برای داشتن شهری امن از آموزش کودکان کار حمایت کنیم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ سخن از کودکان کار است همان ها که کودکی شان به تاراج می رود تا لقمه نانی شود برای سفره کوچک خانواده شان، همان ها که سر چهارراه ها ، درون کارگاه های غیر مجاز، کنار سطل های زباله می بینیمشان و بی تفاوت از کنارشان می گذریم غافل از آنکه یک روز این بی تفاوتی دامان خودمان را خواهد گرفت.

سال 2002 بود که سازمان بین المللی کار 12 ژوئن را به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان نامگذاری کرد تا مردم سراسر جهان ، دولت ها، کارفرمایان و... برای کمک به 218 میلیون کودک کار تلاش کنند، با این حال باز هم روز به روز بر آمار جمعیتی کودکان کار افزوده می شود و رویاهای کودکانه آنها از بین می‌رود.

طی سالهای اخیر در ایران و با توجه به شرایط اقتصادی کشور شاهد رشد روزافزون کودکان در ایران هستیم، کودکانی که در محیط‌های آسیب بزرگ می‌شوند و پس از طی کردن دوران کودکی ممکن است برای کسب درآمد دست به کارهای غیرقانونی و خلاف بزنند که تبعاتش برای جامعه غیرقابل پذیرش خواهد بود.

حاشیه نشینی محمل اصلی کار کودکان

مدیر مدرسه کودکان کار صبح رویش با اشاره به افزایش غیرقابل باور حاشینه‌نشینی و نقش آن در افزایش آمار مربوط به کودکان کار گفت: مدارس کودکان کار صبح رویش در مناطقی واقع شده که یکی از مراکز حاشیه‌نشین تهران محسوب می شود و افرادی که در این مناطق زندگی می کنند اغلب افرادی هستند که به دلیل وضعیت معیشتی به این مناطق مهاجرت کرده اند و به ناچار کودکانشان را به سر کار می فرستند که آسیب های بی‌شماری را برای آنها ایجاد می کند.

محمدحسن داوودی با تاکید بر این تصور اشتباه مردم که گمان می کنند اکثر کودکان کار درگیر باند هستند افزود: این نگاه یک  نگاه همراه با واقعیت نیست واقعیت این است که تنها حدود 20 درصد بچه های کار در استخدام باندهایی هستند که آن باندها هم به صورت خانوادگی و قومی اداره می‌شود نه به صورت مافیا که فردی بچه‌ها را بخرد این در حالی است که بیش از 80 درصد بچه‌ها به دلیل مشکلات اقتصادی کار می‌کنند در حالی که در رسانه طوری بازنمایی شده که انگار همه کودکان درگیر باند هستند.

وی در ادامه افزود: یک باور غلط دیگر درباره کودکان کار این است که اغلب مردم فکر میکنند همه بچه‌ها در سر چهارراه‌ها کار می‌کنند این در حالی است که بیش از 70 درصد بچه‌ها در جاهایی مانند کارگاه‌های غیر مجاز، باربری‌ها، گاری کشی ها و... کار می‌کنند که اصلا دیده نمی‌شوند.

مدیر مدرسه کودکان کار صبح رویش با اشاره به اینکه دور بودن کودکان از نیازهای کودکی‌شان بزرگترین آسیب بچه‌ها محسوب می‌شود افزود: این بچه ها در محیط پر خطر و در معرض آسیب‌های اجتماعی زندگی می‌کنند در محیط هایی که در معرض خرید و فروش مواد مخدر، پیشنهادهای بی شرمانه و غیراخلاقی، تهدید و ترحم قرار دارند و با خشونت‌های مختلفت روبرو می شوند.

وی تاکید کرد: یک نوع نادیده گرفتن از سوی جامعه نسبت به این بچه ها وجود دارد خیلی اوقات شده که این بچه دارد شیشه ماشین را پاک می‌کند ولی راننده اصلا نگاه هم به این کودک نمی‌کند این‌ها همه لطمه‌هایی است که به این کودکان زده می‌شود آن هم در سنی که شخصیت آنها در حال شکل‌گیری است.

وی با تاکید بر اینکه هر آن چیزی که ما از تحقیر و نادیده گرفتن شدن به این بچه‌ها می‌دهیم در آینده به سوی خود ما برخواهد گشت گفت: خیلی از ما از تعجب می کنیم که چطور ممکن است فردی دست به قتل، تجاوز، زورگیری می زند ولی مطالعات جرم شناسی می گوید وقتی وارد کودکی این افراد می‌شویم می بنیم کودکی این افراد در معرض آسیب‌های اجتماعی، تحقیر و نادیده گرفته شدن طی شده است که امروز بچه‌های کار با آنها دست به گریبان هستند.

محمدحسن داوودی با اشاره به هزینه سرانه هر زندانی در ایران افزود: امروز هزینه آموزش هر فرد در مقایسه با نگهداری یک زندانی در زندان بین 20 تا 50 برابر کم‌تر است. این در حالی است که ما توانیم با صرف این هزینه زندگی و آینده یک دانش آموز را نجات دهیم، در واقع کار مدرسه کودکان کار صبح رویش یک نوع پیشگیری است از جرایم سازمان یافته این افراد در آینده تا این کودکان از این وضعیت نجات یابند و در آینده زندگی سالم و خانواده سالمی داشته باشند زیرا آسیب ها به صورت تصاعدی بازتولید می شود و اگر ما بتوانیم یک بچه را نجات دهیم یک خانواده سالم در آینده خواهیم داشت.

مدیر مدرسه صبح رویش با تاکید بر اینکه آموزش در مدرسه صبح رویش خدمت ما نیست بلکه استراژی ماست گفت: هدف صبح رویش تغییر آینده کودکان کار است آینده ای که اگر مواظب آن نباشیم این بچه ها تبدیل خواهند شد به افراد مجرم و خلافکار اما با این روش آموزشی این کودکان به شهروندان مطلوب و موثر تبدیل می شوند.

وی افزود: ارائه خدماتی چون دادن غذا، لباس و... ساده ترین راه برای کمک به کودکان کار است اما کار اساسی ما در کنار این خدمات تغییر آینده بچه هاست که از طریق الگوی رویش در مدرسه محقق می شود و این فضای مدرسه صبح رویش را برای بچه ها جذاب و دوست داشتنی کرده است.

محمدحسن داوودی با تاکید بر نقش مردم و مسئولیت اجتماعی آنها در قبال کودکان کار گفت: در حال حاضر 17 هزار کودک کار در تهران وجود دارد حال تصور کنید 17 هزار نفر در همین تهران دست یک بچه کار را بگیرد و در آموزش او به ما به کمک کند مساله کودکان کار تهران حل خواهد شد.

وی ادامه داد: بزرگ ترین ثروت کشور ما همین مشارکت اجتماعی مردم است که نظیرش را در این روزهای کرونایی یا در حوادثی مانند زلزله سر پل زهاب شاهد بودیم. همین مشارکت ها هم میتواند مساله کودکان کار کشور ما را حل کند به شرطی که یک مدل موفقی وجود داشته باشد و از ان مدل حمایت شود نه از کارهای گداپرورانه که فقط به سیر کردن شکم فکر می کنند و از تغییر جهانبینی و آموزش بچه ها غافل هستند.

مدیر مدرسه کودکان کار صبح رویش با اشاره به اینکه در حال حاضر 1051 کودک کار در مدرسه صبح رویش در حال تحصیل هستند افزود: ما روز اول تنها با 110 دانش آموز کارمان را شروع کردیم و امروز 7 در مرکز به 1051 دانش اموز خدمات آموزشی، مهارتی، درمانی و.... ارائه می دهیم.

وی در ارتباط با فعالیت های صبح رویش در این روزهای کرونایی برای کودکان کار افزود: متاسفانه در این روزها کودکان کار به شدت در معرض خطر قرار دارند زیرا هم از نظر اقتصادی و هم از نظر سلامت آسیب پذیر هستند. با شبوع کرونا بسیار بوده شب هایی که بچه ها سر گرسنه بر بالین گذاشتند و امروز هم به دلیل عدم دسترسی به گوشی و تبلت نمی توانند آموزش های درسی را فرا بگیرند. مدرسه صبح رویش در ابتدا بسته های ارزاقی را برای خانواده های بچه ها تهیه و در اختیار آنها میگذارد و در زمینه آموزشی هم با یک اتوبوس سیار به نام جایزی مدریه را نزد بچه ها می برد و آموزش های لازم را به آنها می دهد.