"دلبسته" عطاریان منتشر شد

|
۱۳۹۹/۰۸/۱۶
|
۰۶:۳۹:۲۱
| کد خبر: ۱۰۸۲۸۶۲
مهدی عطاریان مبدع «ارکستر تک نفره» جدیدترین اثر خود را با عنوان «دلبسته» منتشر و راهی بازار موسیقی جهان کرد.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، تازه ترین اثر «ارکستر تک نفره مهدی عطاریان»، پس از دریافت مجوز از وزارت فرهنگ در سطح جهانی منتشر شد و در دسترس علاقمندان به موسیقی قرار گرفت.

 مهدی عطاریان مبدع «ارکستر تک نفره» جدیدترین اثر خود را با عنوان «دلبسته» منتشر و راهی بازار موسیقی جهان کرد.

ملودی این اثر بی کلام، برگرفته از اثری است باکلام و عاشقانه ساخته «ارنستو دی کورتیس» در سال 1915 که  اکنون با نوازندگی خط اصلی ملودی با گیتار کلاسیک مهدی عطاریان، تنظیم، میکس و مسترینگ توسط وی پس از بیش از یک قرن مجددا معرفی و ارائه شده است.

شعر اثر اصلی با عنوان

"You who Don't Cry"

به معنای «ای تویی که نمی گریی» شعری عاشقانه و بسیار لطیف و زیبا بوده  که بیان کننده داستان معروف فراق است و اوج شیدایی عاشق دلداده در یک شب آرام در دل طبیعت که منجر به نجوای او با معشوق خود می شود، نجوایی که اظهارکننده شیفتگی او برای دیدن مجدد چشمان مست معشوق است، چشمانی که خود نمی گریند اما او را به گریه وا می دارند.

بازتولید این اثر نیز به لحاظ موسیقایی همتراز شعر فوق است، گرچه همچون یک شعر، قابل وصف نیست و فقط و فقط شنیدن است که بهترین معرف آن است. اما به لحاظ ماهیت شناسی، این اثر به طرز برجسته ای هم از حیث خط ملودی و هم سازبندی، تلفیقی از عناصر موسیقی مکاتب غرب و شرق است.

 خط اصلی ملودی توسط گیتار کلاسیک در بستر متنوع و پویایی از درامز ارائه شده است .این خطوط اصلی، با همراهی بسیار پر حس و دلنشین دودوک، آکاردئون، و عود همراهی شده اند. فضای کلی موسیقایی این اثر در اوج شفافیت و از همان ثانیه های آغازین، مخاطب را وارد فضایی بسیار عاطفی می کند. مخاطب گاه گاهی، شنونده روایتی شفاف از شور و شوق است، و گاه گاهی، شنونده روایت پژمردگی.

تصویر اثر نیز متشکل از انسانی است که در مسیری بی ابتدا و بی انتها بر زمین قرار دارد و گرچه دور و بر مسیر به تاری و تیرگی می زند، اما هم مسیر و هم چشم انداز مسیر و اطراف، روشن است و روی به آسمان، و تمام تصویر، گویی غرق در قطرات آب.

به تفسیر کلینک ارتباطات، مشاور ارتباطی و زبانشناختی«ارکستر تک نفره»، انسان است و انس گرفتن های او در مسیر زندگی. انسان است و دلبستگی های او. نمی توان انسان بود و دل نبست. از سوی دیگر، همان جذبه ای که روزی با دلربایی دل را می برد، روزی با کاستی یا نیستی، دل را به شیدایی می کشاند. اما مهم تر آن است که گرچه آسمان چشمان دلبسته، نمناک است و گاها بارانی، لکن صورتش با طهارت است و قلبش با طراوت. چنین وجودی است که لایق حاصلخیزی است. پس وجه سومی در پنهان دو قطبی های غم و شادی نهفته است! تمام این دلبستگی ها، به مثابه چرخه های حیات و کمال است که اشرف مخلوقات را برای نیل از زمین کاستی ها و سایه ها به سوی آسمان کمال و نور مطلق، مهیا میکند. 

بهر آن است این ریاضت، وین جَفا

تا بر آرد کوره از نقره جُفا

در غم ما روزها بیگاه شد

روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت، گو رو، باک نیست 

تو بمان، ای آنکه چون تو پاک نیست

با این بصیرت، نهایتا عنوان "دلبسته" برای این اثر برگزیده شد.

این قطعه را از سایتهای معتبر موسیقی گوش کنید.

نظر شما