تبلیغات سیاسی در توئیتر دامن گیر نماینده رقیب شد

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، استفاده از الفاظ توهین‌آمیز یا نسبت‌های ناروا برای چهره‌های جریان رقیب و یا شتابزدگی و بی‌انصافی در استخدام واژگانی که برای رقبا بکار گرفته می‌شود، یکی از لغزشگاه‌ها در تبلیغات سیاسی است که ممکن است به زعم فرد یا گروهی که این روش را به عنوان مشی و منش خود در ارتباطات سیاسی قرار می‌دهند، روشی زودبازده و پرفایده در جذب مخاطب و هوادار در عرصه عمومی به شمار آید؛ اما شبکه اجتماعی مانند توئیتر، دیگر عرصه عمومی نیست و استفاده از برخی حیل در آن، دست طراح را زود رو می‌کند.

ادبیات توهین‌آمیز یک نماینده مجلس نسبت به شخص اول اجرایی کشور که در قالب یک پست توئیتری منتشر شده و بازتاب‌های بسیاری داشته است، در همین قالب قابل بررسی و تحلیل است. این پست که در آن نسبت‌های بدی نظیر «وقیح» به شخص اول اجرایی کشور داده شده بود، با واکنش‌های معنادار کاربران توئیتر روبرو شد؛ کاربرانی که بخشی از آنها حامی رئیس‌جمهور بوده و بخش بزرگی هم از اساس منتقد دولت و رئیس‌جمهور مستقر هستند. اما نوع ادبیات این نماینده مجلس درباره رئیس‌جمهور،  هر دو طیف را ضمن حفظ مواضع و مرزهایشان با دستگاه اجرایی کشور، در نکوهش لحن و استخدام واژگان آن نماینده، هم‌زبان کرد.

اینجاست که یا ابزار و ملات تبلیغات سیاسی به صورت نادرست انتخاب شده و یا اگر آن ملات، شوربختانه جزو لاینفک مشی یک نحله سیاسی در کشور است، پس بستر نشستن و استفاده از این ابزار به اشتباه انتخاب شده است؛ بستر توئیتر! جایی که کاربران توئیتر با انتشار توئیت‌های خود، واقعیت را برساخته و به تجربه زیسته خود معنا می‌بخشند.

شناسایی شبکه محورها و مضامین شکل گرفته توسط کاربران توئیتر فارسی در واکنش به توئیت توهین‌آمیز یک نماینده مجلس به رئیس‌جمهور، نشان می‌دهد که قالب‌های ارزشی «مذمومیت مردم‌فریبی و خودنمایی»، «مذمومیت ناکارآمدی و فساد در پوشش اظهار کارآمدی و پاکدستی» و «مطلوبیت صدای عمل از حرف بلندتر است» بیشترین بسامد را در توئیتر فارسی درباره این موضوع خاص دارد. هر چند که محورهایی نظیر «توصیه به رعایت اخلاق» و «بازخوانی چگونگی شکل‌گیری ترکیب مجلس یازدهم» نیز مورد توجه کاربران قرار گرفته است.

کاربران تاکید کرده‌اند که از نماینده مردم در مجلس انتظار نمی‌رود که مانند هر شهروند منتقدی که به عنوان ناظران عادی سطح جامعه محسوب می‌شوند، به «افّ» گفتن و «کری»خوانی و «غر» زدن بپردازد و وقت خود را به بهانه نقد وضع موجود، صرف حضور در توئیتر و گنده‌گویی نسبت به شخصیت‌های منتخب مردم کند بلکه نماینده مجلس باید از تریبون مجلس و ابزارهای نظارتی خود استفاده کند و به طرح مطالبات موکلان خود بپردازد. آنجا که برخی کاربران در ادامه این رویکرد، در پاسخ متقابل به نماینده مجلس گفته‌اند که «اگر جرأت دارید رئیس جمهور را استیضاح کنید» یعنی نه تنها مواضع نماینده مجلس در توئیتر را به عنوان موضع ضعف وی ارزیابی کرده‌اند بلکه ناخواسته به او یادآوری می‌کنند که فریاد بی‌خود نزن و مردم‌فریبی نکن!

حفظ جایگاه رئیس جمهور منتخب مردم با پشتوانه 24 میلیون رأی و مقایسه این میزان آراء با درصد آرائی که نمایندگان مجلس یازدهم به واسطه آن راهی پارلمان شده‌اند هم مورد توجه کاربران قرار داشته است. یک کاربر نوشته است: «روحانی حتی یه کار هم نکرده باشه، اینکه اینقدر تحمل می‌کنه توهین ها را جای تقدیر داره. مملکت اگر بر مر قانون می‌چرخید بدلیل اهانت به شخص دوم مملکت باید جوابگو میشدی.» و دیگری نوشته است: «همچنان معتقدیم روحانی به هزار تای شما شرف دارد...»

همچنین به زعم کاربران، بارانداز مجلس یازدهم که بهبود وضعیت اقتصادی کشور با استفاده از ظرفیت قانونگذاری و نظارتی مجلس جزو شعارهای انتخاباتی طیف اکثریت حاضر در آن بوده، فرا رسیده است چراکه می‌پرسند که دلیل رشد حدود 120 درصدی قیمت سکه و دلار از زمان تشکیل مجلس یازدهم تا کنون چیست؟ (دلار از ۱۷ به ۳۱ و سکه از ۷ به ۱۶ میلیون رسید)

برخی کاربران همچنین بروز و گسترش چنین ادبیات موهن در فضای سیاسی کشور را نتیجه غایب بودن انسان‌های ارزشمند در ساختارهای مهم کشور و غیبت مردم در بزنگاه‌ها توصیف کرده‌اند.

کاربرانی هم با تکیه بر اخلاق و آموزه‌های قرآنی با این نماینده مجلس مواجه شده‌اند. «اگر دین ندارید، آزادمرد باشید. ... ارجاعت می‌دهم به قرآن«وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا؛ و کسانى‌که مردان و زنان مؤمن را بى‌آنکه مرتکب [عمل زشتى] شده باشند آزار مى‌رسانند قطعاً تهمت و گناهى آشکار به گردن گرفته‌اند.»

کاربرانی هم هستند که در این گیر و دار، به چسباندن برچسب و تهمت و توهین به شخص هتاک روی آورده‌اند و در واقع پژواک رفتار خودش شده‌اند. البته جالب تر از همه واکنش یک کاربر ساده دل بوده که به سایرینی که از ادبیات موهن این نماینده مجلس برآشفته شده بودند، گفته که این ID فیک است و به حرف هایش توجه کنید! غافل از اینکه این ادبیات از حرکت انگشتان یک نماینده مجلس بر صفحه کیبورد بی زبان خلق شده است.

روزنامه نگاران و فعالان سیاسی هم واکنش‌های جالبی در توئیتر داشته‌اند از جمله:

محمدمهدی مازنی روزنامه‌نگار و عضو هیات موسس حزب جمهوریت: هر کس که از راه می رسد لگدی نثار دولت می کند. مثل آقای عنابستانی، نماینده مجلس بیست درصدی. یکی از کارکردهای دولت همین است که کاسه کوزه ها سر دولت شکسته شود و مورد لعن و نفرین قرار گیرد، در این بین انتصابی ها و هسته اصلی قدرت، مجبور به پاسخگویی نیستند و همیشه در امانند.

محمدرضا نوروزپور: رهبر انقلاب در دیدار با رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بحث «نظارت بر رفتار نمایندگان» را حتی از نظارت مجلس بر دولت و دیگر مجموعه ها مهم تر دانستند و تاکید کردند: هیاتی که در این زمینه در مجلس ایجاد شده باید تقویت شود و به معنای حقیقی کلمه بر رفتار نمایندگان نظارت کند.

جلال برزگر: ولنگاری زبانی، رهاشدگی و بی تربیتی نزد شماری از مجلسیان بیداد می کند. نماینده مجلس باید در شأن و طراز عصاره ملت صحبت و انتقاد کرده و پیشنهاد ارائه کند. این عصبانی های بی ادب که به جای نقد از ناسزاهایی مثل «وقاحت» استفاده می کنند، از شأن نمایندگی می کاهند.

علی اصغر شفیعیان: این نماینده‌ بی ادب انتخابات مجلس اقلیت، استاندار دولت احمدی نژاد بوده؛ خب از او بپرسد چرا در مجمع تشخیص با تصویب FATF مخالفت کرد که وضع این شود؟ الان مجلس جدید ۵ ماهه شده چرا در همین مدت قیمت دلار ۲ برابر شده ای نماینده‌ی «مجلس انقلابی»؟!

امجد عبدی، روزنامه نگار هم : باشه قبول اُف بر او باد، اما عملکرد شخص شخیص شما و باقی نمایندگان #مجلس_انقلابی طی این چند ماه چی بوده؟ مگه غیر از اینه که شما نهاد نظارتی و بالا دستی دولت محسوب می‌شید و باید از رئیس جمهور و کابینه جواب بخواید؟

مسعود پارسا که خود را پیشروطلب معرفی کرده است، نوشته است: حملات نمایندگان مجلس یازدهم به حسن روحانی و دولت او، نشان از ناتوانی نمایندگان در تحقق وعده های دروغین شان دارد و امروز که نه جرأت استیضاح روحانی را دارند و نه توان تحقق وعده هایشان، برای ارضای حامیانشان راهی جز فحش و ناسزا به روحانی و دولتش پیش روی خود نمی بینند!