به گزارش خبرگزاری برنا، «محمدرضا ظفرقندی» در برنامه «طبیب» با ابراز تأسف از آمار بالای مرگومیر گفت: تعداد فوتیهای ما جزء آمارهای بالا در سطح جهان است لذا باید به تجارب علمی و موفق جهان برگردیم و اینکه به موقع تصمیم بگیریم چراکه تصمیمات دیری که در بسیاری از امور دیرهنگام میگیریم کمکی نمیکند. طبق آمار دیروز 459 فوتی ثبت شده داشتیم که تعداد واقعی بیش از این است، ما نباید نگران این باشیم که آمار ابتلا را بالا نشان دهیم چون یکی از پیشنهادات قطعی ما این است که تست بیشتری انجام دهیم این یکی از راهکارهای علمی قطعی است، تعداد تست باید افزایش پیدا کند تا شناسایی بیماران و درمان زودتر اتفاق بیفتد و بار بیماران در بیمارستانها کمتر شود، یک دلیل آمار بالای مرگومیر این است که بیماران ما در شرایط نامناسب و پیشرفته به بیمارستانها ارجاع میشوند.
وی با اشاره به اینکه بیمارستانها دیگر جا برای پذیرش بیمار ندارند، اظهار کرد: یعنی 6200 تخت آیسییو ما در کشور در اشغال بیماران مبتلاست، 220 تا از اینها با دستگاه نفس میکشند و 90 درصد این افراد فوت میکنند که این آمار خوبی نیست، چرا این اتفاق میافتد چون پیشگیری اتفاق نیفتاده، نباید بگذاریم کار به این مراحل برسد، متأسفانه 20 درصد افرادی که مبتلا هستند آزاد در جامعه میچرخند یعنی مثل یک بمب ساعتی در جامعه آزاد هستند در حالیکه توصیه این است که برای شناسایی بیماران باید تست را بالا ببریم و در کشور ما این تعداد 25 هزار تست روزانه بوده و قرار است به 40 هزار برسد در حالیکه باید به 100 هزار برسد، این کف انتظار و استاندارد بینالمللی است، قاعده جهانی در کشورهایی که موفق بودند این است.
این پزشک متخصص همچنین یادآور شد: درگیری بیماری در همه جای دنیا هست، اما مهم تعداد فوتیهاست لذا هرچه تستها را بیشتر کنیم قاعدتا تعداد ابتلاها هم بیشتر مشخص میشود و اگر این را بفهمیم و افراد مبتلا و 10 نفر از افرادی که با او تماس داشتند پیدا کرده و قرنطینه کنیم بیماری کنترل میشود، این کاری است که در جهان انجام میشود اگر نکردیم میرسیم به این پیک که دیگر کنترلش با کنترلهای معمولی به دست نمیآید.
ظفرقندی با تأکید بر اینکه واقعیت این است که تحریمها ما را در حوزه بهداشت و درمان اذیت کرده، گفت: اما یک عزم ملی داخلی هم در کنترل بیماری نیاز است، وزارت بهداشت یک بخشی از کار است، همه دستگاهها مسؤلند، یک مسئله دیگر هم تفکر اشتباه است اینکه فکر میکنیم اگر همینطور جلو برویم اقتصادمان کمتر آسیب میبیند در حالیکه اگر این مسیر در مدت کوتاهتری کنترل شود آسیب اقتصادی به کشور کمتر خواهد شد، ممکن است در دو هفته آسیبهایی وارد شود اما در طولانیمدت شرایط بهتری خواهیم داشت. خوب است در این کارها به مبانی علمی رجوع کنیم چون این روشها در دنیا تجربه پس داده، توصیه سازمان بهداشت جهانی این است که اگر به حدی از پیک بیماری رسیدید قاعده این است که دو هفته، سه هفته و حتی یک ماه همه فعالیتها به جز صنوف خاص تعطیل شود، تا هم شدت و گسترش بیماری کاهش پیدا کند و هم بیمارستانها بتوانند فضای پذیرش را بیشتر کرده و تنفسی پیدا کنند.
وی ادامه داد: الان اگر در تهران یا شهرهای بزرگ بخواهید برای بیمار کرونایی پذیرش بگیرید بسیار کار سختی است، حتی این زمان برای نفس تازه کردن کادر درمان لازم است الان یک روزنامه دستم بود عکس تعداد زیادی از شهدای کادر درمان را انداخته بود، حداقل چند صد برابر تعداد شهدا در جامعه پزشکی افراد مبتلا داریم که این تعداد از حوزه کار خارج میشوند. در زمان جنگ یادم هست که بسیاری از مجروحان بعد از بهبودی مختصر هم که شده به جبهه باز میگشتند تا اینکه شیمیاییها شروع شد و دیگر مجروحان شیمیایی توان برگشت را نداشتند، امروز هم با همین مسئله مواجهیم و متأسفانه کادری که مبتلا میشوند توان و پتانسیل ندارند، حالا چه حجمی مبتلا شده و طبیعتا زمینگیر شده و متأسفانه جبران هم نمیشوند و از آن طرف تسهیلات و مشوقهای لازم هم در نظر گرفته نمیشود.
رئیس سازمان نظام پزشکی کشور در ادامه تأکید کرد: متأسفانه هنوز از خانوادههای شهدای جامعه پزشکی حمایت نشده، پس انگیزه چه میشود؟ خانواده چطور باید زندگیاش بگذرد، میگویند بستگان و فامیل به ما کمک میکنند، ما حمایت لازم را نکردیم و این از چیزهایی است که نیازمند برنامه جامع است، هنوز دستوری که این افراد شهید محسوب شوند و کمکی باشد تا زندگیشان بگذرد هم دیده نشد، همه مسؤلند و اگر همه دست به دست هم دهند این کارها حل میشود، چون وقتی کادر درمان این چیزها را میبیند انگیزهاش را از دست میدهد، لذا باید خیلی احتیاط کنیم.
ظفرقندی با ابراز تأسف از نبود برنامه جامع و مدون در دوران کرونا گفت: استراتژیهای برخورد با کرونا در کشورهای مختلف بسته به توان اقتصادی و اینکه تحریم دارند یا نه متفاوت است و تجربه به قدر کافی هست، در کشورهایی مثل چین، کره و ژاپن که از صاحبان مشاغل حمایت میکنند و با روشهای سرکوب و دیسیپلین نظامی سفت کار را جلو میبرند. کشورهایی که به لحاظ اقتصادی یا اجتماعی این امکان را ندارند میآیند پله پله برنامه تعریف میکنند، یک اشکالی که در ایران وجود دارد این است که ما برنامه مدون قطعی برای مقابله با کرونا نداریم، یعنی اینکه ما اگر به چه تعداد مرگومیر رسیدیدم برویم به فاز تعطیلی و چه مقدار شیبمان نزولی شد بازگشایی کنیم، ما نباید روز به روز برنامه بگذاریم، باید برنامه از پیش تعیینشده منسجم و استراتژی راهبردی مشخص داشته باشم که اگر به این تعداد رسیدیم باید این تعطیلی انجام شود و اگر اینجا شیب نزولی شد به سراغ آزاد کردن میرویم، این برنامه بسته به منحنی باید مدون باشد اما مشکل این است که این برنامه مدون را نداریم.
وی در پاسخ به این سؤال که پس در جلسات ستاد کرونا چه صحبتهایی مطرح میشود، یادآور شد: بالاخره در این ستاد در سطح بالای اقتصادی تصمیمگیری میشود که ما جزء آن نیستیم، چیزی که ما میگوئیم این است که صاحبان فرآیند و کسانی که با جامعه پزشکی سروکار دارند هم باید در این تصمیمگیریها شرکت کرده و نظراتشان اعمال شود، در آن ستاد ملی کمیته امنیتی و اقتصادی حضور دارند که ما عضو نیستیم اما مرتب نظراتمان را منتقل میکنیم.
رئیس سازمان نظام پزشکی در پایان عنوان کرد: خواهش من این است که در این بحث دو نکتهای که اهمیت دارد این است که اولویت سلامت به طور واقع نگاه شود و حفظ جان مردم مهمترین قسمت است و اینکه کادر درمان و جامعه پزشکی برای ارائه خدمت نیاز به حمایت دارند، درباره تسهیلات و نیازها مرتب مکاتبه کردیم ولی هنوز نتیجه ملموس و عملیاتی حاصل نشده، لذا پیشنهادم این است که الان به ویژه در تهران و شهرهای بزرگ که آمار مرگومیر بالاست تصمیم جدی ولی مقطعی با توجه به شریط اقتصادی گرفته شود، پیشنهاد ستاد تهران و بررسیهای علمی هم این است که یک تعطیلی کوتاه داشته باشیم که قابل تحمل و اقتصادی باشد تا بعد با شرایط بهتری بتوانیم ادامه دهیم