روزه وصال چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ در فقه ما به تمام جنبه های هر مسئله ای اشاره شده است و میتوان مدعی شد که هیچ مسئله ای نیست مگر آنکه حکم آن بیان شده است. یکی از موضوعات فقهی که احکام زیادی دارد، روزه است. روزه هر چند یکی از کارهایی است که خلاف نفس و مبارزه با آن است ولی هر روزه ای در دین ما مجاز نیست بلکه برخی از روزه ها نهی شده است مثل روزه وصال.

احتمالا تا الان اسم روزه وصال را نشنیده باشید این روزه در قدیم در بین برخی افراد بویژه افردی که دنبال ریاضت نفس بودند طرفدارانی داشته است.

1. در وقت نیّت روزه داری، نیت تأخیر افطار تا سحر روز بعد را داشته باشد؛ یعنی شام و سحر را یکی کند. امام جعفر صادق ( ع) فرمودند:« الْوِصَالُ‌ فِی‌ الصِّیَامِ‌ أَنْ‌ یَجْعَلَ‌ عَشَاءَهُ سَحُورَه‌» ؛ وصال در روزه یعنی غذایش را تنها در سحر بخورد.

2. در وقت نیّت، نیت روزه گرفتن دو روز پشت سر هم راداشته باشد، بی آن که در شب روزه خود را افطار کند. پیامبر( ص) فرمود:« لَا وِصَالَ فِی صِیَامٍ یَعْنِی لَا یَصُومُ‌ الرَّجُلُ‌ یَوْمَیْنِ‌ مُتَوَالِیَیْنِ‌ مِنْ‌ غَیْرِ إِفْطَارٍ» ؛ وصال در روزه نباید باشد، یعنی نباید دو روز پشت سر هم و بدون افطار روزه بگیرد.

دو تعبیر برای روزه وصال آمده است؛ این مفهوم برای غیر پیغمبر حرام است. رسول اکرم صلی الله علیه و آلهفرمود:صوم وصال ممنوع است. اصحاب عرض کردند: پس شما به چه علت اینچنین می کنید؟ فرمود: شما شبیه من نیستید. آنچه که مرحوم صدوق در« مَنْ لا یَحضُر» نقل کرد، با آنچه را که در جوامع روائی اهل سنّت است، مختصر فرق می کند. ولی یک حدیثی است معروف و فریقین نقل کرده اند که وجود مبارک حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: شما مثل من نیستید. إنّی اَبِیتُ عِندَ رَبّی یُطْعِمُنِی وَ یَسقِینْ. من مهمان خدایم، در نزد خدا بیتوته می کنم، از غذای خدا و آشامیدنی های الهی بهره می برم و مقاومت می کنم. من درصورتی که ظاهراً صائم ام، باطناً در کنار سفره خدا نشسته ام. حس گرسنگی و تشنگی نمی کنم. این مقام برای رسول‌الله ( ص) هست.