«محمد باسط درازهی»، عضو مجمع نمایندگان استان سیستان و بلوچستان، در واکنش به برخی صحبتها مبنی بر برخورد منفعلانه مجلس با بحران کرونا به خبرنگار سیاسی خبرگزاری خبرگزاری برنا گفت: مجلس هم مانند سایر ارگانها و نهادهای دیگر مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا و تصمیمات که در سطح شورای عالی امنیت ملی است، پذیرفته است. باتوجه به اینکه مجلس از جمله مکانهایی است که در آن تجمع انجام میشود و از طرفی در این شرایط همه تجمعات لغو شدند، بنابراین جلسات علنی مجلس هم لغو شدند.
عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس با بیان اینکه «تاکنون در تاریخ نماز جمعه لغو نشده است» افزود: تا جایی که مطلع هستم از زمان صدر اسلام تا زمان حال، برای اولین بار نماز جمعه لغو شده است.
درازهی در بخش دیگری از صحبتهای خود ضمن تاکید بر لغو اجتماعات عمومی به دلیل شیوع کرونا تصریح کرد: صحن علنی مجلس که حدود 300 نفر در آنجا حضور دارند، مکان عمومی محسوب میشود. اما با این وجود هفته گذشته مجلس جلسه غیرعلنی و غیر رسمی با تعدادی از نمایندگان برگزار کرد که در آن جلسه وزیر بهداشت، گزارشات خود را به نمایندگان ارائه داد.
این عضو خانه ملت در ادامه اظهار کرد: در این جلسه حتی شخص وزیر، که رئیس ستاد ملی مبارزه با کرونا است، گفت: راضی نبودم این تعداد از نمایندگان در جلسه حضور داشته باشند و این جلسه به لحاظ خطراتی که دارد از نظر من مورد تائید نیست. اما نمایندگان به دلیل دغدغهای که برای حل این موضوع داشتند کنار یکدیگر جمع شدند و به بحثهای مفصلی پرداختند.
درازهی در رابطه با امکان برگزاری جلسات مجلس به صورت غیرحضوری خاطرنشان کرد: اگر زیرساختها فراهم باشند میتوان در قالبهای دیگر به صورت آنلاین و غیرمستقیم، جلسات را برگزار کرد.
او با اشاره به اینکه «متاسفانه تخریبها و کم لطفیها به سمت مجلس است» یادآور شد: دغدغه مجلس اگر بیشتر از بقیه نباشد کمتر نیست، این نیرو و مبلغ به پیشنهاد مجلس در اختیار ستاد ملی مبارزه با کرونا قرار گرفت. در همین راستا لاریجانی در نامهای به رهبری خواستار تشکیل ستادی فراتر از وزارت بهداشت شد که بعد از این نامه، ستاد نیروهای مسلح در این قضیه ورود پیدا کرد که امیدوارم این ورود برای پیشگیری از این مشکل موثر واقع شده باشد.
درازهی در خصوص اختلاف نظرات در بحث ریاست ستاد ملی مبارزه با کرونا یادآور شد: براساس توضیحاتی که وزیر دادند این مسئله فراتر از یک مسئله درمانی و بهداشتی است و به مسئلهای سیاسی، اجتماعی و امنیتی تبدیل شده است که امکانات وزارت بهداشت به تنهایی پاسخگو نیست. بحث روی همکاری و همراهی جامعه است که هنوز بسیاری نکات بهداشتی را رعایت نمیکنند چراکه عمق فاجعه را درک نکردند، لذا هدف این است که سایر ارگانها را بسیج و دخیل کنند.