سال صفر؛ بچرخان روزگار ما را با چرخش زمین

به سال صفر رسیدیم. سالی که می گویند قرن جدید نیست اما می تواند شروع تازه ای برای همه اهداف کوچک و بزرگ ما باشد. سال صفر، زمانی که امید داریم با چرخش زمین، روزگار ما هم بچرخد و همه سختی های گذشته را پشت سر بگذاریم.

اما سال 99 برای حوزه اجتماعی پر از تلخی و شیرینی بود. سال گذشته در عین حال که کرونا ما را شوکه کرده بود، کمر همت برای مبارزه با آن بسته بودیم. شبانه روز برای افزایش آگاهی و کاهش خسارات جانی و مالی تلاش کردیم و در این میان درد و غم از دست دادن عزیزان زیادی را شاهد بودیم ولی با چشمانی  اشکبار زمین گیر نشدیم. در اوج غم کوشیدیم تا آرامش را در میان مردم برقرار کنیم و البته گاهی ناچار به دادن هشدارهای جدی برای افزایش سلامت می شدیم. همه گفته اند ولی باید بارها گفت. باید بارها در این سال سخت برای تلاش مدافعین سلامت سر تعظیم فرود آوریم. مدافعینی که از همان روزهای ابتدایی به خط مقدم جبهه مقابله با کرونا آمدند. با خنده هایشان حتی از همان روزهای اول شاد شدیم و با غم هایشان همدردی کردیم.

مدافعین سلامت درد بسیاری کشیده اند اما افراد زیادی در این میان وجود دارند که تلاش کردند و دیده نشدند. خبرنگاران بی وقفه، از همان روزهای اول، تلاش بسیاری برای افزایش آگاهی مردم کردند ولی در پشت دوربین ها و کلمات منتشر شده از دید عموم پنهان بودند. در کنار خبرنگاران، متولیان امنیت و آرامش مردم، عزیزان نیروی انتظامی شبانه روز تلاش کردند و دیده نشدند. کارکنان خدمات شهری در روزهایی که ما مشغول ضدعفونی کردن همه جا بودیم، تا کمر در زباله ها رفتند تا شهری تمیز داشته باشیم. زباله های کرونایی را به جایی دور منتقل کردند تا نفس هایمان با کرونا آلوده نشود. آتشنشانان، فروشندگان مواد غذایی، پستچیان، کارگران، رانندگان حمل و نقل عمومی، کسبه و سایر اقشاری که در این روزها سخت تلاش کردند و به عنوان رسانه از همه تلاش های آنان تقدیر کردیم و ازخود گذشتگی هایشان را به تصویر کشیدیم اما سال 99 فقط از استرس و فشار کرونا حرف نزدیم.

ما هم مثل همه مردم به دنبال راه چاره و خروج از این بحران جهانی به همراه خبرهای خوش تولید واکسن داخلی و واردات آن بودیم. نظام سلامت ایران با وجود تحریم های ناجوانمردانه، پیش از اینکه به تولید داخلی برسیم، یکی از باکیفیت ترین واکسن های خارجی را وارد کردند. بدین ترتیب بتوانیم متضمن سلامت کادر درمان، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بیماران زمینه ای شویم. گرچه امید داریم خرداد 1400 شاهد واکسیناسیون همگانی با تلاش متخصصان داخلی باشیم و امید است این پروژه در 1400 به پایان برسد تا کرونا به زانو در آید و ماسک هایمان را در زمستان آینده از جیب چپ پالتوهایمان در آوریم و ساعت ها فکر کنیم از آخرین باری که ماسک خریدیم چه مدتی می گذرد؟