احمد تیموری:

مکاشفه ی دنیای فانتزی به تئاتر کودک معنا می دهد/امیدواری در به اجرا درآوردن مجدد نمایش های کودک رویاست!

|
۱۴۰۰/۰۱/۲۱
|
۰۸:۵۷:۰۰
| کد خبر: ۱۱۵۴۲۱۰
مکاشفه ی دنیای فانتزی به تئاتر کودک معنا می دهد/امیدواری در به اجرا درآوردن مجدد نمایش های کودک رویاست!
کودکان به عنوان مهمترین سرمایه های هر جامعه به شمار می روند و کار برای این گروه سنی روحیات خاص خود را طلب می کند، احمد تیموری سال هاست که کار برای کودکان را برگزیده و تلاش می کند تا با روایت قصه هایی از دل ادبیات ایران و جهان مهارت های زندگی را به کودکان بیاموزد.احمد تیموری بارها صحنه زندگی را سوار بر تریلی به شهرستان های محروم برده تا علاوه بر فنون مختلف زندگی استعدادهای ناشناخته کودکان در اقصی نقاط محروم کشور را شناسایی کند. خبرنگار خبرگزاری برنا در گفت و گویی از او درمورد زندگی و کار این روزهای نمایش کودکانه پرسید.

چند سال است که کار تئاتر می کنید و آیا تحصیلاتتان در زمینه تئاتر است؟

خیر من کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی دارم و حدود  بیست سال است که در حوزه ی نمایش کودک فعالیت می کنم و نویسنده کارگردان و بازیگر تئاتر کودک و نوجوان هستم.

از کارهایی که تاکنون انجام داده اید بیشتر صحبت می کنید؟

شروع فعالیت هایم  با بازی در نمایشهای کودک همچون نمایش جشن تولد سه قلوها، هفت کلاه، جزیره آبی آسمانی و.... در ادامه تهیه و کارگردانی نمایش های گروه نمایشی حکایتخونه- نمایش هایی چون رینارد روباهه، جک و لوبیای سحرآمیز، ماهی رنگین کمان لافکادیو و....

تفاوت ها و شباهت های  کار برای کودکان و کار بزرگسال را در چه می بینید؟

تئاتر کودک بافت،  محتوا، تهیه و اجرای متفاوت تری نسبت به تئاتر بزرگسالان دارد. در تئاتر کودک سعی بر این است تا کودک با مکاشفه ی دنیای فانتزی پیش رویش به رویاپردازی و در نهایت شبیه سازی این رویا در دنیای واقعیش بپردازد. در حالیکه در تئاتر بزرگسالان پنجره ای رو به سوی واقعیات بر روی مخاطب گشوده میشود. پنجره ای که در تئاتر کودک روی رویا و فانتزی باز می شود.

امسال با توجه به مشکلاتی که بیماری کرونا ایجاد کرد چه کار هایی انجام دادید؟

امسال با توجه به کرونا و عدم حضور مخاطبان در سالن های نمایش، و متاسفانه عدم حمایت و توجه دولت به هنرمندان این عرصه، ترجیح گروه نمایشی ما فقط انتظار برای بازگشایی مجدد سالن ها بوده و به نمایش درآوردن یک فیلم نمایش (نمایش رینارد روباهه) در سایت تیوال اکتفا کرده ایم.

عزیمت تئاتر از صحنه به فضای مجازی بازدارنده است یا کمک کننده؟

فضای مجازی اگرچه میتواند پلی بین تهیه کننده و مخاطب تئاتر کودک باشد، ولی متاسفانه عدم اطلاع رسانی به مخاطبان که ناشی از عدم حمایت رسانه ی ملی، روزنامه ها و.... در آشنا کردن مردم با چگونگی پیدا کردن سایت های مناسب و استفاده از آن است، این فضا کاملا بصورت فعالیت های درون گروهی و شخصی به تبلیغ نمایش های خود می پردازند که عملا راه به جایی نمی برند.

چقدر به سیستم تئاتر کودک امید دارید و به عقیده شما مهمترین چالش در این زمینه چیست؟

امیدواری در به اجرا درآوردن مجدد نمایش های کودک رویاییست که گروه های نمایشی در سر می پرورانند اما با توجه به اینکه دیدن تئاتر یک عادت فرهنگی بوده است و مدتی از این عادت خوب می گذرد نمیتوان امید داشت یک شبه دوباره همه تئاتر رو شوند و مجدد شور و نشاط به سالن ها برگردد. از سویی گروه های نمایشی هر یک مخاطبان خاص خود را داشته اند که با تلاش بسیار و صرف هزینه های زیاد برای خود حفظ نموده بودند که متاسفانه کرونا باعث دوری این مخاطبان از گروه های نمایشی شده است و روز از نو روزی از نو....

نوروز چه برنامه ای دارید و سال 1400 برای شما چه افقی دارد؟

شروع قرن جدید اگرچه برای گروه های نمایشی متفاوت تر از دیگر فعالیت های اجتماعی شروع میشود ولی تنها به آرزومندی برای به پایان رسیدن روزهای سخت اکتفا می کنیم.

به امید فرا رسیدن روزهای خوب

 

نظر شما