به گزارش خبرگزاری برنا در اصفهان،کوروش محمدی با بیان اینکه همواره در بحرانها از شرایط پس از بحران غافل هستیم،درباره آسیبهای اجتماعی ناشی از شیوع بیماری کرونا اظهار داشت: متأسفانه موضوعی که همواره در بحرانها از آن غافل هستیم، شرایط پس از بحران است. در واقع تا پیش از وقوع بحران از آن غفلت داریم و در جریان بحران نیز این غفلت شامل دوران پس از بحران میشود.
وی با بیان اینکه هر بحران عوارض و آسیبهایی به جا میگذارد، افزود: تا زمانی که بحران ادامه دارد این عوارض خود را نشان نمیدهد و زیر سایه ترس از بحران قرار میگیرد. مسائلی مانند اختلافات خانوادگی و خشونت خانگی از جمله این عوارض است که امروزه شاهد آن هستیم.
وی با بیان اینکه در خانه ماندن اعضای خانواده در زمان شیوع ویروس کرونا نیاز به مهارتی داشت که برخی این مهارت را دارا نبودند، گفت: امروز شاهد افزایش میزان ترس، افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس هستیم و نگرانی ما افزایش خشونتهای خانگی و خشونت علیه زنان است که طبق بررسیهای صورتگرفته آمار آن افزایش یافته است.
محمدی با حضور در برنامه چهلچراغ، با اشاره به مأمور کردن یکی از مراکز اجتماعی شهر اصفهان برای جمعآوری اطلاعات و مطالعه میدانی در زمینه اختلافات خانوادگی تصریح کرد: این بررسی نشان داد که در کلانشهر اصفهان میزان اختلافات خانوادگی 47 درصد، خشونتهای خانگی 33 درصد و افسردگی 21 درصد افزایش یافته است. این آمار نوعی زنگ خطر است و نشان میدهد پس از کرونا با عوارض غیرقابل جبران روبهرو میشویم که اگر همین امروز برای آنها برنامهریزی نکنیم، آسیبهای آن به مراتب خطرناکتر از آسیبهای کرونا خواهد بود.
وی بیان کرد: متأسفانه برای مدیریت استرس و اضطراب و تولید لذت در کنار اعضای خانواده خود آموزش ندیدهایم و همواره خود را با لذتهای تصنعی که در زندگی ما ماندگار نیست سرگرم شدهایم و به همین دلیل زمانی که با بحران روبهرو میشویم، توانایی مدیریت این بحران را نداریم که به عدم آموزش صحیح برمیگردد.
رییس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با ابراز نگرانی از احتمال افزایش آمار طلاق، افسردگی و شکلگیری ناهنجاریهای رفتاری در روابط زناشویی و به خصوص در میان جوانان اضافه کرد: بخشی از این ناهنجاریها میتواند خود را به صورت خشونت جدی نشان دهد چون برخی افراد برای گریز از استرس و افسردگی، خشونت را انتخاب میکنند که میتواند علیه دیگران و یا علیه خود و به صورت خودکشی باشد.
وی با بیان اینکه در برنامهریزیهای خود نگاهی نیز به اختلالات روانتنی و وسواس داریم، گفت: همچنین سبک زندگی افراد و جامعه در معرض آسیب است که در کنار سه حوزه اصلی فوق به آن نیز توجه کردهایم و به عنوان یک زنگ خطر به مسئولان، مدیران، روانشناسان و مردم گوشزد میکنیم.
محمدی درباره راهکارهای مواجهه با این مشکلات خاطرنشان کرد: راهکار نخست این است که به این معضلات پیش از وقوع آنها و در زمان مناسب بپردازیم. اگر قرار است برای رفع این مشکلات کارگروهی تشکیل شود نباید آن را به دقیقه نود و یا پس از وقوع بحران موکول کنیم.
وی با بیان اینکه باید از امروز اقدام به شبکهسازی کنیم، افزود: پس از حدود سه دهه تلاش در حوزه اجتماعی به این نتیجه رسیدم که با دستور و بخشنامه و نگاه از بالا به پایین نمیتوان مردم را ترغیب به تغییر رفتار کرد و قطعاً باید از مشارکت مردم استفاده کنیم. در این زمینه به شبکههای اجتماعی واقعی و محلی نیاز داریم که باید آنها را در دل سازمانهای مردمنهاد و معتمدین محلات جستوجو کنیم.
رییس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه در 205 محله شهر اصفهان در حال شبکهسازی هستیم، ادامه داد: این شبکهها باید جایگزین شبکههای مجازی شوند و برای جامعه فضای ارتباطی فراهم کنند. همچنین تیمهای مددکار و مداخله اجتماعی نیز باید از امروز برنامهریزی کرده تا به محض پایان بحران کرونا، با مردم و بخش آسیبدیده جامعه ارتباطات آموزشی و مداخله اجتماعی را برقرار کنند.