فریاد امام در مقابل کسانی بود که نمی توانستند لوازم دنیای جدید را درک کنند/ایستادگی طالبان مقابل استکبار جهانی نباید ما را ذوق زده کند/ بی توجهی این گروه به «آزادی های فردی» فراموش نشود

به گزارش برنا، به نقل از جماران، آیت الله سید حسن خمینی عصر روز چهارشنبه در مراسم سی و سومین سالگرد تأسیس مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) که در حرم مطهر امام خمینی برگزار شد، طی سخنانی گفت: امام مدعی و منادی اسلام ناب است و این امر را در آخر عمر شریفشان بسیار مورد تأکید قرار می دادند و ما در مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام که مروج اندیشه امام است و امام هم بیش از هر چیزی خودشان را فدای اسلام ناب می دانستند، همواره باید روی این موضوع فکر کنیم که اسلام ناب چیست و چه ویژگی هایی دارد.

یادگار امام افزود: البته ممکن است خیلی ها مدعی اسلام ناب باشند اما به آنچه که امام آن را اسلام ناب می دانستند و باورشان این بود که با تمسک به آن می توان بین آموزه های دین و جهان امروز رابطه برقرار کرد، خیلی باید پرداخت و به نظرم این بحث نیازمند برگزاری جلسات مجازی و حضوری زیادی است.

وی با بیان اینکه شاید گمشده ی امروز ما اسلام ناب باشد، یادآور شد: اولین مؤلفه ای که در اسلام ناب امام مطرح است استکبارستیزی است و اساسا شروع مبارزات ایشان با تهاجم به استکبار در افق ملی و جهانی است. 

سید حسن خمینی ادامه داد: اگر مقیاس نگاه ها را عوض کنیم، در می یابیم که «استقلال» همان «آزادی در افق ملی»، و «آزادی» همان «استقلال در افق فردی» است و جامع همه این آرمان ها مبحث «استکبارستیزی» است. لذا مؤلفه بزرگی از اسلام ناب استکبارستیزی است؛ همان  مولفه ای که در بحث امر به معروف و نهی از منکر مطرح بوده، اما به عللی رد پای آن را کمتر در ادبیات فقهی ما می بینیم.

وی با انتقاد از اینکه بعضا به امور بسیار کوچک اهمیت می دهیم و از امور بزرگ غفلت داریم، ادامه داد: مثلا در زمان شاه نسبت به اینکه یک جریان بهایی گری در کشور وجود داشت خیلی ها و به ویژه انجمن حجتیه معترض بودند، اما علت العلل آن که اصل نظام سلطنتی بود را از نظر پنهان می داشتند؛ یا نمونه دیگر اینکه، به یک مشروب فروشی توجه می کنیم ولی به این اصل اساسی که نباید حقی از جامعه ضایع شود، توجه نداریم. معمولا از گذشته، متدینین به ظواهر -و مخصوصا گونه خاصی از ظواهر- بیشتر توجه داشته اند و امروز هم همین طور است.

یادگار امام تأکید کرد: اگر کسی به کشور گوشه چشمی داشته باشد ملت باید یکپارچه باشد و به همان اندازه اگر کسی حقی از فردی ضایع می کند همه باید یک صدا شوند. امروز در کشور همسایه ما افغانستان که یک جریان متحجر تصدی حکومت را به دست گرفته است. نباید ایستادگی این گروه مقابل استکبار جهانی که یک بعد اسلام ناب است نباید ما را ذوق زده کرده و باعث فراموشی بی توجهی این گروه به «آزادی های فردی» که جزئی از اسلام ناب است، شود. البته ایستادگی مقابل استکبار و اینکه یک ملت تصمیم بگیرد روی پای خودش بایستد، در جای خود ارزشمند است، اما وقتی امور را ارزش گذاری می کنیم نباید یک بعد را فدای بعد دیگر کنیم.

وی با بیان اینکه از نظر ترتیب زمانی دومین مؤلفه اسلام ناب در حیات امام بُعد «استعمارستیزی» است، گفت: استعمارستیزی به این معناست که شما خودتان را از همه دنیا عقب تر نبینید و این جور نباشد که کسی از بیرون بیاید تا کشور شما را عمران کند. اگر از بعد مثبت به این مولفه نگاه کنیم، تقویت آن به خودباوری منجر می شود. البته به این معنا نیست که هرچه دیگران دارند بد است؛ بلکه به این معنا است که ما هستیم که باید سرنوشت خود را انتخاب کنیم؛ نه بیگانگان.

سید حسن خمینی ادامه داد: اگر این امر محقق شد، شما دیگر شما با پدیده فرار مغزها مواجه نمی شوید و یا اگر هم چنین اتفاقی رخ دهد، آن افراد به کشور خود بر می گردند چون بیش از هر جا خود را وابسته به این خاک می دانند. 

وی اظهار داشت: مؤلفه سوم اسلام ناب، استحمارستیزی یا «مقابله با تحجر» است؛ یعنی مبارزه با کسانی که آمده اند تا ما را را تحمیق کنند؛ کسانی که از واقعیت آگاهند اما به نفع شان است که ملت عقب افتاده بماند. نقل است که برخی شاهان قاجار می گفتند هرچه مردم نادان تر باشند، برای ما حکومت کردن راحت تر است.

یادگار امام تأکید کرد: فریادی که امام در مقابل تحجر می زدند در مقابل کسانی بود که نمی توانستند درک کنند دنیای جدید لوازم جدیدی دارد و دنیا فضایی در بسته نیست و سؤالات جدیدی دارد که جواب های جدید می طلبد. فریاد امام همان بحث تأکید بر عنصر زمان و مکان و اجتهاد در فقه شیعه است، اما کسی عَلَم این جریان را در دست نگرفت و در راستای آن صرفا امام چند فتوا دادند و بحث در همان محدوده باقی ماند. در حالی که اتفاقا جایی که امام نام اسلام ناب را در آن آوردند، همین حوزه بود.

وی با بیان اینکه آخرین مؤلفه اسلام ناب، بحث «استضعاف ستیزی» است، تصریح کرد: امام در طرح بحث «جنگ فقر و غنا» نمی خواهند جامعه دو پاره شود و فقیر با غنی بجنگد. بلکه آن نوع نگاه متعلق به سوسیالیست ها است. بحث امام، ستیز با فقر و دنبال کردن این آرمان است که نباید فقیر در جامعه بماند، باید به کمک فقرا رفت و هر قانونی که تصویب و یا هر کاری که انجام می شود در این راستا باشد.