کنیم شاید نمایشی به این صاف و سادگی کشش آنچنانی در جذب مخاطب نداشته باشد حتی در زمان تمرین های این نمایش به گروهم گفتم به هیچ عنوان نمی توانم پیش بینی کنم که مخاطب این نمایش را دوست خواهد داشت یا خیر؟  و جالب اینکه استقبال خوبی از نمایش شد با اینکه نمایشنامه ای بود که از مضامین روز دور بود اما به تاریخ ایران مربوط و نوشته خود من بود. در حال حاضر نمی توان تعیین کرد که مخاطبان نمایشنامه خارجی و یا ایرانی دوست دارند و از چه نوع نمایشی حمایت می کنند.