به گزارش برنا، «سرپیکو» از فیلمهای بنام سیدنی لومت و یکی از آثار تحسینشده صنعت سینما در دهه هفتاد است. سرپیکو قصه زندگی و فعالیتهای یک پلیس نیویورکی است که علیه فساد طغیان کرده بود. مبارزه علیه فساد باعث میشود که علیه همکاران فاسد و رشوهبگیر خود موضعگیری کند اما این کار برای او گران تمام میشود و باعث میشود که بالادستیهایش هم علیه او موضعگیری کنند.
آل پاچینو برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد سال شد. سیدنی لومت این فیلم را افشاگرانه قلمداد کرد و نامزد اسکار بهترین فیلمنامه اقتباسی شد. سرپیکو چهارصد و هفتاد و هشتمین فیلمی است که منتقدان سینمایی معتقدند باید دید.
داستان فیلم:
«فرانک سرپیکو» (پاچینو) به نیروی پلیس منطقه ۸۲ نیویورک میپیوندد و به عنوان پلیسی تازهکار به خدمت مشغول میشود. اما چون سودای کارآگاه شدن در سر دارد، به دایره جنایی منتقل میشود و همزمان در دانشگاه نیویورک به تحصیل میپردازد. «سرپیکو» با مقام ارشد خود کنار نمیآید و از «بازرس مکلین» میخواهد که او را به منطقه بیست و یکم منتقل کند. در نخستین روز فعالیت خود در این منطقه، میخواهند به او باج بدهند، که این موضوع را با دوستش، «باب بلر»، بلر یکی از کارمندان بخش بازرسی پلیس است که در کلاسی که برای آموزش برای پلیسها گذاشتهاند با او آشنا میشود و خود را به مستی میزند و وقتی از پاکی او مطمئن میشود با او طرح دوستی میریزد. (رابرتس) که عضو کمیته ویژه شهرداری است در میان میگذارد تا اینکه با وساطت «مکلین» به دایره خوشنام منتقل میشود، اما همچنان با پیشنهاد رشوه روبرو است. «سرپیکو» و «بلر» تلاش میکنند تا فساد رشوه خواری را ریشه یابی کنند، اما به نتیجه نمیرسند. سرانجام «سرپیکو» با کمک «بازرس لومباردو» (گروور) از منطقه هشت و همکاری «بلر» پرونده رشوه خواری افراد پلیس را پیگیری میکند، و کمیسیون ویژهای تشکیل میشود. در اوج ماجرا، «سرپیکو» را به دایره مواد مخدر پلیس بروکلین منتقل میکنند…