معرفی کتاب؛

«ذرت سرخ» مو یان روایت رنج کارگران و کشاورزان چینی

|
۱۳۹۹/۰۷/۲۴
|
۰۷:۵۹:۰۰
| کد خبر: ۱۰۷۳۲۰۹
«ذرت سرخ» مو یان روایت رنج کارگران و کشاورزان چینی
مویان یکی از بهترین نویسندهای معاصر چین است که قلمی ساده اما محکم و روان دارد. آثار او تحت تاثیر فقر و زندگی کشاورزی و جامعه ی روستایی چین است. مویان ضمن نشان دادن گوشه ای از تاریخ، سیاست های استبدادی چین را هم نقد می کند، از این رو برخی آثارش با ممنوعیت انتشار در چین روبرو است و «ذرت سرخ» را می‌توان مطرح‌ترین اثر این نویسنده دانست.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، رمان «ذرت سرخ»، رمانی موفقیت آمیز درباره عشق و مقاومت در دهه 1930 چین است. «ذرت سرخ» مهم‌ترین رمان این نویسنده به حساب می‌آید که او را به جایزه‌ی نوبلِ 2012 رساند. این اثر شگفت‌‌انگیز را روحِ چینِ قرنِ بیستم می‌دانند؛ سمفونی بزرگی از رنگ‌ها، آدم‌ها و مرگ‌ها. رمان در پنج فصل اصلی روایت می‌‌شود و قصه‌‌ی سه نسل از یک خانواده است که با انواع رفت‌‌وبرگشت‌‌های زمانی شناور شده؛ روایتِ رنجِ کارگران و کشاورزانِ چینی، ناامنی‌های پایانِ امپراتوری، حمله‌ی خون‌بار ژاپنی‌ها و گرسنگی. زبانِ طنزآلود مو یان همراه انبوه اتفاق‌هایی که مدام انسان‌‌های او را در بر می‌گیرد، این اثر را به رمانی به‌‌یادماندنی تبدیل کرده است. این کتاب در سالِ 1986 منتشر شد و به شهرتی عظیم رسید. نسخه‌ سینمایی آن نیز، ساخته‌‌ کارگردان مشهور چینی ژانگ ییمو، یک سال بعد از آن ساخته شد و توانست نامزدِ بهترین فیلمِ خارجی اسکار شود و همچنین خرس طلایی جشنواره‌ فیلمِ برلین را از آن خود کرد. در «ذرتِ سرخ» مو یان فقط روای است و بدونِ قضاوت، حجمِ عظیمی از شخصیت‌ها را مقابلِ مخاطبش قرار می‌دهد.

در پشت جلد این کتاب نوشته شده است: «ذرت سرخ» کتابی است که در آن تاریخ و داستان با هم یکی شده اند تا افسانه ای بسازند بدیع و فراموش نشدنی

بخش‌هایی از کتاب:

بادها در پاییز سرد و غم افزایند و پرتو آفتاب تند؛ ابرهای سفید، فشرده و مدور، شناور در پهنه ی آسمانی که انگار با کاشی های آبی فرش شده، سایه های ارغوانی خود را روی مزارع می افکنند. در طول دهه ها، که چشم به هم زدنی به نظر می رسد، نخ هایی از پیکرهای سرخ پوش در میان ساقه های ذرت رفتند و آمدند تا بافته ی انسانیِ بزرگی تشکیل دهند. آن ها کُشتند، غارت کردند و شجاعانه از کشورشان دفاع کردند. حرکت نوادگان سرکش، که در سرزمین هایی اشغالی زندگی می کنند، چیزی مانند رقص باله ای هیجان انگیز را می سازد. همین طور که زمان می گذرد، من احساس می کنم ما دچار نوعی پس رفت هستیم.

کارگران منطقه ی ما با یک فرمول ساده پول در می آوردند . آن ها به جای اینکه مهارت های خود را به دخترهایشان منتقل کنند به عروس هایشان می گفتند .

حالا دیگر روستا ویران شده بود ، بشر آن را ساخت و بشر هم آن را ویران کرد . آنجا که یادگاری از غم و شادی بود اکنون یک بهشت غم زده بود که بر پایه ی ویرانی ها ساخته شده بود .

عشق چیست؟ هر کس برای خودش جوابی دارد . اما این دیو احساسات برای خیلی از مردهای شجاع و زن های بااستعداد و دوست داشتنی بیشتر از آن تعدادی که بتوان شمرد سرنوشت بد رقم زده است .

نظر شما