سرگذشت جالب عکاسی که همه مناظر ایران را با دوربینش ثبت کرده / امیر تاجیک: قطعه های شادم را به خاطر کرونا پخش نکردم

به گزارش برنا، مصطفی اسدبیگی گفت: 28 سال سن دارم، اهل تویسرکان هستم و11 سال است که عکاسی می کنم. بیشتر از طبیعت عکاسی می کنم. طبیعت تویسرکان چهارفصل است و این طبیعت مرا جذب خود کرد. به طبیعت علاقه بسیار زیادی داشتم و تصمیم گرفتم وارد حوزه عکاسی طبیعت شوم.

وی تصریح کرد: ابتدا به عکاسی علاقه نداشتم ولی بعد جذب این حرفه شدم. بعد از دیپلم دوست داشتم استخدام اداره شوم به خاطر مشکل شنوایی این امکان فراهم نشد به همین دلیل به دانشگاه رفتم و در رشته حسابداری تحصیل کردم. دانشگاه تویسرکان یکی از مجهزترین سینمای جوانان را داشت، در کلاس های فیلمسازی آن شرکت کردم. در ابتدا نمی دانستم فیلمسازی رشته پردردسری است. وقتی با سختی های این حرفه آشنا شدم فهمیدم نمی توانم از پس آن بر بیایم. بعد به خانواده اصرار کردم که دوربین عکاسی می خواهم خودم کار کردم و با کمک پدرم دوربین خریدم.

عکاس طبیعت افزود: همیشه دوربینم را تمیز می کردم و شب ها آن را نگاه می کردم ولی کار با آن را بلد نبودم. فکر می کردم عکاسی خیلی راحت است. آنقدر دوربین را بالا و پایین کردم که یاد گرفتم. عضو یکی از سایت های عکاسی شدم؛ سایت بر اساس امتیاز فعالیت می کرد. چون امتیاز زیادی نمی گرفتم به کاربران می گفتم امتیاز به من بدهید به همین دلیل چند بار حسابم در سایت بسته شد. چون بلد نبودم عکس های خوب بگیرم تا امتیاز جمع کنم. به تدریج با کمک یکی از اساتیدم عکاسی را آموختم و توانستم عکس های زیبا بگیرم.

اسدبیگی ادامه داد: عکاسی چهار اصل مهم دارد نور، سوژه، کادر و رنگ عکس ها، اما از بین همه این ها نوربرای من از همه مهم تر است. همیشه به هنرجوهایم می گویم عکاسی قانون و قواعد دارد.

وی درباره مناظر مورد علاقه اش اظهار داشت: وقتی از ارتفاعات شکردشت گیلان و منظره ای در رودبار عکس می گرفتم دوست داشتم آن منظره فقط برای خودم باشد. گاهی باورم نمی شود که برخی از عکس هایم را خودم گرفته ام. قرار است کتابم را به چاپ برسانم و مستند هوایی از ایران بسازم.

عکاس طبیعت همچنین گفت: من زیاد عکس دیده ام؛هر عکسی که فکرش را بکنید دیده ام و کسانی که به عکاسی علاقه مند هستند هم باید زیاد عکس ببینند زیرا این کار باعث می شود زاویه دید متفاوتی داشته باشد.

اسدبیگی گفت: از قبل هر مکانی که می خواهم در آن عکاسی کنم را مورد بررسی قرار می دهم و درباره آب و هوای آن تحقیق می کنم چون ممکن است آب و هوای مه آلود یا بارانی مناسب برای عکاسی نباشد. اولین عکس هایم را با تلفن همراه گرفتم چون دوربین عکاسی نداشتم. معتقدم همیشه باید به داشته هایمان فکر کنیم،حتی اگر تلفن همراه داریم می توانیم عکس های زیبا با آن بگیریم.

وی در پایان گفت: کسانی که با طبیعت سر و کار دارند زندگی زیباتری دارند به خاطر همین خیلی خوشحالم که به سمت عکاسی رفتم.

در بخش دوم این برنامه امیر تاجیک خواننده قدیمی و وطن دوست ایرانی به عنوان مهمان برنامه معرفی شد. تاجیک در گفت و گو با امیراحمدی مجری شب نشینی گفت: وقتی در آثار هنری "احساس" حضور داشته باشد، هنرمند نمی تواند هنجارها و وقایع جامعه را ببیند و با آن ها همسو نباشد،به همین خاطر دو اثر شادی که تولید کرده بودم را در ایام کرونا منتشر نکردم و در عوض کاری را نوشتیم که در آن صحبت از روح است و خستگی های روح را به تصویر کشیدیم.

وی روند تولید یک قطعه موسیقی را اینطور تشریح کرد: برای تولید یک قطعه "سوژه" را باید انتخاب کرد؛البته کارهای سفارشی بر اساس خواست سفارش دهنده نوشته و تولید می شوند ولی وقتی قرار است خودمان اثری را تولید کنیم با اندیشه و تفکر کلیدواژه ها را دخالت می دهیم، موضوع را دخیل می کنیم و بر روی ضرب آهنگ خواندن و لحن واژه ها دقت می کنیم. در مرحله بعد برادرم ملودی اولیه را تولید می کند و وارد مراحل بعدی تولید می شویم. به صورت دلی کار می کنیم و در کارهایی که حالا تولید می کنیم وسواسمان زیاد است به همین دلیل فاصله زمانی بین انتشار دو قطعه زیاد است. برخی می گویند کمیت را زیاد کنید اما این موضوع باعث کاهش کیفیت می شود و برای من کیفیت خیلی مهم تر از کمیت است.

این هنرمند موسیقی کشور تصریح کرد: ده سال در صنایع هواپیمایی مشغول به کار بودم و به شغلم علاقه زیادی داشتم و دستاورهای زیادی هم در این زمینه داشتم اما همواره دغدغه موسیقی در ذهنم بود و دلم مرا صدا کرد که به این سمت بروم. تعداد آموزشگاه های موسیقی زیاد نبود. یک نفر آموزشگاهی را به من معرفی کرد که کلاس های سلفژ را در آن آموزشگاه شرکت کردم و بعد موسیقی پاپ را به صورت جدی شروع کردم. پس از آن از طریق آموزشکده صدا و سیما به مرکز موسیقی معرفی شدم و به عنوان خواننده سولو با ارکستر سمفونیک قطعه ای را خواندم. بعد از آن تیتراژ «زیر آسمان شهر» را خواندم و از آن پس هم کارهای زیادی را تولید کردم.

تاجیک افزود: در کشور گنجینه های تاریخی و فرهنگی زیادی داریم که اگر جایی ثبت نشوند از بین می روند؛ دغدغه وطن دارم و برای ایران می خوانم.

وی بیان کرد: در دوره ما موسیقی راه درستی را می رفت؛ تولیداتی که مرکز موسیقی تولید می کرد طرح و رنگ صدای خود خوانندگان بود. هرکس سبک و ژانر خود را داشت و در راستای اعتلای فرهنگ و ادبیات در سبک خودش اثر تولید می کرد. من شاید در ذهن خودم الگویی داشته باشم اما هیچ وقت نخواسته ام پا جای پای کسی بگذارم بلکه دوست داشته ام صاحب سبک و ژانر خودم باشم.

خواننده معروف کشور درباره سبک هنری اش ادامه داد: در موسیقی سبک من حماسی و هیجانی است و با همین ژانر ادامه دادم. کسی در این فضا به ما پاداش نخواهد داد. در دنیا موسیقی حرف اول را می زند زیرا تصویر موسیقی با دل سریعا عجین می شود و به دل می نشیند.اگر موسیقی را درست به کار ببریم شاهد شکوفایی فرهنگی خواهیم بود.

تاجیک اظهار داشت: با کسانی که هدفشان دیده شدن است کاری ندارم اما از بین آن هایی که دغدغه موسیقی و فرهنگ دارند جوانان ارزشمندی در این عرصه داریم. سن 20 تا 30 سالگی زمانی است که فرد پر از هیایو برای امتحان مسائل جدید است و میخواهد همه چیز را خودش امتحان کند.

وی گفت: بیشترین تورهای کنسرت را در سال های 76 تا 80 برگزار کردم بعد از آن در درونم یک تشنگی حس می کردم و نیاز به مطالعه داشتم. خداراشکر که هنوز صدا و موسیقی و شاعران هستند و می توانیم زندگی را ادامه دهیم.

تاجیک درخصوص مطالعات عرفانی اش توضیح داد: «جاناتان مرغ دریایی» نسخه خارجی سیمرغ عطار است؛ بزرگی در تنهایی است. در تنهایی می توان به راه خوب یا بد رفت. این کتاب جرقه ای بود که مرا به سمت خواندن کتب عرفانی بزرگ دیگری مثل آثار بایزید بسطامی، خیام و عطارسوق داد.

وی با اشاره به وطن پرستی شدیدی که در وجودش رخنه کرده است ادامه داد: به تکنولوژی احترام می گذارم که مرزها را درنوردیده و آن ها را بی معنا کرده است ولی آب و خاک و هم میهن در روح و جانم ریشه دوانده است. نمی توانم از وطن دور بمانم. مکان های تاریخی و قدمت دار را دوست دارم. هرکسی کشورش برای خودش مهم است و عرق وطن پرستی همین است ولی با همه مشکلات موجود باید بایستیم، خالی کردن میدان کم لطفی به این خاک است.

این هنرمند موسیقی کشور اظهار داشت: در فضای مجازی کم کار هستم.چند کلیپ قرار است تولید کنم که هرکدام سناریوی خاص خود را دارد و خودم کارگردانش هستم؛ کلیپ ها بیشتر بر پایه حرکت و اکشن است و برادرم بیشتر آهنگسازی و تنظیم این کلیپ ها را برعهده دارد.

تاجیک گفت: اگر هنر در کشور وجود دارد باید با آن به بهترین نحو برخورد کرد. مسئولان باید به موسیقی و هنر بیشتر توجه کنند. امیدوارم با مدیریت جدید موسیقی کشور سر و سامان بگیرد.

وی افزود: کارهای وطنی و کارهای مردمی تولید کرده ام، از کارهای مردمی ام کار «دلم از راه پر است» را دوست دارم،«زندگی» را هم دوست دارم. چون همه کارها را خودمان تولید می کنیم احساس می کنیم کارها بخشی از وجود خودم است.

خواننده مطرح کشور ادامه داد: اگر موهبت این آب و خاک را ندیده بودم در حرص دنیا بودم ولی کشف و شهودی برایم حاصل شد که مسیر زندگی ام عوض و حرص و غبطه ام کمتر شد؛ فهمیدم در این دنیا که مسیری برای طی کردن است باید برای خدا مفید بود.

برنامه «شب نشینی» از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت 23:30 به وقت تهران و 21 به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می رود. محمد سلوکی و عبدالرضا احمدی مجریانی هستند که برای مخاطبان فارسی زبان سراسر دنیا «شب نشینی» را اجرا می کنند و تهیه کنندگان این برنامه نیز کاوه امیری جاوید و یوسف بچاری هستند. در روزهای شنبه و یکشنبه نیز این برنامه ار مراکز استانهای کشور با اجرای مسعود روشن پژوه و به تهیه کنندگی یاسر معظمی گودرزی تهیه و پخش می شود.

اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی shabneshini.irani@ بارگذاری می شود.