در خانه ماندن می‌تواند خوشایند باشد

به گزارش برنا؛ مریم چوپانی روانشناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار برنا با اشاره به پیامدهای در خانه ماندن در صورت نداشتن برنامه‌ریزی و پیش نبردن راهکارهای درست رفتاری گفت: با توجه به اینکه در طول یک سال گذشته به دلیل بیماری کرونا اکثر افراد جامعه به ویژه خانواده ها و بچه ها مجبور شدند زمان زیادی از اوقات خود را در خانه بگذرانند شاهد اختلالات رفتاری و ارتباطی در بین آنها بودیم. اضطراب بین بچه‌ها و ایجاد انواع افسردگی دوره کودکی، دوره نوجوانی و در میان همسران و در کنار این موارد ناسازگاری‌هایی که بچه‌ها با یکدیگر و یا والدین با یکدیگر به وجود می‌آید، از آن جمله است.

او افزود: اگر برای این روزها فکری نشود ممکن است میان والدین و فرزندان و یا حتی والدین با یکدیگر مشکلاتی به وجود آید. ما در مراکز مشاوره با شدت خیلی بیشتری با این موارد روبه رو هستیم که حتی منجر به اتفاقات بسیار بیشتری می‌شود.

این روانشناس تصریح کرد: حتی بعضی افراد خانواده تصمیم می‌گیرند تا مدتی جدا از هم زندگی کنند. طی اخباری که این روزها شنیده می‌شود، اگر بنا باشد خانواده‌ها تمام این دو هفته را در خانه بدون داشتن برنامه ای بمانند، مطمئناً اوقات خوبی را نخواهند داشت چون مشکلات خیلی زیاد می‌شود.

چوپانی ادامه داد: تاکنون جلسات مشاوره گروهی بسیاری با نوجوانان ۱۵ تا ۲۰ سال زیاد داشته‌ام، کارهایی که خود این نوجوانان برای روزهای در خانه ماندن پیشنهاد می‌کردند فعالیت‌های مطلوب بودند. به عنوان مثال لازم است خانواده‌ها برای خود و فرزندانشان برنامه‌ریزی کنند و اوقاتی از روز را که تردد در آن ساعت‌ها کمتر است، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در فضایی باز پیاده‌روی کنند و فعالیت‌های ورزشی انجام دهند. فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی علاوه بر افزایش نشاط و اضطراب، افسردگی را کاهش می‌دهد.

این مشاور خانواده ادامه داد: گوشی‌های تلفن همراه بخشی از معضل خانواده‌ها و حتی خود بچه‌ها است. لازم است تا خانواده‌ها تفریحاتی را ایجاد کنند تا استفاده از گوشی‌های تلفن همراه کمتر شود و بچه‌ها بیشتر بازی های فکری انجام دهند. خانواده ها می‌توانند با فراهم کردن امکاناتی در خانه، شرایط و بازی‌هایی را خلق کنند تا هم جسم و هم فکر فرزندان‌شان فعال شود. 

چوپانی با اشاره به اینکه افراد گفتگو را فراموش کرده‌اند و با یکدیگر صحبت نمی‌کنند، بیان کرد: برای مثال پدر و مادر با یکدیگر و پدر و مادر با فرزندان خود خیلی کم و یا اصلا صحبت نمی‌کنند. از این رو آ‌ن‌ها می‌توانند زمانی را به صحبت کردن درباره مشکلات، علاقه‌مندی‌ها و ایده‌های خود اختصاص بدهند، بدون اینکه واکنش منفی به یکدیگر منتقل کنند. به صورتی که یک نفر صحبت کند و دیگر اعضای خانواده همگی شنونده باشند و میان صحبت‌ها به یکدیگر انتقاد و اعتراض نکنند. تجربه نشان می‌دهد گفتگو کردن در خانه از دغدغه ها می‌کاهد و مشکلات را برطرف می کند.

او افزود: شرایط کرونایی جدای از مشکلاتی که به وجود آورد شرایطی را فراهم کرد تا اعضای خانواده بیشتر در کنار یکدیگر وقت بگذرانند. لازم است تا به بچه‌ها آموزش داده شود که این وضعیت جنبه‌های مثبتی نیز دارد. طبق گفته دین اسلام نیز انجام فعالیت‌های گروهی وجوه مثبتی دارد بنابراین حضور افراد در خانه اتفاقات مثبتی را رقم می‌زند. آن‌ها می‌توانند در خانه با یکدیگر کارهایی مانند آشپزی، چیدمان‌سفره غذا و... را به صورت مشترک انجام دهند و از نتایج مثبت آن بهره‌مند شوند.

این مشاور خانواده معتقد است یکی از مهمترین نکاتی که خانواده‌ها باید به فرزندان خود یاد بدهند این است که شرایط را بپذیرند. اگر بزرگترها مدام از شرایط گله‌مند باشند، فرزندان نیز نارضایتی مداوم از شرایط زندگی را یاد می‌گیرند.

این روانشناس درباره احتمال افزایش آمار خشونت‌های خانگی بعد از همه‌گیری کرونا و راهکارهای جلوگیری از آن عنوان کرد: با توجه به پیشینه اجتماعی و مذهبی، آقایان بیشتر برای حضور در خارج از خانه آمادگی دارند و بیشتر در جامعه‌اند، این در حالی است که خانم‌ها اغلب در خانه‌اند. طبیعتاً زمانی که یک آقا در خانه می‌ماند، نکته سنج تر و ایرادگیر می‌‌شود و از آن‌جایی که خانم‌ها روش‌های برخورد با این رفتار را نمی دانند، همین موضوع باعث ایجاد تنش در خانه می‌شود. 

او گفت: زن و شوهر چون با یکدیگر صحبت نمی کنند از خواسته های یکدیگر اطلاعی ندارند، پس واجب است تا آن‌ها با یکدیگر و بدون فرزندان صحبت کنند و گفتگو داشته باشند. زوجین برای خودشان تفریحات شخصی در نظر بگیرند. هر شخص فردیتی دارد و لازم است زمانی را با خودش تنها بگذراند. در زندگی خانوادگی و مشترک احترام به حریم شخصی، فردیت افراد و علاقه‌مندی‌های آن‌ها اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند. گاهی لازم است تا پدر و مادر مسئولیت بچه‌ها و رسیدگی به آن‌ها را به صورت نوبتی بپذیرند تا طرف مقابل مجال رسیدگی به خودش را پیدا کند. 

چوپانی افزود: از دیگر کارهایی که خانواده‌ها می‌توانند انجام دهند تا فضای آرامی را برای خود و فرزندانشان فراهم کنند دوری از اخبار ناگوار و ناخوشایند است، چرا که اضطراب ناشی از این‌گونه اخبار، به طور مستقیم روی رفتار آن‌ها تاثیر می‌گذارد. هدف از اخبار آگاهی دادن است اما بعضی خانواده‌ها به طور بیمارگون تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند و این اتفاق می‌تواند روی اخلاق و رفتار آن‌ها تاثیر مستقیم داشته باشد.

این مشاور خانواده تاکید کرد: این شرایط و بحران در زندگی بسیاری از نسل‌ها خصوصاً قدیمی‌ترها پیش آمده و در آینده نیز تکرار خواهد شد. لازم است تا این موضوع به چشم یک پیشامد غیر عادی دیده نشود. وجود بحران‌ها بخشی از زندگی عادی جوامع است اگر این نگاه در افراد جامعه نهادینه شود آن‌ها می توانند شرایط را مدیریت کنند.

//انتهای پیام: 4