آقای خاص از خاک منتقدان برخاست

او که به شیوه خاص خودش کشتی‌گیرها را انتخاب می‌کند، مثل همیشه بابت سلیقه‌اش آماج نقد و نظرهای بسیار زیادی قرار گرفت. روز اول مسابقات هم با چند شکست برای کشتی‌گیران ما همراه بود تا فشارها به اوج برسد، اما رفته رفته ورق برگشت. چراغ اول را محمدعلی گرایی در وزن ۷۷ کیلوگرم روشن کرد و موفق شد مدال برنز بگیرد. این سومین برنز جهانی گرایی و نخستین مدال فرنگی‌کاران در مسابقات جهانی امسال بود. بعد نوبت به پژمان پشتام رسید که در وزن ۸۲ کیلوگرم دومین برنز را برای کاروان ایران به ارمغان بیاورد. از اینجا به بعد مدال‌ها خوشرنگ‌تر شدند.

شنبه‌شب، در شبی که انگار برای شکستن طلسم‌ها مقدر شده بود، دو کشتی‌گیر شایسته ایران در سنگین‌وزن موفق به کسب مدال طلا شدند. محمدهادی ساروی در وزن ۹۷ کیلوگرم برابر آلکس زوک از مجارستان به روی تشک رفت و در پایان در یک مبارزه نزدیک و سخت با نتیجه سه بر یک به برتری رسید. به این ترتیب او بعد از هفت سال کاروان کشتی فرنگی ایران را در مسابقات جهانی صاحب مدال طلا کرد. بعد هم نوبت به علی‌اکبر یوسفی رسید تا در وزن ۱۳۰ کیلوگرم یک طلسم دیگر را بشکند. یوسفی در دیدار فینال مقابل زورابی گدخاری از روسیه به روی تشک رفت و در پایان با نتیجه پنج بر یک به برتری رسید. گردن‌آویز زرین یوسفی، نخستین مدال طلای تاریخ کشتی فرنگی ایران در سنگین وزن رقابت‌های قهرمانی جهان بود که همه را به وجد آورد. بنابراین عجیب نبود که محمد بنا آن‌ طور از خوشحالی در آغوش همکارانش بپرد. یکشنبه‌شب هم میثم دلخانی در ۶۳ و محمدرضا گرایی در وزن ۶۷ کیلوگرم برای کسب مدال طلا روی تشک رفتند (و موفق به دریافت نشان طلا شدند.) با این حال حتی پیش از مسابقات دیشب هم نایب‌قهرمانی ایران در رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی جهان قطعی شده بود. تیم ایران بعد از روسیه که قهرمان زودهنگام این مسابقات شد در جایگاه دوم قرار گرفت و محمد بنا بار دیگر شایستگی‌هایش را ثابت کرد.»