
به گزارش خبرگزاری برنا تهران، امین فلاحزاده، کارگردان فیلم کوتاه تخلیه در گفتگو با خبرنگار برنا تهران با اشاره بر اینکه جایگاه فیلم کوتاه این روزها درست نیست؛ بیان کرد: متاسفانه در سالهای اخیراکثر فیلمهای کوتاه قصه گو نیستند و اهمیت و جایگاه فیلمنامه میان فیلمسازان کمرنگ شده و اکثر فیلمسازان کوتاه با اولین طرحی که مینویسند و به ذهنشان خطور میکند با خود میگویند شاهکار کردیم؛ خُب حالا یک فیلمنامه داریم، پولی جور کنیم و آن را بسازیم. یکی از دلایل اصلیاش آموزش ناصحیح آموزشگاههای سینمایی و حتی برخی دانشگاهها است که دوستان به اصطلاح هنرمند ولی کاسب و دَلال در آن مشغول به کار هستند.
او ادامه داد: در بیشتر مواقع دیدهایم مدرسین فیلمنامه (کوتاه و بلند) به جای اینکه آموزش بدهند که اول ایده و داستان بنویسید تا خودش ناخودآگاه مفهومی ایجاد کند به آنها میگویند بر اساس مفهومی که میگوییم داستانی خلق کنید. این عامل باعث میشود خلاقیتها کم شود و کم کم شاهد آثاری سفارشی غیرجهان شمولشویم. از نگاه من این امر بسیار احمقانه است که مثلا به شما بگویند درباره محیط زیست فیلمنامه بنویسید و اینکه مدیران دفاتر به شرطی بودجه تولید فیلم را برای فیلمساز فراهم میکنند که براساس این سفارشها عمل کنند و همین نکات باعث میشود دانش آموز از مفهوم سینما وهنر بیزارشود و سالانه با چندین فیلم کوتاه کلیشهای غیر خلاق در یک ژانرروبرو شویم که حتی توجه بیننده خاص خودش را هم جلب نمیکند چه برسد به بیننده عام!
فلاح زاده با تاکید براینکهجوانان با استعدادی که میخواهند به سینما ایده بدهند و وارد سینمای بلند شوند این روزها توانایی ساخت فیلم کوتاه و ابراز هنر خود از این طریق را به راحتی ندارند؛ خاطرنشان کرد: این اتفاق به دلیل آنکه در سالیان اخیر تعدادی جوان بیاستعداد و بی ذاتِ هنر که فقط رابطه و پول دارند وارد این عرصه شدهاند و حق انسانهای با استعدادی که میتوانند حرف جدید و موثری داشته باشند و پشت در ماندهاند را میخورند و از طریق رابطه، آثار بی هویتشان را دربرخی جشنوارههای داخلی نمایش میدهند و خودشان و اطرافیانشان به خود تبریک میگویند، رخ داده است. البته به استثنا جوانان فیلمسازی که در این جشنوارهها هستندو حرفی برای گفتن داشته باشد.
او در رابطه با ساخت فیلم خود ابراز داشت: این فیلم را به دلیل آنکه در حال حاضر فیلم کوتاه درایران نیاز به قصه و چالش دارد و فیلم ما هم قصه گو است، ساختم. به نظرم فضای فعلی جامعه ما از حال آنچنان خوب آموزشی، فرهنگی و اقتصادی خوبی برخوردار نیست و برای بهتر شدن حال حاضر نیاز است به واقعیتهای جِلوی چشممان مهر تثبیت بزنیم. در جامعه ما طبقه متوسط کم رنگ شده و ما یا جامعه فقیر میبینیم یا ثروتمند. فیلم تخلیه نمایش تقابل و چالشی است که طی مدت چند ساعت بین دو کاراکتر اصلی ما که یکی فقیر و دیگری ثروتمند است شکل میگیرد وهر دو کم کم چهره واقعیشانطی تصمیماتی برای یکدیگر آشکار میشود.
کارگردان این اثر هنری ادامه داد: ابتدا باید از گروه خوبمان بابت همکاریشان تشکر کنم؛ به خصوص بازی خیلی خوب بهزاد دورانی و امیر حسین مهماندوست، در رابطه با اینکه فیلم میخواهد چه بگوید، سوالاتی در خود فیلم وجود دارد که پاسخش همانجاست زیرا هر فردی پس از تماشای فیلم ممکن است برداشت جدیدی به ذهنش برسد وبه نظر فلسفه خودش را دارد واین مسئله نسبی است.
امین فلاحزاده در پایان تاکید کرد: سینما به معنای واقعی یعنی دروغ؛ دروغی که ما را به واقعیتهای زندگیمان نزدیک میکند. بزرگترین نویسندگان و کارگردانان تاریخ سینما از مورنائو، ویگو، شوستروم گرفته تا جان فورد، هیچکاک، افولس و حتی تارکوفسکی و... به بیننده دروغ میگویند. کسی در این راه تاثیر گذارتر و ماندگارتر است که این دروغها را باور پذیر تر ارائه دهد.هرچه این دروغها از جزئیات بیشتری برخوردار باشد برای بیننده ملموستر و باورپذیرتر است.
او افزود: سینمای کوتاه تمرینی برای ساخت فیلم بلند است. باور پذیر نیست که سینمای کوتاه مدیوم کاملی است زیرا فیلم کوتاه صرفا قصه گویی و ایدهای است که منجر به یک ضربه نهایی میشود، شما در یک فیلم کوتاه فرصت معرفی شخصیت و پردازش کاراکتر را ندارید زیرا باید در مدت کوتاهی قصه و ایدههایتان را به مخاطب انتقال دهید و به همین دلیل از شخصیت پردازی باز میمانید. در نتیجه از خودتان بپرسید چگونه با این نقایص میتوان سینمای کوتاه را سینمای تمام و کمال دانست. فیلم ما ادعایی ندارد که در مدیوم فیلم کوتاه است، زیرا در ایده و ساختار فیلمنامه، گرایش به فیلم بلند دارد و ما زمان نگارش، تعمدی به این موضوع تمرکز داشتیم.
انتهای پیام/