علیرضا منصوریان: به طالب گفتم می روی و گل می زنی

|
۱۴۰۰/۱۱/۲۳
|
۱۹:۳۵:۲۹
| کد خبر: ۱۲۹۷۷۵۹
علیرضا منصوریان: به طالب گفتم می روی و گل می زنی
سرمربی تیم صنعت نفت آبادان گفت: به طالب ریکانی گفتم انشاء الله می روی و با یک شوت آرپی جی گل می زنی و امتیاز مسابقه را از آن خودت می کنی که خدا رو شکر چنین اتفاقی افتاد.

به گزارش خبرنگار برنا از آبادان، علیرضا منصوریان امشب(شنبه 23 بهمن ماه 1400) بعد از پیروزی یک بر صفر تیمش مقابل تراکتورسازی و صعود به رده هفتم جدول با حضور در نشست خبری پس از این دیدار اظهار کرد: به تمام بچه‌ها تبریک و خسته نباشید عرض می کنم. به تمام مردم آبادان و تمام تماشاگرانی که نمی توانند به خاطر وضعیت فعلی به استادیوم بیایند هم تبریک عرض می کنم.

 او گفت: در نیمه اول سعی کردیم همدیگر را آنالیز کنیم اما در نیمه دوم و به لطف باران خوبی هم که در استادیوم باریدن گرفت توانستیم مسابقه را در دست بگیریم و فرصت‌های بسیار مناسبی نیز خلق کنیم. حیف بود که نتوانیم با سه امتیاز از این بازی خارج شویم.

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان افزود: به خاطر مصدومیت طالب ریکانی به او از ابتدای دیدار اجازه رقابت ندادم و حتی آوردنش در زمین ریسک بزرگی بود، هر چند که به او گفتم انشاء الله می روی و با یک شوت  آرپی جی گل می زنی و امتیاز مسابقه را از آن خودت می کنی که خدا رو شکر چنین اتفاقی افتاد.

منصوریان بیان کرد: خوشحالی ما تا ساعت ۱۲ امشب است و پس از آن به مسابقه با فجر سپاسی فکر می‌کنیم. به بچه ها گفتم به اینکه آیا کسب سهمیه می کنیم، فکر نکنند و فقط مسابقه به مسابقه جلوتر بروند. جو عاطفی بسیار خوبی در تیم ما حکمفرماست و اینکه بعد از هر دیدار در رختکن بازیکنان هم قسم و یکدل هستند و واقعاً برایشان مهم نیست که چه بازیکنی در زمین می‌رود و چه بازیکنی روی نیمکت می نشیند.

سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در پایان با بیان اینکه وقتی در مسابقه با روسیه سرمربی تیم ملی بودم و توانستیم تیم چهار یا ۶ رنکینگ فیفا را با گل دقیقه 90 محمدرضا خلعتبری یک بر صفر شکست بدهیم، اصلاً خوشحالی نکردم، اضافه کرد: در خیلی دیدارهای مهم‌تر از مسابقه امروز پس از برد گل تیمم شادی نکردم، اما برای دو رقابت فوق‌العاده خوشحال شدم. اولی دیدار با پدیده بود که شروین بزرگ در دقیقه 96 با یک قیچی فوق‌العاده زیبا گلزنی کرد و دیگری هم امروز است./انتهای پیام

 

نظر شما