تهامی: گفتم به زمین می‌آیم و تیم ملی را به جام‌جهانی می‌برم/ مربی استرالیا می‌دانست عامل بدبختی‌اش هستم

با ابراهیم تهامی، بازیکن تعویضی تیم ملی فوتبال ایران در بازی مقابل تیم استرالیا که تاثیر زیادی در تغییر نتیجه بازی داشت، همکلام شدیم. کسی که شاید برخی از او به عنوان قدرندیده‌ترین بازیکن نسل 98 یاد می‌کنند.

تهامی درباره وضعیت اردوی شب قبل از بازی برگشت مقابل استرالیا به خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری برنا گفت: اوضاع بسیار خوب بود. همه انرژی داشتند و روحیه‌ها عالی بود. ما تیمی حرفه‌ای بودیم و بازیکنانی جوان داشتیم. از یک هفته قبل راحت بودیم زیرا اصلا تصور نمی‌کردیم با توجه به قدرت استرالیا صعود کنیم. صبح روز بازی هم اتفاق خاصی نیفتاد و همه در کنار هم با روحیه بودند. هنگام غذاخوری جر و بحث مختصری بین خداداد و دایی پیش آمد که اصلا جدی نبود و به برخورد فیزیکی نرسید.

وی درباره امید به برنده شدن بین اعضای تیم عنوان کرد: همه بازیکنان ناامید بودند و کسی به صعود فکر نمی‌کرد اما من به حمید استیلی و خدابیامرز مهرداد میناوند حرف جالبی زدم و گفتم «شما به داخل زمین بروید و بازی‌تان را کنید، من می‌آیم و تیم را به جام جهانی می‌برم». خدا کمک کرد حرف من درست از آب درآمد. شانسی این حرف را زدم و نمی‌دانم جدم کمک کرد یا خداوند که معجزه اتفاق افتاد.

تهامی درباره صحنه مشهور باز و بسته کردن بند کفشش جهت وقت کشی در آن بازی گفت: حمید استیلی عزیز گفت بند کفشت را بازکن تا اندکی وقت تلف شود. کارت هم گرفتی مهم نیست. از طرفی دیگر دایی گفت ممکن است اخراج شوی. سریع‌تر بیرون برو. اتفاقا چه بهتر که این مساله را بازگو کنم. دایی هیچ‌وقت به من ابراهیم یا تهامی نمی‌گفت و همواره من را آقاسید خطاب می‌کرد. همیشه به من احترام می‌‌گذاشت. آن بازی هم گفت آقاسید تا اخراج نشدی برو بیرون.

بسیاری از بازیکنان هنوز لباس آن تیم را یادگاری دارند و با آن خاطره بازی می‌کنند. تهامی در این رابطه گفت: یادگاری از آن بازی؟ از کودکی تا حالا حتی یک جوراب هم به عنوان یادگاری نگه نداشتم. لباس آن روز را هم به دوستداران دادم. مردم لطف دارند و من هم لباس را به یک نفر دادم.

مهاجم خوزستانی اسبق تیم ملی در ادامه افزود: اگر می‌خواستم از شهرت آن روز استفاده کنم وضعیتم اینگونه نبود و در خانه نبودم. مطمئن باشید. همیشه حرمت‌ها را نگه می‌دارم. اگر آن بازی این روزها برگزار می‌شد تفاوت زیادی به وجود می‌آید. بگذارید مثالی بزنم. مهدی قایدی به عنوان یک جوان وارد فوتبال شد که من هم به بازی‌اش بسیار علاقه دارم. به محض آن که دربیلی می‌زد یا حرکاتی انجام می‌داد تمام رسانه‌ها او را روی سرشان می‌گذارند. زمان ما اما هیچ‌کدام از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مانند این روزها فعالیت نمی‌کردند. امکانات در حدی بود که روی فیلم‌های بازی هم دوباره ضبط می‌شد و در حال حاضر فیلم بازی‌های من هم موجود نیست. بارها خواهش کردم فیلم‌های بازی‌ام را داشته باشم اما وجود ندارد. حالا همه چیز حرفه‌ای شده و اگر آن بازی این روزها برگزار می‌شد اتفاقات دیگری می‌افتاد.

تهامی درباره ارتباط خود با دیگر بازیکنان در آن اردو گفت: به نظرم تنها بازیکن شهرستانی بودم که با همه خوب بودم. همه من را دوست داشتند و به من احترام می‌گذاشتند. 10 سال بازیکن تیم ملی بودم. از دوران علی پروین گرفته تا مقدماتی جام جهانی همه من را دوست داشتند چون خودم با همه گرم بودم و رابطه خوبی با آن‌ها داشتم. از نظر سنی بزرگ‌تر از خیلی‌ها بودم و به من احترام می‌گذاشتند. دیگر البته با بازیکنان ارتباطی ندارم زیرا سرشان شلوغ است.

در بازی مقابل استرالیا، تماشاگری که به میدان آمد و روند بازی را مختل کرد به تیم ملی کمک شایانی کرد. تهامی در این رابطه گفت: آن تماشاگر رسما بازی را خواباند و ما سوار بازی شدیم. تاثیرش بسیار زیاد بود. خیلی تعجب کردیم چگونه آن تماشاگر وارد زمین شد. یک صحنه جالبی هم بخاطر دارم، زمانی که داشتم از زمین بیرون می‌آمدم ونبلز بسیار عصبی بود و به من نگاه می‌کرد. می‌دانست باعث بدبختی‌شان شدم.

تهامی در صحنه گل خداداد عزیزی فرصت گلزنی داشت اما پاسی دریافت نکرد. او در این رابطه اظهار کرد: به هیچ عنوان از خداداد ناراحت نیستم و حسابی از گلزنی‌اش خوشحال شدم. خداداد عزیز دل من است. در رختکن او را در آغوش گرفتم. یکی از معدود افرادی که با من در ارتباط است، خداداد است که همیشه به من احترام گذاشته و حتی برای پیگیری مشکلات هم با من تماس می‌گیرد. افتخارم من این است که زوج او بودم.

از تهامی پرسیدیم او برای یک کودک که دیدار تاریخی ایران و استرالیا را ندیده چه چیزی تعریف می‌کند؟ پاسخ اینگونه بود: شرایط آن زمان را می‌گویم و تلاش بازیکنان. محبت بین بازیکنان. کیفیت فنی ما و حریف. در بازی تاثیر گذاشتم و افتخارم این است کار کوچکی برای پرچم سه رنگ کشورم انجام دادم.

از تهامی پرسیدیم جای تو در فوتبال خالی نیست؟ او با همان لحن شیرینش گفت: صددرصد دوست دارم در فوتبال فعالیت کنم. متاسفم برای مسئولینی که هیچ ارزشی برای من قائل نیستند. خیلی دوست داشتم در خوزستان فعالیت کنم.

24سال از آن بازی گذشته و بارها خاطرات مرور شده. تهامی درباره این که آیا حقیقتی وجود دارد که گفته نشده باشد، گفت: تنها یک حرف دارم. نه در این دنیا و نه در آن دنیا کسانی که نگذاشتند به جام جهانی بروم را نمی‌بخشم. چون حق من بود. کسانی رفتند که حتی یک روز در تیم ملی نبودند اما با ترفند جای خود را در تیم پیدا کردند. آن‌ها حتی بازی هم نکردند. از آن بازی تا همین امروز حتی یک سکه هم نگرفتم و مسئولین به فکر نبودند. هیچ‌وقت آن‌ها را نمی‌بخشم.

انتهای پیام// 6